BAŞIMIN TATLI BELASI //BWSF

1.3

Brad beni almaya gelmeden üzerimi değiştirmek için dolabıma yöneldim. İçime siyah göbeği açık tişörtümü, altıma siyah kısa eteğimi giydim. Hava biraz soğuk olduğu için üzerime siyah deri montumu aldım. Ayakkabı olarak siyah botlarımı giydim. Sarı uzun saçlarımı açık bıraktım. Makyaj olarak sadece rimel ve toz pembe rujumu sürdüm. Gözümede gözlüğümü taktım.( Multide var )Boy aynamın karşısına geçip kendime son kez baktım. Evet iyiydim. Sonra Brad aradı.

Brad;
Geldim ben, kapının önündeyim.

Ben;
Geliyorum.

Brad;
Tamam bekliyorum.

Telefonu kapattıktan sonra kapıdan çıktım. Kapıyı kilitledikten sonra Brad beni biraz süzdü.

Ben;
Ne ??

Brad;
Hiç... Yok bir şey.

Üzerimdeki kıyafetlere bakıp cevap verdim.

Ben;
Olmamış mı ?

Brad;
Olmuş ama ben ona bakmadım.

Ben;
Neye baktın.

Brad;
Çok güzel olmuşsun.

Dedi kafasını kaşıyarak. Utancımdan ölmek üzereydim adeta.

Brad;
Ee hadi binmiyor musun ?

Ben;
Geldim. Ee nereye gidiyoruz ??

Brad;
Annemlere.

Ben;
Oha Brad neden söylemedin ya uff. Hem annenlere niye gidiyoruz ki ?

Brad;
Seni merak ediyor Perrie.

Ben;
Bizden bahsetmedin değil mi ?

Brad;
Bizden derken ? ;)

Ben;
Brad neden bahsettiğimi gayet iyi biliyorsun. Sen ve ben. Yani ikimiz. Yani...allah kahretsin yine saçmalıyorum. Uff Brad uff.

Brad;
Bu kadar kızılacak bir şey yok. Annemin yanında da böyle somurtma.

Ben;
Emredersiniz Brad Bey.

Brad;
Aferin.

Ben;
Kapa çeneni !!!!. Annene nasıl yalanlar uydurdun ?

Brad;
Kız arkadaşım olduğunu söyledim annemde merak etti bir gün getir dedi.

Ben;
Ona kız arkadaşın olduğumu mu söyledin ?

Brad;
Evet Gemma gibi arkadaşımsın.

Ben;
Senin annen kim bilir nasıl anlamıştır.

Brad;
Orasını bilemem.

Kafamı cam tarafına doğru yatırdıktan sonra gözlerimi kapattım. Büyük bir evin önünde durduk sonra aşağıya indim. Kapıyı bize yardımcı açtı.

"Ahh buyrun Marie hanım sizi bekliyor."

İçeri doğru ilerleyince Brad' in annesini gördüm.

Marie Hanım;
Brad' in hep bahsettiği kız sensin demek ki.

Brad' e iğrenç bir bakış attım.

Orada uzun zaman geçirdik. 2-3 saat durduktan sonra beni evime bırakmak için arabaya bindik. Brad' in annesi çok iyi biriydi. Ama Brad emrivaki birisiydi. Her istediğini yapmak istiyordu.

Ben;
Bu kadar yeter.

Brad;
Ne yeter ?

Ben;
Artık yeter anladın mı ? Ben sana bir şey demeden sen beni annenle tanıştırmaya kalktın. Hem de bana haber vermeden. Bu kadar ciddiye alma bu olayı. Ben seni arkadaşım gibi görüyor olamaz mıyım ?

Brad;
Evet arkadaşın gibi görüyor olamazsın. Biliyorum çünkü. Hem ben seni annemle tanıştırmak istemedim. Annem ısrar etti. Senin de bu kadar büyüteceğini düşünemedim. Hepsi bu.

Ben;
Her neyse seninle kavga etmeyeceğim.

Eve gidene kadar ikimiz de konuşmadık. Eve geldiğimde kapıyı çarpıp indim. İçeri girdiğimde üzerimdeki kıyafetlerden kurtulup duşa girdim. Duştan çıkınca salona geçtim. Salonda hala balonlar duruyordu. İstemsiz olarak ağlamaya başladım. Nedenini çözemedigim. Sonra bir anda Gemma gözümün önünde belirdi.

Ben;
Gemma !! Daha 2 gün vardı. Ne çabuk geldin.

Gemma salondaki balonlara bakarken gözü bana kaydı.

Gemma;
Sen ağladın mı ?

Ben;
Seyy... Evet...

Gemma;
Noldu peki ?

Her şeyi anlattım. Gemma beni iyice dinledi. Onlarda kaldığım günleri,hasta olduğunu, birlikte yattığımızı, beni kovaladığını, ata bindiğimizi, partide beni sap gibi beklettiğini, sarhoş olduğunu, sonra benim için bir sapığı dövüp sevgilim dediğini, evime balonları getirdiğini, bana aşık oldugunu ititaf ettiğini, onu yanlışlıkla öptüğümü, telefonda sabaha kadar konuştuğumuzu, hepsini anlattım yani. Bunları anlattıkça ağlıyordum. Hıçkırıklarım evde dağılıyordu. Gemma biraz sustu.

Gemma;
Ona aşıksın değil mi ?

Bunu söylediği an daha fazla ağlamaya başladım.

Ben;
Bilmiyorum Gemma bilmiyorum.

Gemma;
Sen ona aşıksın. Aşk insanı acıtır ama tarifsiz bir mutluluğu vardır. Sen hepsini de yaşamışsın.

Ben;
Sanırım evet.

Gemma;
Bu kadar ağlama yeter git yüzünü yıka ve yat.

Gemma' nın dediklerini düşünerek yattım. Tarifsiz uykunun içindeydim yine..