A Story Of Three Brother's with Different Personalities Whose Chasing a One Girl.
Meet Sahti Nakahara The Girl Who Capture the attention of Three Takano Brother's.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
It's Been 3 days, it's been F*cking 3 days! Yet there's no sign of sahti, tatlong araw ko siyang sinubukang hanapin pero hindi ko mahanap, nagbakasakali ako kay Thown baka nasa kaniya siya, nag-utos na din ako ng maraming Investigator pero lahat iisa lang ang resulta. They can't find my beloved Sahti. Niyuko ko ang ulo ko para itago ang namumuong luha sa mga mata ko.
"Mr. Takano!!"
Ano ba kasi ang naisipan ko at nilabas ko siya sa bahay ng araw na yun? Ang bobo ko talaga! Kelangan ko siyang mahanap dahil baka mabaliw na ako sa hindi ko pa siya nakikita! Limang araw nalang ang hinihintay ko, bakit? Dahil kung magkakaperiod ba si Sahti o hindi. Pero sana hindi siya.
"Mr. Takano!!"
Nagbalik ako sa realidad ng makarinig ako ng sigaw, kaya naman inangat ko ang ulo ko at nakita ko silang lahat na nakatingin saken! Sheez! Nasa conference room nga pala ako at nagmimeeting!
"Are you ok, mr. Takano?"
"Yeah, continue—"
Tumingin lang ako sa screen sa harap pinipilit kong ipasok lahat sa Utak ko kahit na wala akong maintindihan, okupado ng isip ko si Sahti.
"Mr. Takano!!"
"Oh, sorry what is it again?"
Nagsimulang magbulungan ang mga tao sa loob ng conference room, hinilot ko ang pagitan ng mga mata ko.
"I think, we will talk again sometimes, the meeting is Adjourn."
Tumayo na ako at lumabas hinayaan ko lang ang sekretarya ko na idala ang maleta ko papasok sa opisina ko, pagkapasok ko pabagsak akong umupo sa may sofa ko, kasabay ng paglapag ng tasa ng kape sa harapan ko.
"Wala kang papapasukin muna ngayon."
"Yes, Mr. takano."
Paglabas ng sekretarya ko ay siya namang pagtunog ng telepono, tamad at para akong lantang gulay sa lakad ko.
"Hello?"
"Rum Takano?"
"Yeah?"
"May Pag-uusapan tayo."
"And yeah, who are you?"
"Vin Mariani."
"Meet me at ASDFGHJKL."
Then he hung up, how the heck did he know me? Hindi ko siya kilala pero para ako kilala niya ako at base sa boses niya matagal na niya akong kilala. Nilagok ko ng isahan ang kape sa tasa ko at nagmamadaling lumabas sabay ayos ko sa coat ko.
Bente minutes akong naghintay sa may isang café , nakita ko na pumarada sa may tapat ang isang black BMW , this car is Familiar hindi ko lang maalala kung saan ko nakita. Pero sigurado ako na nakita ko na'to somewhere, bumukas ang pintuan sa driver's seat sabay baba ng isang lalaki na siguro nasa late 30's something na pero hindi mo maitatanging Head turner siya.
