Reanna POV
Nandito ako ngayon sa tapat ng pinto nila, ang totoo hintay ko lang sila na umalis kanina, ngayon kasi ang flight nila papuntang singgapore, kahit na P. A nila ako hindi ako pwedeng sumama sa kanila.
"mag kang mag alala papasalubungan ka namin" sabi ni dongwoo at tinaas baba ang kilay niya, napailing na lang ang infinite sa kanya, kahit kailan talaga ang kulit ng lalaking toh.
"oo na basta manahimik ma na" sabi ko sa kanya. Mamimiss ko talaga sila, ang totoo nga gusto along isama ng infinite sa morld tour nila, kahit na alam nila na ayawng agency nila kaya naman ako na ang tumanggi sa alok nila.
"tara na boys" sabi naman ni manager sa kanila, ngumiti naman ako sa kanila at nag wave, pumasok na sila sa van, sinara ko na yung gate at napabuntong hininga, it's time to pack. Kinuha ko yung maleta ko at nlilagay yun sa taas ng kama ko.
Nakahanap ako ng apartment, at susunduin ako ni brent nito, siya lang kasi ang kaclose ko, diba nga si kris nasa ibang bansa na. Buti nga nandyan si brent para maging kaibigan ko kaya masaya ako at pinatawad ko siya, hindi ako nag sisi.
Napatingin naman ako necklace na ibinigay ang ni woohyun sakin, sorry kung alis ako ng walang pasabi sana mapatawad ninyo ako.
--
Ilang oras din natapos ko ang pag eempake ko, kinuha ko yung towel at nag punta ng banyo. Hindi ko mapigilan ang hindi maiyak, masakit kasi sakin ikaw sila dahil sila taong una kong pinag katiwalaan.
Lumabas na ako nf kwarto at nag lunta sa sala, dala dala ko na ang gamit ko, nilagay ko ang sulat sa mesa sapat, inilagay ko rin yung necklace na ibinigay sakin ni woohyun, wala na siguro akong karapatan sa necklace na toh.
"reanna" napatingin naman ako kay brent, ngumiti ako sa kanya, pero halata sa mata ko ang lungkot. Lumapit naman siya sakin. Niyakap ko naman siya at umiiyak, na tinitiiss ko pa gustong lumabas.
"sorry pero hindi ko lang mapigilan ang sarili ko sa pag iyak" sabi ko sa kanya, umalis na ako sa pag kakayakap sa kanya at pinunasan ang luha ko.
"sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo? " tanong niya sakin, kahit naman ayaw ko, kailangan ko parin umalis. Kaya wala rin ako magagawa.
"wala na akong magagawa kahit na ayoko pang umalis kaya wala rin" sabi ko sa kanya, kahit na malungkot siya sa sinabi ko, tumango na lang siya.
"saan na pala ang gamit mo? " tanong niya at kinuha ang maleta at bag ko, lumabas naman siya para ilagay ang mga yun sa sasakyan, ngumiti naman ako at napatingin sa paligid, nag flaflaskback lahat ng mga nagyari samin dito.
Napangiti na lang ako at nag lakad napapa alis, bago ako pumasok ng sasakyan napatingin ako sa pinto ng bahay.
Masaya ako at nakilala ko ang infinite.
--
Nandito na kami sa apartment na titiraha ko, mababa lang ang upa dito, guess what kung sino ang may ari niya. Walang iba kung hinsi si brent, ang totoo ninyi, ayaw na niyang ipabayad sakin yan pero sanabi ko sa kanya na mag babayad ako kahit konti.
"wag kang mag alala walang mag aabala sayo dito" sabi ni brent, tumango naman ako sa kanya at napatingin dun sa bahay, maganda siya pero wala siyang second floor. Kaya parang hindi siya mukhang mangmayaman.
nag lakad naman kami papunta pinto, kinuha naman niya yung susi sa bulsa niya at binuksan yun, nagulat naman ako ng binuksan niya ang pinto, hindi kasi halata sa labas na ganito siya kabongga kapag pumasok ka. Ang ganda talaga sa loob, para siyang isang maliit na condo.
"Nagustohan mo ba?" Tanong niya sakin, wala sa sariling tumango sa kanya, sino ang hindi magugustohan toh eh, halos tumira ka na sa isang condo eh. Mukah siyang maliit sa labas pero pag pasok mo ang luwag luwag sa loob.
"Thank you talaga sa tulong brent" sabi ko sa kanya.
--
Ilang linggo na rin ang nakalipas, may pasok na kami, dahil tapos nq ang Christmas break. Ang maganda sa apartment na toh, malapit lang ang achool dito, kaya pwede mo siyang lakarin, ang totoo nga, dito nag papark si brent, tapos sabay kaming pupunta dun.
"Tara na" sabi niya, tumango naman ako sa kanya at lumabas na ng apartment.
"Alam mo bat hindi ka na lang kaya dumeretso sa school kesa sa dito ka pa nag papark" sabi ko sa kanya, ang hilig pa kasi niyang pag pakahirap eh. Ang dami naman parking lot sa school.
"Wala kang pake kung ano ang trip ko" sabi niya sakin, sinamaan ko siya ng tingin, ang lalaking toh talaga ang hilig manbara, kaya ayokong kausp ang lalaking toh eh.
"Ikaw ah" sabi ko sa kanya at binatukan siya, napahawak naman siya sa batok niya, habang nakatingin sakin, mas naging close kami ni brent, pero kahit na ganun wala ng mamumuong feeling samin, talagang mag best friend na lang turingan namin.
"Alam mo kahit kailan talaga ang sakit mong mambatok" sabi niya sakin, sinamaan ko naman siya ng tingin, ngumiti naman siya sakin at tumakbo, ang lalaking toh talaga kainis.
"Hoy hintayin mo ako" sabi ko sa kanya at tumakbo, tawa naman siya ng tawa habang nakatingin sakinz mas lalo kong binilisan ang pag takbo at pero dahil sa lalaki siya efforless lang sa kanya ang tumakbo ng mabilis.
Napahinto naman kami sa pag takbo ng makarating na kami sa school, kaya batok ang natamo niya sakin, haha, akala niya.
"Tama na nga, ang sasakit na ng ulo ko sa kakbatok mo" sabi niya sakin, napanguso naman ako ang galing ko talaga.
Napakunot naman ang noo ko ng mapansin ko na ang mga nag lulupunga sa bulletin boars, ano na naman kaya ang problema at kunf makapag kumpulan sila parang may free taste ng milo dito.
"Excuse" sabi ko at nakisingit sa mga chismosang studyente, ano ba ang big deal at ganito sila mag kumpulan, nabasa naman ata nila eh,bat hindi na sila umalis.
Nagulat na lang ako sa announcement.
BINABASA MO ANG
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
