BAŞIMIN TATLI BELASI //BWSF

Huzur Veren Ada'm

Vee beklediğiniz bölüm geldi. Umarım beğenerek okursunuz. İyi okumalar.☺☺😊😊

Sabah olduğunda Brad' in kollarından kurtulup üzerimi değiştirdim. Çünkü bugün James' in kardeşi Sophie' nin doğum günüydü ve ben bunu tamamen unutmuştum. Bir yandan Brad' i dürtükleyerek uyandırmaya çalışıyordum. Yatağın ucuna yan oturarak ellerimi Brad' in saçlarında gezdirdim.

Ben;
Brad hadi kalk geç kalıyoruz.

Sakin bir sesim vardı.

Brad kolumdan yavaşça çekip kendine yasladı. Ve üzerine doğru yapıştım.

Brad;
Boşver ya biraz daha yatalım. Olmaz mı ?

Uykulu olduğu her halinden belliydi.

Ben;
Bak geç kalıyoruz aşkım hadi kalk.

Brad' i çekiştirmeye başladım. Zorda olsa da başını yastıktan kaldırabildi.

Brad;
Bugün Sophie' nin doğum günü değil miydi ? Ben tamamen unutmuşum ya.

Ben;
Zaten sabahtan beri bunu söylemeye çalışıyorum.

Brad;
Tamam kalkıyorum hemen.

Ben;
Çabuk ama geç kalmayalım.

Brad;
Bir duşa girmem lazım çok yorgunum.

Brad yataktan kalkıp banyoya geçti. Bende o sırada mutfağa gidip kahvaltı hazırladım. Brad' in duştan çıkmasını beklerken bir şeyler atıştırdım. O sırada Brad belindeki havlusuyla mutfağa çıkageldi. Islak saçları ve hafif karın kaslarıyla cidden çok seksi görünüyordu. Ve bu görüntüsü benim utanmama sebep olmuştu. Kafamı geri önüme çevirip homurdandım.

Ben;
Üzerini niye giyinmedin ?

Brad;
Hava çok sıcak, baya sıcak.

Dedi ve sırıttı.

Ben;
Mutfakta çıplak dolaşılmaz git üstünü giyin.

Kıkırdadım.

Brad;
Yoksa çıplak olmam seni tahrik mi ediyor ?

Sırıttı.

Ben;
Hiçte bile. Neden senden tahrik olayım ki.

Ayağa kalkıp su içmek için dolabı açtığımda hafif gözüm karardı. Ve Brad çoktan yanımda bitivermişti. Büyük ihtimalle hamileliğin belirtileri boy göstermeye başlamıştı. Hamileliğimin 3. Haftasıydı ve bu zamana kadar herhangi bir belirti yaşamamıştım. Brad beni sandalyeye oturttu.

Brad;
İyi misin ?

Ben;
Sorun yok sadece biraz başım döndü.

Brad;
Kahvaltı yaptıktan sonra hastaneye gideceğiz itiraz istemiyorum Cris.

Ben; 
Gerek yok cidden altı üstü başım döndü.

Brad;
Bebeğimizin durumunu öğreniriz hem.

Kısa süre gözlerim doldu. "Bebeğimizin" dediğinde boğazımda küçük bir yumruk oluştu.

Ben;
Peki gidelim.

Brad kahvaltısını yaparken bende biraz soluklandım. Kahvaltısını yaptıktan sonra yatak odasına geçip kıyafetlerini giydi. Saçlarını kuruladıktan sonra evden çıktık.

*****

Ben;
Hastaneye mi gidiyoruz ?

Brad;
Evet hastaneye gidiyoruz.

Sessizce hastane yolunu tuttuk.

****

Hastaneye geldiğimizde ultrason odasına gittik.

Doktor;
Buyrun sedyeye uzanın.

Eliyle sedyeyi göstererek gülümsedi.

Sedyeye yattıktan sonra Brad' de elimi tutmuştu. Doktor karnıma tuhaf soğuk bir jel sürdükten sonra ultrason aletini karnımda hafif bir şekilde hareket ettirmeye başlamıştı. Çok heyecanlanmıştım. İlk defa bebeğimi, "bebeğimizi" görücektim. Ekranda ne olduğunu anlayamadığım cisimler vardı.

Brad;
Hangisi bebeğimiz ?

Heyecanla sormuştu ve gözlerinin içi parlıyordu.

Doktor;
İşte şurada.

Parmağıyla ekranı gösterdi. Tam olarak belli olmasada o bizim bebegimizdi.

Ben;
Şey..Ultrason görüntüsünü alabilirmiyiz ?

Doktor;
Tabi kii alabilirsiniz.

Görüntüleri çıkarttıktan sonra Brad' e verdi. Brad uzunca baktıktan sonra cebine koydu.

Doktor ;
Şimdilik bebek gayet sağlıklı. Ama yeterli beslenmeniz bebek için çok önemli. Biraz beslenmenize dikkat ederseniz çok fazla baş dönmesi yaşamasınız.

Ben;
Peki doktor hanım bundan sonra daha fazla dikkat ederim.

Doktor ;
Ve ayriyetten her 15 günde bir muhakkak gelin. Şimdi kalkabilirsiniz. Karnımı silmek için bir kaç yaprak kağıt havlu verdi. Karnımı silip sedyeden kalktım.

Odadan çıkıp çıkışa doğru yürüdük.

Brad cebindeki ultrason görüntülerini çıkarıp konuştu.

Brad;
Bizim bebeğimiz.

Ben ;
Evet, bizim..

Arabaya bindikten sonra ultrason görüntülerini elime alıp biraz baktım. Sonra çantaya koyuyordum ki Brad elimden aldı.

Brad;
Bende kalsa olmaz mı ?

Ben;
Olur, sende kalsın.

Sonra partinin olduğu eve doğru Brad sürmeye başladı. Evin önüne geldiğimizde çoktan bahçe hazırlanmıştı bile. Çok kalabalık olmayan bir parti olacağı belliydi. Sophie' nin bir kaç arkadaşı ve bizim çocuklarla kutlayacaktık. Arabadan inip bahçeye doğru yürümeye başladık. Giderken Brad elimi sıkıca tutmuştu. Onu cidden ne kadar sevdiğimi tekrar anladım.

O bana teniyle huzur veren tek Ada'mdı. .