GAME (Obsession, Posession, Desperation)

♚GAME ENTRY #17 ♚

SAHTI [POV]

Minulat ko ang isang mata ko at napagtanto kong nasa higaan na ako, nasa uluhan ko si gin sa kaliwa't-kanan ko naman si rum at brandy habang mahigpit akong niyakap, napatingin ako sa may digital clock sa may side table. 3:29 na ng umaga, Tinanggal ko ang mga kamay nilang nakapulupot sa akin at sinubukan kong hindi gumawa ng kahit anong ingay, nagmamadaliakong bumaba nadatnan ko ang isang kasambahay na naglilinis sa may kusina.

"Oh hija? hindi kana nakatulog?" tanong niya sakin habang nasa nililinis na mga pinagkainan ang paningin, tumingin ako sa may hagdan bago ako lumapit sakniya.

"Manang Tulungan nyo po akong makaalis dito, dahil pag hindi pa ako nakaalis dito feeling ko mababaliw na ako." tinignan lang ako ni manang na para bang inaalam ang sinasabi ko, humarap siya saken ng daretcho at huminga ng malalim.

"Hija, gusto man kitang tulungan kaso mahirap kalabanin ang mga taong tatakasan mo. naging saksi ako noon sa kung paano nila pinapahirapan yung unang babaeng dinala nila dito." Napalunok ako sa sinabi niya, umupo ako sa sahig at sumandal sa may ref habang sapo ko ang ulo ko.

"Manang gusto ko na po kasi talagang makaalis dito eh." Nag uumpisa ng mamuo ang mga luha sa mata ko.

"Hija, ganito nalang bakit hindi ka nalang magkagusto ng isa sa knila? Yung tipong ikaw na mismo ang pupunta sa kniya bago pang habulin ka." napatigil ako sa hikbi na sana gagawin ko ng marinig ko ang sinabi niya, hindi ko nga kayang makasama sila dahil natatakot ako, yung hugot ng lakas na ginawa ko habang nanunuod kami kahapon ng hapon hindi ko alam kung saan ko yun nakuha, nakuha ko pang ihiga ang ulo ko sa balikat ni brandy.

"Manang wag nga po kayong magbiro ng ganyan! nakikita ko palang at nakakasama ko sila my body start to tremble, lahat ng mga salitang binibitawan nila na pumapasok lahat yon sa utak ko." Napasabunot ako sa buhok ko.

"Kelan ba nagsimula yan hija? Kasi yung unang babae noong kolehiyo pa sila." Napatingala ako at tinignan ko si manang. "Ha? Kelan ba?"

Tumingin ako sa kawalan it's been 1month since that day na paglusob ko sa kumpanya ni gin takano, noong una akala ko mga wala lang silang maggawa sa buhay nila, pero ng dinala ako ni brandy sa condo niya, seryoso pala sila doon, hanggang ngayon nandito pa din ako sa poder nila, gusto ko ng makaalis ako dito.

"I-isang buwan na po manang." tumalikod siya saken at pinagpatuloy ang kniyang paglilinis, sabay kaming napatingin sa may bukana ng kusina ng makita naming hinihingal ang tatlo, hindi ako makita sa pwesto ko dahil ang ilaw nakasentro lang sa may mesa kaya madilim sa may part ng fridge.

"Manang si sahti po ba nakita niyo?" naring kong tanong ni rum habang hinihingal ang kaniyang boses.

Kahit matanda si manang wala akong naggawa ng sipain ko siya ng mahina sa may paa niya, 'SORRY MANANG' nalang ang nasabi ko sa isip ko. Mukhang nakuha naman ni manang sana hindi niya ako ilaglag.

"Nakuu! hindi mo sir rum eh, kanina pa ako dito ng alas-dos pero hindi ko po nakita si ma'am sahti." Napalunok ako sa tono ng pananalita ni manang, talagang maririnig mo ang kaniyang paggalang sa kniyang boses niya.

"Daaaaamn!!." Nagitla ako ng marinig ko ang pagsigaw na yun ni gin. "Prepare the car!!." Narinig ko ang mga yabag ng paa papalayo, doon lang ako tumayo.

"Aalis ka pa ba hija?, you see their care for you."

Naging malalim ang pag iisip ko, gusto kong umalis pero may nagtutulak saken na wag akong umalis.

"Manang? pwede pong patimpla ng kape sa isang medyo kalakihang baso." Tumango siya saken, Napatingin ako ulit sa kawalan, kelan ko talagang makausap yung dating babaeng hinahabol nila. "Manang alam niyo po ba kung saan nakatira si Rousanne?" Natigil sa paghahalo ng kape si manang nagtataka naman siyang tumingin saken.