ENİŞTEMİN KARDEŞİ

9.Bölüm

Gönül kimi severse , aşk onda güzeldir. (Deniz&Emre)

Kahverengi gözlerin sahibini yani Emreyi görünce "Allah Kahretsin. Diye fısıldadım.Bu sırrı kesinlikle bilmemesi gereken iki kişi vardı ve biri tamda benim ağzımdan çıkan öfke dolu sözlerle herşeyi öğrenmişti.Bir anda ne yapacağımı bilemediğim için adım atmaktan vazgeçip öylece durdum.Emre'nin yumruğunu sıktığını ve bize doğru geldiğini görmemle endişem büyürken nasıl bir açıklama yapacağımıda bilmiyordum.Emre Ardayı es geçip bana iyice yaklaştı ve kulağıma fısıldadı.

"Benimle geliyorsun.

Etkisi vücudumu tesir altına alırken Emrenin bileğimden tutup beni götürmeye çalışmasına direnmedim.Zaten burdan gitmek istiyordum.Ama beni şaşırtan asıl şey Ardanın da diğer bileğimden tutması oldu.Emre bileğimi tutup beni kendine doğru çekerken acıyla inledim.

"Bırak onu canını yakıyorsun dedi Arda.Bu çok ironikti.Bu hayatta en çok o canımı yakmıştı ve dahada yakacağa benziyordu.

"Sanane lan.İstediğimi yaparım. Diyen Emreye baktığımda ateş püsküren bir ejderhayı andıran bakışları korkmama neden oldu.Yine o korkunç haline bürünmüştü.

"Hayır. Hiçbir şey yapamazsın ? O senin hiçbir şeyin değil.

Emre bileğimi bırakıp Ardanın yakasına yapıştı.Arda ona karşılık vermiyordu.Ben ise şok etkisi yaşadığım için onları ayırmak yerine sadece aptal aptal izliyordum.Normalde çoktan atağa geçmem gerekirdi ama dizlerim tutmuyordu.

"Senin neyisin lan ? Onun hakkında karar veremezsin. Dedi Emre.Kaslarının nasıl gerildiğini ben burdan görebiliyordum.Çok öfkelenmişti.

"Sende öyle . dedi Arda.

Onunda sinirlenmeye başladığını kırmızılaşan göz bebeklerinde görebiliyordum.Ama Arda o kadar korkunç görünmüyordu tabi.Kimse Emre kadar korkunç görünemezdi.

"Eğer bir kelime daha edersen seni öldürürüm.Yemin ederim şurada gırtlağını sıkarım Arda.Biz şimdi gidicez ve sende nişanlının yanına gidip uslu uslu oturacaksın.Anladın mı ?
Arda itiraz etmeyip masaya dönerken Emre o yakıcı bakışlarını bana çevirdi.

"Sende benimle gelip ne döndüğünü anlatacaksın.
Otoritesine boyun eğerek kafamı salladım.O da bu sefer elimden tuttu.Bileğim gerçekten kızarmıştı ve acıyordu.Bu yüzden heyecanın everestini yaşasam da sesimi çıkartmadım.El ele masaya döndüğümüzde Didem başka biriyle konuşuyordu.Arda ise öfkeyle bize ve birleşen ellerimize bakıyordu.Didem bizi görünce gülümsedi.Birleşen ellerimizi görmesiyle de yüzündeki gülümseme büyüdü.Ben utançtan kırılırken soğuk kişilik Emre kimseyi önemsiyor gibi durmuyordu.Onun için mekanın yada insanların bir önemi yoktu.O ne isterse o an onu yapıyordu.

"Didem biz gidiyoruz. Dedi Emre sanki bu sefer sesi orjinal hissizliğinde değildi.Daha çok sesini duygusuz çıkarmaya çalışıyor gibiydi.

"Daha yeni geldin.Nereye ? Dedi Didem şaşırarak.

"Şirketle ilgili bir sıkıntı çıkmış.İkimizinde gitmesi gerek.

"Evet iş işte. Dedim yalanını desteklerken.Didem ise biraz bozulmuştu.Hatta üzgün bakıyordu gözleri.

"Sende hep gitmek zorunda kalıyorsun Deniz.Nişanda da aynı şey oldu şirket seni çok mu çalıştıyor ?

"Evet işlerim şu sıralar yoğun.Ama emin ol.Vakit bulunca ve işler yoluna girince seninle oturup kahve eşliğinde uzun uzun sohbet edeceğiz. Dedim ona sarılırken.Oda gülümsedi.Didem Emreyede sarılırken bende masadakilere veda ettim.Arda ise gergin görünüyordu.Onu es geçip Emreyle dışarı çıktık.Emre arabayı açınca bende ön koltuğa oturdum.Arabayı midemi bulandıracak bir hızda sürüp kısa bir sürede evine ulaştık.Tek kelime etmiyordu.Bu da daha çok gerilmeme neden oluyordu.Vücudum kaslarım o kadar gerilmişti ki sıkı bir masaja ihtiyacım vardı.
Emre apartmana girerken bende onu takip ettim.Sonunda dairesinin kapısını açık bırakıp içeri girdiğinde bende eve girip kapıyı kapattım.Salona ulaştığımda o çoktan bir koltuğa kurulmuştu bile.Bende ona en uzak koltuğa oturdum.Daha fazla gerilmeye ve heyacana ihtiyacım yoktu.Emre eline bir kupa kahve alıp içerken bana sorma gereği bile duymadı benimse derdim bundan daha fazlasıydı.