Reanna POV
"Thank you" sabi ko sa kanya, pero hindi siya tumingin sakin, at nag lakad na, na disappointed ako sa ginawa niya, akala ko kasi okay na eh pero back to square one na naman ako.
"Hay reanna bakit ka nadisapointed hay... ang gulo ng utak ko" sabi ko na lang at nag punta na ng kwarto.
--
"Try ninyo kaya toh" natatawang sabi ko sa kanila, namimili kasi kami ng mga give away at pasalubong mamaya na kasi ang uwi naman eh.
"Haha, bagay mo talaga yan, mukha kang may sira sa utak" sabi ni hoya kay dongwoo, natawa naman kami sa mukha ni dongwoo, grabe, ang pangit niya, nakasuot kasi siya ng hat yung sinusuot sa beach yung mang babae.
"Hay wag na nga ginagawa ninyo palang na akong katatawanan" sabi niya at nag walk out, mas tumawa naman kami ng malakas dahil dun.
Nag tingin tingin ulit ako at may nakita akong isang turtle na stuff toy, at ang cute niya, una ko naman na alala si L, ito na lang kaya ang bigay ko sa kanya, nag iisip kasi ako na pwedeng ibigay sa kanya parang thank you gift ko na rin sa kanya.
"Manang mag kano po yung turtle stuff toy" tanong ko dun sa ale, agad naman niyang kinuha iyon.
"200 pesos, hija" sabi niya sakin, inabot ko naman ang bayad sa kanya, nilagay niya sa plastic yung stuff toy at inabot sakin.
"Thank you po" sabi ko at umalis, napatingin naman ako sa infinite at ang layo layo na pala nila, agad naman akong tumakbo papalapit sa kanila, hingal na hingal pa nga ako habang hinahabol sila eh, grabe naka pagod.
"Huh reanna, saan ka galing at hingal na hingal ka" tanong sakin ni sung kyu, umiling na lang ako, dahil hindi ako makapag salita dahil sa hinga ko.
--
Napahiga na lang ako sa kama ko, sa wakas nandito na kami sa bahay, mas masarap parin pala ang pakiramdam kapag nandito ka sa kwarto mo, kinuha ko naman yung turtle sa bag ko at niyakap yun, sana naman magustohan to ni L, ang totoo niyan kinakabahan ako kasi baka hindi niya tanggapin toh, sana lang tangapin niya yun lang.
"Sana magustohan ka ng amo mong masungit, sana tumalab ang cute mo sa kanya" sabi ko at tumayo na, nag punta ako sa banyo at naligo, nakapagod din kasi ang biyahe, at 6 narin ng gabi, sana hindi pa tulog si L, diba nga lagi ko siyang nakikita nandun sa bar.
Katapos kong maligo at nag bihis lumabas na ako ng kwarto as excepted madilim at walang tao, bumaba naman ako ng hagdan at napansin ko na may ilaw banda sa bar, so gising nga siya, tinago ko yung turtle sa likod ko.
Nakita ko siya nakaupo kung saan ko siya laging nakikita, dahan dahan naman akong lumapit sa kanya, napakunot naman ang noo ko dahil napansin kong umiinom na naman siya ng alak, ito ang ayaw ko sa kanila kapag problemado sila alak ang lagi nilang iniimon.
"Sabi na sa inyo na ayoko na umiinom kayo ng alak dahil nakakasama yan" sabi ko sa kanila, P.A nila ako kaya dapat inaalagaan ko sila, hinablot ko sa kanya ang baso at inilagay iyon sa lababo, lumapit ako sa kanya.
"Ano ba kasi ang problema mo at umiinom ka lagi?" sabi ko sa kanya, hindi niya ako pinansin, tumayo naman siya at parang umalis,bakit niya ako iniiwasan ano ba kasi ang problema niya.
"Alam mo hindi mawawala ang problema mo kung hindi mo sinasabi ang problema mo" sabi ko sa kanya at hinawakan ang braso niya, nakakainis lang kasi bakit niya ako iniwasan, pangit ba ako para iwasan niya ako ng ganito.
"It's none of you're business" sabi niya sakin at inalis niya ang braso ko, napayuko na lang ako, kahit naman ganito ako nasasaktan ako sa sinasabi niya.
"IT'S MY BUSINESS BECAUSE I CARE ABOUT YOU!!!" sigaw ko sa kanya, napahinto naman siya sa sinabi ko, nakakainis kasi, nandito naman ako para makinig sa kanya pero ayaw niya.
"Alam mo, you're lucky because iniintindi ka ng infinite kahit ikaw mismo ang nag tutulak sa kanila, paano kung mag sawa sila sa ugali mong yan, kung hindi ka mag babago maraming mag iiwan sayo" sabi ko sa kanya, humarap naman siya sakin.
"So pls ano ba kasi ang problema mo at ganya ka samin?" sabi ko sa kanya, umupo naman siya sa bar, nakahinga naman ako ng maluwag, diyos ko kailangan ko lang pala siyang dramahan para lang sabihin niya sakin.
"It about the girl, i didn't know her, and her face but her voice captive me, it's driving me insane, damn, lagi ko ng naririnig ang boses niya sa tenga ko, tapos kapag naririnig ko ulit siya bigla na lang siyang mawawala, i want to know her, but i don't know even her face" frustrated na sabi niya sakin, nabitaw naman ako sa hawak ko dun sa turtle stuff toy, kaya naman napatingin siya dun.
"Is that yours?" sabi niya sakin at inabot ang turtle sakin, napalunok naman ako, ibibigay ko ba, pero bida may gusto na siya bat ko pa ibibigay, f* ck, bat ko naman naisip yun, diba nga thank you gift lang siya.
"Hah, o--oo" sabi ko at agad na kinuha iyon sa kanya, ngumiti naman siya sakin, parang slow mo ang pag ngiti niya sakin, at pero ang puso ko ang bilis ng tibok, pero kahit na ganun ang sarap sa feeling, reanna tama na ang ilusyon.
"Alam mo kung gusto mo siya bat hindi mo siya hanapin, kahit na ang boses lang niya ang proof mo, kung para kayo sa isa't isa edi mahahanap mo siya" advice ko sa kanya, tumango naman siya, napangiti naman ako ng pilit sa kanya, feeling ko ang hirap huminga, parang kailangan ko ng fresh air.
"But i have a her necklace" mas lalo akong kinabahan sa sinabi niya parang bigla ako gustong makita yung necklace, hindi ko alam pero gusto ko talagang makita ang necklace na yun.
"pwede ko bang makita yung necklace na yun"
--
A/N: dahil umabot siya ng 5 vote ito na po ang next chapter, hope na enjoy ninyo siya, 6 vote naman po sana, update po ako agad nun.
BINABASA MO ANG
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
