Karylle POV
Huhuhu ohmygod . may problema sa negosyo ko bumababa na yung kita tsk. Balita sakin ng isang nag tratrabaho dun . ano ang pwede Kong gawin . >.< kaylangan pumunta pa ako sa ibang bansa? Ugh F*ck this life! .
*calling babe anne*
*accept*
"Babe please help me" I said.
"Why? Anong nangyari?"
"Yung negosyo ko unti unti nang bumabagsak. Kailangan Kong pumunta sa ibang bansa para lang don" mangiyak ngiyak Kong sabi T_T
"Oh. Edi pumunta ka" grabe Naman to .
"Grabe ha.hindi pwede paano si vi-vice" saad ko Nang malungkot.
"Vice? Oh? Bat nasali yun dito? . bakit? Syota mo ba siya?"
"Hindi"
"Eh bat ga- ahh. Aminin mo nga saakin mahal Mona ba? "
"No" pag tatanggi ko.
"Wew. Yung totoo kase. MAHAL MO NA BA?" tanong niya ulit. Ano aaminin koba? >,<
"O-oo"
"Nako po. Ganto na lang uhmm. Pumunta ka nalang sa ibang bansa tas isama mo siya" sira ulo -_-
"Tanga. Hindi ko pwede isama yun"
"Alam mo try mong aminin skanaya na mahal mo siya wala namang mawawala"
"Baka lumayo siya sakin"
"No. I know mahal ka rin niyan maniwala ka saakin" napaisip ako sa sinabi niya.
"Pero pano kung pumunta ako sa ibang bansa. Ba-baka wala na akong maabutang vice dito"
"Atleast naamin mong mahal mo siya. Alam niya sa sarili niya yun . maniwala ka saakin mahal ka din nun. Diba parang nanay mo na nga yung nanay niya"
"Oo"
"See. Pati pamilya niya napalapit na sayo"
"Si-sige . aalis ako. Bukas na flight ko. Aaminin kona"
"Bilis Naman ata"
"Kailangan eh."
"Mamimiss kita babe!" Alam Kong umiiyak na din siya. Ang dami ko namang maiiwan na importante sakin dito.
"ako din . pero sandali lang ako dun may aayusin lang ako"
"Mga ilang months?"
"1 year"
"What?! ang tagal non babe! Huhu!"
"Anne kailangan tlaga kase eh.ikaw na nga mismo nagsabi na pumunta ako sa ibang bansa"
"Eh ang tagal eh!"
"No mabilis lang yun . ikaw na bahala kay vice ha . don't worry babalik ako"
"Si-sige"
"Sige na babe bye na . mag aayos na ako ng gamit ko"
"Hahatid ka namin bukas"
"Sige bye I love you!"
"Labyu too!"
*end call*
"Aalis ka pala" nagulat ako Nang may nagsalita sa likod ko. Kaya napalingon ako. Ohmygod si vice nakita Kong namumula yung Mata niya. Lahat Nang pinag usapan namin ni anne narinig niya! >,<
"Ka-kanina kapa Jan?" Tanong ko.
"Oo. " walang emosyon niyang sabi.
"Vi-vice need ko umalis"
"Okay" lalo akong napaiyak. Okay lang sabi niya?! Huhu.
"Vice I have a important thing to say to you" nakayuko Kong sabi.
"I-i love you" niyakap ko siya at dun ako umiyak ng lalo. Ramdam ko yung patak ng luha niya sa braso ko.
"Vice mahal kita .as in LOVE . hindi bilang kaibigan. " bumaklas na ako sa yakap upang tignan tignan siya.
"Your my first love. Hindi ko kaya na wala ka. Walang silbi ang buhay ko kung di kita nakilala. Sayo umiikot ang mundo ko. Nakakahiya man sabihin pero eto ang laman ng puso ko" sabi ko at dinuro ko yung dibdib ko.
"K hindi pwede bakla ako. "
"Ano Naman? Kung mahal mo ang isang tao! Wala yan sa gender!"
"Pe-"
"Mahal mo ba ako vice?" Tanong ko. Hindi siya sumasagot naka Iwas pa siya ng tingin saakin T_T
"Huling tanong ko na to. MAHAL MOBA AKO VICE? " nag hintay ako na sumagot siya . higit 2 mins. Di parin siya sumasagot. Okay . I'm Friendzoned ang sakit.
"Si-sige pasensya na kung na tanong ko YUNG HINDI NAMAN IMPORTANTENG ITANONG. Maraming salamat sa nagawa mo saakin. Mahal kita" tumalikod na ako at dahan dahang naglakad palayo.
"Wait!" Ramdam Kong he hug me from the back . kaya lalo pa akong napaiyak . diko alam kung masaya ba ako?
"Yes. I-i love you karylle" napangiti Naman ako. At hinarap ko siya.
"I love you too" I kiss him in lips. At pinunasan yung luha niya.
"Wag ka ng umalis please! Diko kaya nawala ka sa buhay ko" diko alam ang sasabihin ko sa nasabi niya.
"Importante kase to eh . pangako babalikan kita. Mahal na mahal kita vice"
"Okay. Hihintayin kita kahit anong mangyari maghihintay ako.mas mahal kita" napangiti Naman ako sa nasabi niya . yung tanong mahal ko ay mahal din pala ako.
"Promise babalik ako.sandali lang ako" sabi ko habang pinunasan yung luha ko.
"Ilang months? "
"1 year"
"Ang tagal naman"nakita Kong umiyak nanaman siya. Agad Kong pinunasan yun.
"Don't cry. Sandali lang yun . pagbalik ko hindi na ako aalis sa tabi mo" I smiled.
"Promise?"
"Promise! "
"Bukas na pala flight mo noh?" Nalungkot Naman ako.
"Oo.pero gusto ko bago ako umalis.may isa akong hiling "
"Ano yun?" Hinawakan ko yung kanay niya at tumitig sakanya.
"Pangako mo saakin na ako lang mamahalin mo"
"Pangako ikaw lang yung taong mamahalin ko" niyakap ko Naman siya.
"Ako rin! I will never stop loving you"
"Naniniwala na ako sa forever Simula nung makilala kita" kanta niya . natawa Naman ako.
"Panget ba?" Naka pout niyang sabi.
"Hindi ah . ganda nga eh . haha . were forever" I said.
"Yes. So tayo na?" Tanong niya.
"Uhmm maybe? Baka kase pagbalik ko dito may iba ka ng kasama" natatakot kase akong masaktan.
"No. Diba nga nag promise ako sayo na ikaw lang mamahalin ko. Sige kung yan ang desisyon mo"
"Takot kase ako masaktan eh . pero mahal kita. Pagkabalik ko dun tayo mamumuhay ng masaya"
"Mahal din kita"
----------------------
Itutuloy..
Oh diba? Kaiyak joke hahahaha.
