Uzun bir dinlenme arası verdim kendime. Seni düşünmemeye çalışırken en çok seni düşündüğümü fark etmiştim..
Ne garip şey bir evladın babasına özlem duyması.. Özlem duygunu hiç birşey bastıramadı baba. Küçücükken özlem duygusunun ne olduğunu tattırdın bana..
(Bu duyguyu biran olsun hafifletmeyi o kadar çok isterdim ki.) Seni en son ne zaman gördüğümü bile hatırlayamazken şuan yanımda olmanı ne çok isterdim..Sahi baba kelimesi ne demekti?
Belki günlerce bu kelimenin anlamını sorguladığım bile olmuştur delirmiş gibi. Ben düşüncelerle boğuluyorken sen orda nasıl nefes aldın baba?
Bazen, baba kelimesinin geçtiği her yerden uzaklaştım ve bazen de gittikçe canımı yaktım. (Canım yansın ki öfkem beni güçlendirsin diye uzaklaşmadım öfkenin önünü özlem duygusu girince iş başa sarıyor.)
"Uykusuz bir gece, taşan kültabağı, damla damla göz yaşı, gözümün önünden geçen yüzün.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Eksiklik Var
Teen FictionKadere inananlardan olmadım hiç. Kendi kaderimizi biz belirleriz diyenlerdenim. Ama sizin kaderinizi anne ve babanız belirlese ne yapardınız?