TATLI İNTİKAM

-6- "Lan, götünden büyük egon var"

Mm: Bahar.

Huzurla okumalar! :D

∞∞∞

Ya daha yeni kıçım yatak gördü! Uyuyacağım sırada niye rahat bırakmıyonuz? Kapı varken niye cama taş atıyonuz Allah aşkına?

Üşengeç olduğum için sıcacık yataktan kalkmaya üşendim. Cama taş atıp atıp gider diye düşünüp tekrar uyuyacağım sırada biri yeniden taş attı. Banane olum camın yanına gitmiyorum, o gelsin yanıma ehehe. Tamam vurmayın. Neyse. Ben, düşüncelerime dalmışken irkildim.  Tekrar cama biri taş attı. Hay ananın ben varya.. Diyeceğim de annenin suçu yok. Töbe töbe.

Söylene söylene camı açmaya gidiyordum. "Lan ananın karnında kaç ay durdun? Aaaa! Bu ne be! Yol geçen hanı gibi zırt pırt taş atıyon! Elime geçirirsem, senin o ümüğünü sıkacağım!" diye söylenirken camı açtım. Bilin bakalım ne oldu? Cama değil benim kafama taş attı! O degil de eccük beyin hücrelerim vardı oda uçup gitti. "Sende beyin yok ki hücrelerin olsun" bak iç ses demem Allah ne verdiyse dalarım sana!

"Ah! Ne oluyoz be!? Cam, bitti sıra benim kafamda mı? Anaa, Utku? Senin ne işin var burada?" şaşkınlıkla Utku'ya bakıyordum.

"Sonunda beni gördün. Hiiiiç, canım istedi bir uğrayım dedim" birde pişmiş kelle gibi sırıtması yok mu beni delirtiyor!

"İyi yapmışsın ya. Beni sinir etme çocuk! Ne diye kafama taş attın?" diye sinirle bağırdım. Allah'tan Buket odada yok ta Utku'nun buraya geldiğini görmedi. Ve benim böğürdüğümü de duymadı. Harbiden ha, Buket nerede? Ben de nasıl arkadaşsam kızdan haberim bile yok. Utku'nun sesiyle iç dünyamdan kurtulup Utku'yu dinlemeye başladım.

Gülerek "Kafan mı yarıldı Bahar? Eğer yarılmadıysa söyle daha büyük taş atarım. Uzatma kızım. Sanki bilerek attım. Birden kabak gibi kafanı çıkardın. Suç sende şimdi." ilk defa uzun konuştum

Kaşlarımı çatarak "Suç bendeymiş miş. Peeh. Bir de gelmiş suçu benim üzerime atmaya çalışıyor. Ben şimdi o taşı alırım sen-" lafımı keserek.

"Cık cık cık! Aşk olsun Bahar." Eliyle beni gösterip "Senin gibi terbiyeli bir kıza küfür yakıştıramadım" dediğinde daha çok gülmeye başladı. Açta kıçına gül sarsuk! O güldükce benim sinirlerim daha da çoğalıyor! Sakin ol Bahar. Sakin ol.

"Niye geldin Utku?"

"Kapıyı aç odaya giriceğim" dedi. Ben mi yanlış duydum?

"Yok canım başka emrin?"

"Şimdilik bu kadar. Sadece kapıyı aç. Eğer açmazsan bende taş atmaya devam ederim."

"Yoo, kapıyı açmıyacağım."dedigimde yerden taş aldı. Ben gözlerimi pörtletmiş onu izliyorum. Aklıma gelen fikirle gülümsedim. Camı hızla kapatıp, banyoya aceleyle girdim. Bir kovaya kaynar sıcakta suyu koydum. Çesmeyi kapatıp, elime kofayı aldım.

Camı açtım. Bana ellerini kot pantolonun cebine koymuş gülerek izliyordu. Son gülen iyi güler Utku bey! Kovayı yerden alıp hızla Utku'nun olduğu yerden suyu kafasına boşalttım. Yandı çocuk! Bir gram bile üzelmedim. Hak etti ama. Genç bir kızın odasının camının önüne gelmiş gece gece böğürüyordu.

"Yandım lan!" küfürleri sıralarken, bende keyifle kahkaha atıyordum. "Bahar bunun hesabını sana soracağım! Bende Utkuysam eğer o odaya gireceğim!" nah girersin! Bana hesabını soracağım dediği için tırsmalı mıyım? Aman neyinden tırsacağım."

Camı gülümseyerek kapattım. Yatağıma geri yatıp, uykumun geri kalanını tamamlamak için gözlerimi kapattım.

Bu sefer odanın kapısı tıklanımca Buket geldi her halde diyerek kapıyı açtığım gibi kapatmam bir oldu. Ulan Utku gelmiş. Bana önünde kırmızı bayrak sallayan, kızgın boğa gibi bakıyordu. Sıçtık cafer bez getir!