Bir Eksiklik Var

...

Eveeeet gelmişti artık okula gitme zamanı!

Sabah uyandığımda anneannem kahvaltımızı hazırlamış, uyanmamızı bekliyordu. Hemen yüzümü yıkayıp koşarak anneannemin yanına gidip öpmüştüm kocaman onu.

Teyzemler, dayım ve annemde uyandı.
Hep birlikte kahvaltımızı yapmıştık.

Benden daha çok onlar heyecanlıydı. 'Beni kim götürmek ister?' diye sormuştum hepsi ben ben diyerek gülmüştü. Bende 'seçim yapmam lazım! Bence hepiniz benimle gelin!' diyerek gülmüştüm. (Annem dün iş yerinden izin almış bile! Teyzemler dükkana, dayımda işe gideceklerdi zaten. Anneannemde bize yemekler hazırlayacaktı..)

Annemle birlikte güzelce hazırlanmıştık.
(Annem çok mutluydu. E tabi bende onu mutlu görünce hemen mutlu oluyordum ve hala oluyorum..)

Okul gelmiştik, kapıdan elele girdik annemle..
Annem beni sınıfa kadar geçirip gitmişti. (Okul kapısından çıkana kadar el sallamıştı bana. Bende öpücükler göndermiştim ona..)

Öğretmenimiz kendini tanıtıp tek tek bize adımızı soyadımızı sormuştu. (En sevmediğim şey okulun ilk günleri! Tek tek ad soyad söylüyorsun babanın adını işini, annenin adını işini söyleyerek oturuyorsun! O zamanlar sevinerek söylemişimdir kesinlikle ama şuan bunları yapmak hiç hoşuma girmiyor!)

Okulun ilk günü çok eğlenceli geçmişti. (Okulun ilk günleri hep böyledir zaten hatta ilk haftalar.)

Çıkış zilimiz çalmıştı kapıya doğru yürüdüm ve dayımı kapıda görmüştüm. (Annemi arayıp kaçta çıkacağımı sormuş ve beni eve götürmek için gelmiş.)
Koşarak gitmiştim yanına dayımda sarılarak kucağına almıştı beni yol boyunca herşeyi anlatmıştım elbette!..

(Şimdi bakıyorumda; ne mutluymuşum o zamanlar. Annem, anneannem, dayım ve teyzelerim yanımda.. Şuan sadece annem ve eşiyle birlikteyiz evde! Annemle sadece eve giderken veya sabahları konuşabiliyoruz. Ne çok şey gitmiş yıllar geçtikçe.
Ne çok şey birikmiştir anlatacak kim bilir..)

Eve gelince herkesi tek tek öpüp, anlatmıştım tüm günümü..

(Hepsi gözlerinde mutlulukla beni dinlemiştir kesin!..)

(Canım ailem!
Küçük ama huzurlu ailem..
Hiç birşeye değişmeyeceğim ailem..
Benim ailem bu kadar işte..)

Bir hafta boyunca günler hep aynı şekilde devam etmişti. (Hafta sonu tatilimiz geldiğinde babam anemi arayarak 'Gizem'i bugün alacağım biraz vakit geçirelim' demiş.)
Okul çıkışı babamı görmüştüm kapıda. Yürüyerek bana doğru gelmişti. Daha sonra birlikte yemek yiyip eve bırakmıştı beni..

(Bir hafta boyunca görmeyip, sadece iki saat yanımda kalmıştı işte..
İki saatlik mi özlemdi bir hafta biriken?
Şuan anlayabiliyorum bunları o zamanlar anlamayıp üzülüp, canım yanmamış.)