Reanna POV
"L?" dahan dahan naman akong nag laka papasok ng garden, napalunok ako sa nakita kong anino ng isang lalaki, sino kaya toh, sana naman hindi masamang tao, pls sana po hindi masamang tao ang nandito baka kasi marape ako ng wala sa oras.
"reanna" nagulat na lang ako kung sino ang nag salita, walang iba kung hindi ang lalaki nag sumbong samin sa guidance, nakangiti siya sakin na para bang may masamang balak, tumalikod ako sa kanya at tumakbo, may masama kasi akong kutob sa ngiti niya heh.
"not so fast baby" sabi niya at niyakap niya ang bewang ko, napaiwas naman ako ng mukha sa kanya, kasi naman amoy alak siya. Kadiri ang lalaking toh, ang baho ng hininga eh. Nagulat na lang akong ng ilapit niya ang mukha niya sakin, sh*t talaga ang lalaking toh kainis siya ah. Susuntokin ko sana siya pero nahawakan niya ang kamay ko.
"akala mo ba tatablan ako ng suntok mong yan" sabi niya sakin, nilapit naman niya ang labi niya sakin pero umiwas ako ng mukha. Kailangan kong humingin ng tulong. Nakakainis talaga ang manyak na lalaking toh, ang kulit.
"tulong!!" sigaw ko, natawa naman siya sa sinabi ko. Naiiyak na nga ako eh, hindi ko alam ang gagawin, wala na kasing gaanong tao sa school dahil na nga sa uwian na at kami na lang ng infinite ang nandito. Mas lalo akong kinabahan dahil bigla niya akong hinalikan sa leeg. Kaya hindi ko na mapigilang umiyak.
"tulungan ninyo ako" dahil sa pang hihina ko hindi ko na magawang makasigaw. Sana naman may dumating na tao, pls lang, kahit ang infinite lang, mas lalo akong naiyak ng pinunit niya ang damit ko, mapangisi naman siya sakin.
"walang makakarinig sayo dito kaya akin ka na" sabi niya sakin, pilit ko siyang tinutulak pero malakas talaga siya.
"hayop ka!!" sabi ni L at sinuntok si brent. Dahil sa sobrang pang hihina ko hindi ko na magawa makatayo, bakit wala akong magawa sa kanya, ni hindi ko nga magawang ipag laban ang sarili ko.
"you' re safe now" sabi ni L, niyakap ko naman siya. Salamat sa kanya, buti na lang dumating, baka ano na ang nangyari sakin, thankful ako dahil niligtas niya ako. Naramdaman ko naman na hinaplos niya ang likod ko. Kaya naman mas siniksik ko pa ang mukha ko sa dibdib niya.
"thank you akala ko wala ng tutulong sakin pero buti dumating ka" sabi ko sa kanya, hinarap naman niya ako sa kanya at pinunasan niya ang luha ko tapos nguimiti siya sakin. tumayo naman siya at inalis niya ang coat na suot niya at ipinatong akin.
"tara na baka hinahanap na tayo ng infinite" sabi niya sakin, tatalikod na sana siya pero hinila ko naman ang polo niya may gusto pa kasi akong sabihin sa kanya. Napalingon naman siya sakin.
"pls wag mo sasabihin sa kanila toh" sabi ko sa kanya, ayoko kasing mag alala ang inifinite sakin, baka kasi mapahamak pa sila ng dahil ulit sakin. nagulat naman siya sa sinabi ko.
"pero—"
"pls?" sabi ko pag mamakaawa ko sa kanya, napabuntong hininga naman siya, at dahan dahan tumago. Napangiti naman ako. Thank you talaga sa kanya dahil lagi na lang niya akong nililigtas at pinag papasensyahan, kaya thankful ako sa kanya. At thankful ako at dumating siya sa buhay ko.
"tara na, kanina pa sila nag hahanap sayo" sabi niya sakin at tinulungan akong tumayo.
--
Ilang araw na din ng mangyari yun kaya nga nakahinga ako ng maluwag dahil hindi nga pinag sabi ni L ang tungkol sa nangyari. At hindi na rin nag papakita si brent sakin. kaya mas okay na ang pag pasok ko, nandito ako ngayon sa kwarto, sabado kasi ngayon kaya wala kaming pasok.
"reanna" napatingin naman ako sa tumatawag sakin, kaya naman napatingin ako sa kanya, at wala iba kung hindi si sungyeol. Ano nanaman kaya ang kailangan sakin ng lalaking toh. Masyado siyang istorbo sakin eh, nag rerefresh nga ako ng utak eh.
"ano ang kailangan mo? At ganyan ka makapag madali" tanong ko sa kanya, lumapit naman siya sakin, at hinawaka ang kamay ko, ano na naman ang binabalak ng lalaking toh at may pahawak hawak pa siya ng kamay.
"reanna tulungan mo ako" sabi niya sakin, kaya naman napakunot naman ang noo ko sa kanya, napayuko naman siya at napakamot ng batok. Bat hindi pa kaya ako diretsuhin matapos na, nag papacute pa kasi eh, sasabokin ko talaga ang lalaking toh kapag hindi siya nag sabi ng kailangan niya, masyado niyang sinasayang ang oras ko.
"sasabihin mo na agad o kakalbohin ko ang ulo mo para mawala ang kuto mo" sabi ko sa kanya, napatigil naman siya sa pag kamot. Akala niya hindi ko totoohanin ang sinabi ko, pwes mali siya dahil kapag nag salita ako gagawin ko talaga yun, akala niya.
"kasi kailangan natin mag punta sa party ni mama, hinahanap ka niya" sabi niya sakin, napanganga naman ako sa sinabi niya, seryoso ba siya, akala ko ba isang beses lang kami nag papanggap, sinamaan ko naman siya ng tingin.
"sorry na, last na lang toh tapos hindi mo na mauulit yun" sabi niya sakin, at wag kayo nag papacute pa ang hudyo, pero inaamin ko cute niya haha, para siyang batang maliit.
"okay, pero last na lang toh, kapag naulit nanaman yun itatapon na talaga kita sa Pluto tignan mo lang" sabi ko sa anya, napatango naman siya sa sinabi ko at ngumiti.
"thank you talaga" sabi niyaat niyakap ako, agad ko naman siyang tnulak kasi nga iba na ang feeling koh sa yakap niya eh, parang may malisya na eh.
"tigilan mo nga ako sa payakap yakap mo, baka iba na ang yakap mo eh" sabi ko sa kanya, natawa naman siya sa sinabi ko, ang lalaking toh may gana pa ang pag tawanan kapag ako nainis sa kanya hindi na ako tutuloy sa balak niya. sige subukan niya ako.
"thank you talaga" sabi niya sakin at nagulat na lang ako ng hinalikan niya ako sa pisngi.
BINABASA MO ANG
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
