Reanna Point Of View
"Teka nga, pwede linawin mo muna sakin bago po ulit ako hinalin" sabi ko at inalis ang hawak niya, nakakairita kasi bigla bigla na lang siyang mag hihila, nakaka frustrated lang.
"Diba sinabi ko na sayo, gusto kong makilala mo ang parents ko" sabi niya sakin, nababaliw na talaga noh, naalala ko kung sinabi niya noon na gusto niya akong mag panggap na girl friend niya, pero hindi ko naman alam na seseryosohin niya yun, kasi naman hay basta bahala na lang si batman sakin.
"Wait lang hah gusto ko munang huminga ng maayos" sabi ko sa kanya, nanlaki naman ang mata niya.
"Gusto mo ba ng mouth to mouth resuscitation kita" sabi niya sakin at ilalapit na sana niya ang mukha niya sakin, ngumuso naman siya, tinulak ko naman ang mukha niya sira na talaga ang tuktok ng lalaking toh.
"Sira ka talaga, at for your information, hindi ko kailangan iyan, kaya kong huminga, tandaan mo wala akong asthma kaya wag ka na" sabi ko sa kanyas at nag walk out, nakakainis din ang lalaking yun akala mo kung sinong gwapo, pero pwede na rin siya, grr, ano tong iniisip ko, nakakabaliw na talaga sila. reanna kalma ka lang wag mo silang isipin mas mababaliw ka lang.
"Hoy saan ka pupunta?" tanong niya sakin, napatingin naman ako sa kanya, seryoso siya, diba sabi niya ipapakilala niya akong sa parents niya tapos ito siya, asking me where i' m going?.
"Akala ko ba ipapakilala mo ako sa parents mo, so sa tingin mo kung saan pa ako pupunta" sabi ko sa kanya, and sarcastically staring at him, tumawa naman siya at hinila ako.
"Hindi kasi diyan ang entrance ng bahay, ayun oh" sabi niya sakin at turo. Napakamot na lang ako ng ulo ko.
"Hindi mo lang alam pero talagang papunta ako dun, nililito lang kita, naniwala ka naman" palusot ko naman sa kanya, tumawa naman siya sa sinabi ko, hay kasi naman eh. pumasok na kami, pero naririnig ko pa rin siya na parang nag pipigil ng tawa, lumingon ako sa kanya at sinamaan siya ng tingin, napataas lang siya ng dalawang kamay.
"Che!" sabi ko sa kanya, naramdaman ko naman na hinawakan niya ako sa kamay, napatingin naman ako sa kanya, pero hindi naman niya ako tinginan, hay. May sumalubong samin na napakagandang babae, nasa middle age na siguro siya pero hindi maipag kakaila na maganda siya noong kabataan niya.
"Oh sungyeol, namiss kita alam mo ba iyon, madalang ka na lang bumisita samin, simula ng--"
"Ma, wag na natin yun pag usapan, it all in the past" sabi niya, napatingin naman sakin ng mama niya, at ngumiti, ngumiti naman ako pabalik sa kanya, nagulat na lang ako ng niyakap niya ako, alam ko na kung kanino nag mana ang lalaking toh.
"Ma naman, baka hindi na siya maka hinga sa pag yakap ninyo eh" sabi sa kanya ni sungyeol, sinamaan naman siya ng tingin ng mama niya, nag simula na kaming mag lakad pamunta sa dinning table nila at wag kayo maraming pag kain.
"Wow ma, may handaan ba bat ang daming pag kain?" tanong ni sungyeol sa mama niya, binatukan naman siya ng mama niya, natawa na lang ako, ang astig lang ng mama niya.
"Anong nangyayari dito?" napatingin naman kami sa isang nakakatakot na boses, nakatingin siya samin at nasa hagdan ito, napaka seryoso ng mukha niya.
"Huh mahal nandito ka na pala" sabi ng mama ni sungyeol at pinuntahan ang lalaking yun, alam kong tatay ni sungyeol iyon dahil sa mag pag kakahawig ito kay sungyeol.
"Oo nga pala gusto kong ipakilala sa iyo ang girlfriend ng anak mo" sabi ng mama ni sungyeol, nag bow naman ako sa kanya, ang totoo nakakakaba ang tatay ni sungyeol akala mo mangangain ng tao.
"So ikaw pala" sabi niya sakin, napalunok naman ako, at tumango, lumapit siya sakin at inikutan ako, at tinignan ako mula ulo hanggang paa.
"Hay kahit kailangan talaga ang galing pumili ng anak ko!!" sabi niya at niyakap si sungyeol, napanganga na lang ako, akala ko naman nakakatakot ang papa niya hindi pala katulad din niya.
"Tara kain na tayo" sabi ng papa ni sungyeol, pinag hila naman ako ng isang upuan ni sungyeol, umupo naman ako.
"Oo nga pala hija, may familya ka ba?" tanong sakin ng mama niya, ngumiti naman ako, sa kanya, at sumubo ng pag kain.
"Wala na po, ako na lang pong mag isa" sabi ko sa kanila pero hindi ko pinapahalata ang lungkot sa boses ko, nakita ko naman na nalungkot sila sa sinabi ko, ngumiti lang ako ng tipid sa kanila, ito ang pinaka ayoko ang kinakaawaan ako, nakakainis lang kasi ang ganun.
"Sorry hija" sabi sakin ng mama ni sungyeol tumango naman ako sa kanya at ngumiti, tumahimik na naman ang paligid, wala nag sasalita at abala sa pag kain.
"Oh, sorry i am late" napatingin naman kami sa nag salita, isang babae na napakaganda at napaka tangkad, parang isa itong modelo, pero wag kayo mas maganda parin ako sa kanya haha.
"Anong ginagawa mo rito?" napatingin naman ako kay sungyeol, nagulat ako sa sinabi niya, hindi kaya siya ang sinasabi ni sungyeol. Lumapit naman sakin yung babae at tumingin ng nakakadiri sakin, nakakainis na talaga ang babaeng toh.
"Saan mo naman kaya lupalot na kita tong babaeng toh, girlfriend mo?" sabi niya kay sungyeol at maarteng tinuro ako, napatayo naman ako, akala niya hindi ko siya papatulan, huh, akala nila lang yun.
"Oo anong pake mo" sabi ni sungyeol sa kanya.
"Grabe ganyan lang pala ang type mo ang cheap naman akala ko high class kang mamili hindi pala" sabi ng babae, lumapit naman ako dun sa babae.
"Oh you call me a cheap, really huh?, what do you think in yourself a gold or a jewel, oh well you're a pathetic trash, oh and desperate in a guy, who do you think the cheap in the of us?" sabi ko sa kanya, nakita ko naman na nag uusok ang ilong niya.
"You...." natawa na lang ako, haha akala niya hindi ako marunong mag english sorry siya pero marunong ako.
"Pls check your grammar, or do not speak english anymore" sabi ko sa kanya, nag walk out naman siya, huh wala ka pala eh.
"Grabe ang galing mo palang mag english"
--
Nandito na ako sa bahay, maaga naman kaming nakauwi, nag tatapon ako ngayon ng basura, nasa tabi lang iyon ng bahay, napansin ko naman si L sa tapat ng gate.
"Oh L anong kailangan mo?"
"Here"sabi niya at hinagis ang isang
teddy bear?
BINABASA MO ANG
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...