What Do You Mean? » N.H.

Chapter 25

Η-"Αυτή τη στιγμή μιλάς ως μια ψυχρή βρικόλακας"
Ε-"Ναι και δεν μου αρέσει και πολύ αυτό"
Η-"Θα μάθεις να ελέγχεις τον θυμό σου"
Ε-"Το ελπίζω"
Σταματάει και τον κοιτάζω.
Ε-"Γιατί σταμάτησες;"
Η-"Θα πάμε από δω" λέει δείχνοντας πίσω μου, γυρνάω και βλέπω το δάσος που τυλίγει την μικρή μας πόλη...
Ε-"Μέσα στο δάσος είναι κι' αυτού;"
Η-"Όχι είναι από την άλλη μεριά του δάσους"
Ε-"Και θα τρέξουμε φαντάζομαι"
Η-"Ναιπ"
Ε-"Και δεν μου λες εξυπνάκια, πως θα τρέξεις με την βαλίτσα στο χέρι;"
Η-"Το 'χω αυτό" χαμογελάει
Ε-"Οκευ..." λέω και περπατάμε, μπαίνουμε μέσα στο δάσος
Η-"Τι λες για έναν ακόμη αγώνα;"
Ε-"Δεν σε συμφέρει"
Η-"Γιατί όχι;"
Ε-"Θα χάσεις!"
Η-"Θα το δούμε"
Ε-"Και.... πάμε!" ξεκινάμε να τρέχουμε προσπερνώντας και αποφεύγοντας ότι υπάρχει στον δρόμο μας. Είμαι μπροστά του όταν ξαφνικά μια κραυγή ακούγεται. Σταματάω και κοιτάζω πίσω μου. Βλέπω τον Harry ξαπλωμένο μπρούμυτα κάτω. Πηγαίνω κοντά του...
Ε-"Είσαι καλά;" λέω και τον βοηθάω να σηκωθεί...
Η-"Ναιπ" λέει γρήγορα, αφήνει ένα φιλί στο μάγουλό μου και αρχίζει να τρέχει...
Ε-"ΧΕΥ!!!!" αρχίζω να τρέχω μπας και τον φτάσω.
Βγαίνω έξω από το δάσος και τον βρίσκω εκεί να περιμένει με ένα χαζό χαμόγελο...
Η-"Κέρδισα"
Ε-"Είσαι ζαβολιάρης!!!"
Η-"Είμαι, τι να κάνουμε;" γελάει
Ε-"Χμ..."
Η-"Τι;"
Ε-"Πολύ αστείο αυτό που σκέφτηκες! Πάμε!"
Η-"Εϊ χαλάρωσε! Το ξέρω πως όσο και να το θέλω δεν γίνεται. Από την στιγμή που είσαι ακόμη ερωτευμένη με τον Niall"
Ε-"Harry κοφ' το! Καταντάει σπαστικό!"
Η-"Ναι το ξέρω αλλά είναι η αλήθεια"
Ε-"Πφφφ και δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του, τον αγαπώ"
Η-"Δεν είναι Γιάννης κι 'ναι Γιαννάκης"
Ε-"Όχι Harry, έχει διαφορά"
Η-"Καλά καλά πάω πάσο"
Ε-"Ωραία"
Η-"Φτάσαμε"
Ε-"Wow!!!"
Η-"Ναι... έχει πολλά χρήματα"
Ε-"Το... κατάλαβα" κοιτάζω με ανοιχτό το στόμα το τεράστιο σπίτι που βρίσκεται μπροστά μου...
Η-"Κλείσε το στόμα σου θα μπει καμιά μύγα"
Ε-"Χα-χα" λέω και περπαταώ προς την πόρτα... Ανοίγει πριν καν την χτυπήσω...
Ζ-"Ήρθατε!!!" λέει ενθουσιασμένος
Ε-"Σου λείψαμε;"
Ζ-"Εσύ ναι ο άλλος όχι" μου κλείνει το μάτι
Ε-"Αχ... πρέπει να σας βρω επειγόντως κορίτσι..." μπαίνω μέσα και μετά ο Harry...
Η-"Γιατί το λες αυτό;"
Ζ-"Μάντεψε μάγκα μου, της την έπεσες"
Η-"Ε και;"
Ζ-"Τι και ρε; Λογικό είναι"
Ε-"Εϊ εϊ σκάστε λίγο να σας πω!"
Η-"Ξεχειλίζει η ευγένεια"
Ε-"Ευχαριστώ" του χαμογελάω
Ζ-"Λέγε λοιπόν"
Ε-"Δεν θέλω να φανώ ψώνιο-"
Η-"Δεν είσαι δηλαδή;" γελάει, τον κοιτάζω θυμωμένα και σταματάει, ξεφυσάω και συνεχίζω...
Ε-"Δεν θέλω να φανώ ψώνιο ή οτιδήποτε άλλο ΑΛΛΆ δεν πρόκειται να γίνει τίποτα με κανέναν"