GAME (Obsession, Posession, Desperation)

♚GAME ENTRY #20 ♚

RUM [POV]

Pagkatapos ng incidente na nangyari kahapon dito sa bahay hindi na namin nakita si sahti at si onii-san gin, napag-alaman nalang namin na nasa pinas na sila.

"Im Tired."

Napatingin akong bigla sa pwesto ni brandy, nandito kami ngayon sa may kwarto niya busy lang sa work, oo tama ang nabasa niyo work! Kahit nagbabakasyon kami hindi naming pwedeng kalimutan ang trabaho.

"Tired? Saan?"

Tanong ko pagkatapos kong ibalik ang tingin ko sa laptop na nasa harapan ko.

"For Chasing Sahti."

Natigilan ako sa pagtatype, tinignan ko ang mukha niya mababasa mo ang pinaghalong lungkot at pagod sa mga mata niya, ako din minsan ko ng naisip yan na sumuko nalang at ipaubaya nalang si sahti sa mga kapatid ko, pero there's some part of me saying na wag kong i-give up si sahti.

"No, You can't rest Brandy."

"But-"

"Hayaan mo yung time na dumating na may pipiliin na sa atin si sahti."

"But I'm really tired!"

Sa pangalawang pagkakataon napaharap ako ulit sa kaniya.. .

"Look, Sigurado ka na ba diyan sa decision mo?"

Nag-iwas na sia ng tingin sa akin, napangisi naman ako sa kaniya kagaya ko lang siya na may part na nagsabi na wag sumuko.

"You can rest bro, but not too long."

Sabay kaming napatingin sa may pintuan ng bigla yung bumukas at iniluwa si otosan. Kaya naman tumayo kami at nagbow kami.

"Rousanne is at downstair."

Then lumabas na siya nagkatinginan naman kami ni brandy, bumalik siya sa higaan niya at naglaro sa may tablet niya.

"Hindi ako interesado sa kniya, ikaw na humarap sa kniya onii-san."

Kung iisipin niyo na parang ang tanda na ni brandy dahil sa kilos niya, no bata palang si brandy, he is 2 years younger than sahti, so he's 21 only, 23 na si sahti.

"Sige, this won't take long."

Lumabas ako at nakita naman siyang nakaupo sa may sofang mahaba namin habang kakuwentuhan si okasan, nagliwanag naman ang kaniyang mata ng makita ako.

"Rum.. ."

"What are you doing here?"

"Gusto kitang makausap."

"Saan nanaman? Hindi ba't nilinaw nanamin na wala na kaming business sa'yo?"

Nakita ko siyang natigilan, kaya naman hinila ko siya papunta sa labas, hindi ko pinansin ang pagtawag sa akin ni okasan.

"Rousanne, please tama na wala ka nang hahabulin sa amin, our mind okupado nani sahti."

With that iniwan ko siya at pumasok sa loob, natigilan ako sa paglalakad ng makita ko si brandy na nakatingin sa labas.

"Puntahan, mo siya kung gusto mo siyang puntahan."

Hindi ko na siya tinignan kung linapitan niya o hindi basta ang alam ko lang ay si sahti lang ang nasa isip ko ngayon, bumalik ako sa kwarto ni brandy para ituloy yung ginagawa ko, pero nasa kalagitnaan na ako ng pagtatype ng bigla akong natigilan someone whispering in my mind na parang sinasabi na umuwi ako ng pinas para kunin si sahti kay onii-san gin, pero parang nagsisimula ko na ding maramdaman ang nararamdaman ni brandy, nakakapagod din, susuko na din ba ako? Na kahit minsan hindi ko naisip na sukuan si sahti? Pumikit ako ng mariin at hinilot ang pagitan ng mata ko dahil feeling ko biglang sumakit ang ulo ko sa dami ng mga katanungan pumasok sa utak ko.