Reanna POV
Paaakk!!!
Halata naman na nagulat siya sa ginawa ko. Nakakainis na kasi siya eh, ano tingin niya sakin isang babaeng babasta basta na lang bumibigay. Hindi naman ako katulad ng iba eh.
"Alam mo isipin mo muna ang sinasabi mo bago ka mag salita, kasi minsan mas masakit pa ang salita kesa sa physical" hindi ko na siya hintay pang mag salita. Umakyat na ako sa taas at nag locked ng pinto.
Dun na nag umpisang tumulo ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan.
"I HATE YOU!!!" Sigaw ko at napaupo na lang sa sahig. Napahawak naman ako sa dibdib ko. Hindi ako makahinga dahil sa pag iyak ko eh.
Lumapit ako sa kama ko at huminga na. Pagod na ako para umiiyak, ayoko ng umiiyak na kakasawa na kasi eh. Sana malaman din niya yun, kasi ako konti na lang talaga sasabog na ako. Parang mababaliw ba ako dahil sa pinapakita niya.
--
nagising na lang ako dahil sa katok, tumayo naman ako. at binuksan ang pinto. nanlaki naman ang mata ko kung sino ang nakita ko. walang iba kung hindi si myungsoo, sasara ko na sana yung pinto pero hinawakan naman niya ang kabilang dulo kaya naman nakapasok siya. napabusangot na lang ako at hinayaan na lang siyang pumasok.
"anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya, umupo naman ako sa kama, may dala kasi siyang tray eh, nilapag naman niya yung tray sa side table ko. umupo naman siya sa tabi ko, napalunok naman ako, kasi naman feeling ko sobrang lapit na namin. umatras naman ako. feeling ko sa distance namin dalawa hindi ako makahinga.
"wala lang pinag luto lang kita nalaman ko kasi sa infinite na hindi ka pa kunakain eh" sabi niya sakin, napakunot naman ang noo ko, oo totoo nga ang sinabi niya na hindi pa ako kumakain pero hindi ako maniniwala sa sinabi niya na siya ang nag luto. malabong mangyari yun.
"sabihin mo na ang gusto mong sabihin?" deretsong sabi ko sa kanya, napabuntong hininga na lang siya sa sinabi ko. ayoko ko kasing marami pa siyang paligoy ligoy, pwede naman niyang sabihin sakin ng deretso.
"i want to say...... AHHH F*CK" napanganga na lang ako, napasabunot kasi siya sa sarili niyang buhok at hindi makatingin sakin. seriously ang isang myungsoo na katulad niya nahihiyang mag salita sakin, masyado bang mahaba ang sasabihin niya para ma frustrate siya ng ganito.
"how okay ka lang?, parang mababaliw ka na diyan eh" sabi ko sa kanya, baka kasi kailangan na siyang ipadala sa mental. napakunot namna ang noo ko kasi naman namumula yung tenga niya. okay pa kaya ang lalaking toh, parang sasabog na siya eh.
"sh*t i just want to say....s---" tumayo naman ako sa kanya at hinihintay ang sasabihin niya pero napahinto na naman siya, seryoso niloloko ba ako ng lalaking toh. kasi ako wala na akong oras para makipag lokohan sa kanya, kasi naman inaantok na ako. siya nga ang abala ng tulog eh. kaya bago pa ako mainis sa kanya sabihin na niya sakin ang gusto niyang sabihin.
"ano ba kasi yun, hindi ka ba tumitingin ng oras hating gabi na po" sabi ko sa kanya, napabuntong hininga na lang siya at tumingin sa mata ko.
"SO---" napabusangot naman lang ako, tumayo na ako, alam ninyo, gusto ko na siyang iescort palabas.
"SORRY!!!" napanganga na lang ako sa sinabi niya, seryoso hindi talaga ako makapaniwala sa sinabi niya. seryoso talagang sinabi niya yun, oh baka siguro nabingi na lang ako sa sinabi niya. kasi ang isang L na katulad niya ay hindi mag sosorry sa isang katulad ko lang.
"anong sabi mo?" hindi ako makapaniwala sa sinab niya, umupo ako sa tabi niya at tinignan siya. gusot ko ulit marinig ang sinabi niya baka kasi nananaginip lang ako. kasi alam ninyo isang himala lang ang word na yun para kay L.
"bingin, hindi ko na uulitin" sabi niya sakin, sinamaan ko namna siya ng tingin, so ganun pala ah, sige wag niyanhg ulitin. hinila ko naman siya, pero ayaw parin niya tumayo sa kama ko, yun lang pala ang sasabihin niya. so gusto ko na siyang umalis dahil gusto ko na talagang matulog. inaantok na ako.
"hindi mo na pala uulitin kaya umalis ka na pwede lang" sabi ko sa kanya, inalis naman niya ng marahas ang kamay ko at sinamaan ako ng tingin.
"so bati na tayo?" napakunot naman ako ng tingin sa kanya at nag cross arm. talagang tatanong pa talaga niya yan eh ayaw niya nga ulit yung sinabi niya eh. umiling naman ako.
"ayoko, hindi ko nga narinig yung sinabi mo, tapos nung pinapaulit ko ayaw mong ulitin eh" sabi ko sa kanya, napasabunot naman siya ng sarili niyang buhok. bahala siya hindi ko parin siya kakausapin hanggat hindi pa din niya unuulit ang sinabi niya. baka nga hindi pa sincere ang sorry niya eh.
nagulat naman ako ng hinawakan niya ang kamay ko. napalunok naman ako, mas lalo akong kinabahan dahil sa bigla na lang niya akong tinignan sa mata. ang seryoso ng mata niya.
"sorry sa sinabi ko sayo... sorry kasi hindi ko ginawang memorable ang fist kiss mo... sorry kung nasaktan kita... sorry kung nasaktan ko ang feeling mo... sorry kasi masyado akong nag padala sa galit ko.. sorry sa sinabi ko, na isa kang slut pero hindi alam ko naman na disente kang tao... sorry sa lahat ng sinabi ko.." napanganga na lang ako sa sinabi niya, seryoso ito ba talaga si L, o baka naman may sumapi lang sa kanyang ibang kaluluwa. sana pala hindi na umalis yung kaluluwang yun. mas okay pa ang ganitong eh. ngumiti naman siya sakin. yung ngiti na hindi niya pinapakita sa iba.
lubdub... lubdub....
"bati na ba tayo, ang dami na ng sorry na sinabi ko, baka nga hindi mo na binilang kasi ang dami eh" sabi niya sakin, nasa langit na ba ako at may kamukha lang si L. seryoso kung nananaginip lang ako gising ninyo na ako baka kasi madisapoint lang ako kagising ko. gusto ko ng malaman kung totoo nga ang nangyayari.
"ano nga bati na ba tayo?"
BINABASA MO ANG
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...