Reanna POV
"let's dance" hindi ko alam kung ano ang sakin at pumayag ako sa sinabi niya, ngumiti lang siya sakin at inalalayan akong tumayo. Hindi parin ako makapaniwala na napapayag niya ako ng ganun. May iba talaga sa kanya eh parang kilala ko na siya kaya nga ag gaan gaan ng pakiramdam ko.
"saan naman tayo sasayaw?" tanong ko sa kanya, hinawakan naman niya ang kamay ko at humawak siya sa bewang ko, napalunok naman ako sa sobrang lapit niya sakin parang iba na kasi toh eh.
"dito tayo sasayaw" sabi niya sakin, napanganga na lang ako sa sinabi niya seryoso ba siya, wala ng sound eh. Baka na lang siyang mag isip ng sound. Nagulat na lang ako ng bigla na lang siyang kumanta, at ang mas malala yung favorite ko parting kanta.
Nakatingin lang ako sa kanya, alam ninyo parang kilala ko talaga siya eh, pero alam inyo mas natetemp akong makita kung sino talaga ang nasa mascara. Hinawakan ko naman ang dulo ng mascara niya pero hinuli naman niya ang kamay ko. Para naman akong nakuryente ng bigla hinuli niya ang kamay ko.
"wag, bawal ipakita ang mukha sa partying toh" sabi niya sakin, napayuko na lang ako at tumango sa kanya, wala na akong magagawa kung ayaw niya. Kahit gusto ko talaga makita kung sino siya. Bigla naman niyang tinaas ang mukha ko para tignan ang mata niya.
"there's a right time for that" sabi niya sakin, tumango naman ako sa sinabi niya. Kaya naman nag sayaw ulit kami, at kumakanta parin siya, hindi ko alam kung sadya to na kapag sumasayaw ako ang music ay ang favorite ko. Nakakatawa lang.
"favorite mo ba ang kantang yan?" tanong ko sa kanya, baka kasi favorite niya rin kasi iyon halatang alam ninya ang lyrics eh. Nagulat naman ako ng bigla niya akong niyakap at pinatong ang ulo niya sa balikan ko.
"hindi na naman sa favorite ko, may na aalala lang ako kapag kinakanta ko toh" sabi niya sakin. Alam ninyo hindi ako naiilang na bigla na lang niya akong niyakap, feeling ko matagal ko na siyang nayakap at sanay na ako. Nikayap ko naman siya pabalik.
"pero alam mo favorite ko ang kantang yan" sabi ko sa kanya, natawa naman siya hindi niya siguro iniexpect na favorite ko pa ang kinakanta niya. Ilang saglit lang umalis na siya sa pag yayakap. Aalisin ko na sana ang mask niya pero bigla naman nahulog ang panyo niya sa damuhan.
Sabay naman kaming napadampot yun, bigla naman lumitaw ang isang necklace at nagulat na lang ako, kasi kamukhang kamukha ng necklace ko, hinawakan ko naman yun pero ilang saglit lang tumayo na siya. At nagulat na lang ako ng tumakbo siya at nag punta siya sa mga nag kukumpulan na tayo.
"excuse me, padaan" sabi ko, siya yung lalaking siya yun, pinadaan naman nila ako, napahinto naman ako at hinarap ang lalaking. Pero hindi naman pala yun, napalingalinga na lang ako. Nagulat na lang ako ng may humawak sa balikat ko at napatingin naman ako kung sino yun at si sungyeol pala.
"yung bored ka na pwede na kitang ipa uwi sa driver, magagabi pa kasi kami dito" sabi niya sakin, napabuntong hininga na lang ako, hay siguro nga hindi na kami nag kikita, pero Masaya ako kasi nasa kanya pala yung necklace ko. Atleast alam ko na siya ang may hawak nun at mukhang inaalagaan naman niya. Sana mag kita kami ulit.
"okay ka lang ba?" tanong sakin ni sungyeol kaya aman napatingin naman ako sa kanya, at tumango, inalalayan naman niya ako sa pag pasok. Binuksan ko naman ang bintana at nag wave ako sa kanya.
"sige ingat ka" sabi ko sa kanya, tumango naman siya sakin, dahan dahan ko ng sinara ang bintana.
"sungyeol nandito ka lang pala eh" bago ko pa matignan ang infinite nakaandar na ang sasakyan, okay na siguro na hindi ko sila nakita kasi baka anong isipin nila tungkol samin dalawa ni sungyeol.
--
Sunday ngayon, wala akong magawa, nakahilata lang. walang schedule ngayon ang infinite kasi nga pagod silang lahat sa party, hindi ko alam kung ano ang oras na silang umuwi basta ako natulog na ako at kasi pagod na pagod ako. Halos nga hindi ako makatulog kagabi kasi nga naaalala ako yung lalaki na may hawak sa kwintas ko.
Feeling ko kasi ang lapit lang ng lalaking yun sakin, kasi bakit pa kaimi nag kita ulit Malabo na kasing mag nangyari eh.
"reanna" napatingin naman ako sa tao at pinto sino na naman kaya ang istorbong lalaking toh, nag mumuni ako eh, napatingin naman ako kung sino yun at si woohyun pala. Napatingin namna ako sa kanya, ano kaya ang kailanga ng lalaking toh talagang nag punta pa siya dito sa kwarto ko. Madalang lang kasi siyang pumasok sa kwarto ko, kapag talaga kailangan lang.
"may gagawin ka ba ngayon? O lakad?" tanong niya sakin, wala naman, halata naman siguro kasi nakahilata lang ako sa kwarto ko eh, kung may lakad ako edi sana bihis na bihis ako, itong si woohyun hindi ko alam kung weird siya o hindi lang siya umiinom ng gamot niya sa utak eh.
"wala naman bakit?" yumuko naman siya at napakamot ng batok.
"pwede mo ba akong samahan mag mall?" tanong niya sakin, grabe naman ang lalaking toh hindi ba siya na pagod ka gabi?, ang infinite kasi tulog pa hanggang ngayon, kaya mas okay sakin kasi wala akong proproblemahin sa kanila.
"ngayon na ba?" tanong ko sa kanya, baka kung bukas okay lang pero may pasok kami kaya siguro gabi na kami makakapunta sa mall. Pero atleast makakapag relax ako nun.
"oo, kaya pls pumayag ka na pls, ngayon pa lang ako humiling sayo kaya pls naman!!" sabi niya sakin at nag pupupy eyes, napaiwas naman ako ng tingin sa kanya, ang cute niya kasing tignan at wag kayo hindi ko alam na meron pa lang ganitong side si woohyun.
"pls" papayag ba ako, pero kasi ang cute niyaq talaga eh kaya nga pigil na pigil ako.
"okay"
BINABASA MO ANG
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
