Reanna POV
"hoy saan mo ako dadalhin" sabi ko at nag pupumilit na alisin ang kamay niya, ano na naman kaya ang gusto sakin ng lalaking toh. Wala na akong oras para sa kalokohan niya. Nagulat na lang ako ng dahil lumabas na kami ng gate.
"ikaw dongwoo hindi ka na nakakatuwa alam mo yun" sabi ko sa kanya, imbis na pansinin niya ako. sumakay namna siya sa isang motorbike, saan naman niya galing ang motorbike na toh kasi ang alam ko walang motorbike na nakapark sa garahe eh.
"saan mo galing ang motorbike na yan?" tanong ko sa kanya, hinagis naman niya yung helmet sakin. Buti na lang nasalo ko agad, sinuot ko naman yun at sumakay sa likod niya wala na akong magagawa kung hindi ang sumakay, baka kasi anong gawin ng lalaking toh at pagalitan pa ako ng manager nila. At sabihin na wala akong silbi. Alam ninyo naman mabait ng manager nila pero kapag nagalit yun. Nangangain ng tao.
Humawak naman ako sa laylay ng polo niya. Ayokong yumakap sa kanya baka kasi ano pa ang isipin ng lalaking toh, nagulat naman ako ng hinawakan niya ang dalawang kamay ko at pinalupot sa katawan niya. Sabi ko nga yayakapin ko siya.
"wag ka ng maarte, baka mahulog ka pa ng wala sa oras kung ganun lang ang yakap mo sakin" sabi niya sakin, pinandar naman niya yung motorbike, at halos tumilapon na ako dahil sa sobrang bilis niyang mag pa andar. Jusko sa naman maka punta kami kung saan kami pupunta, yung buo pa ang katawan ko.
"HOY HINDI KA PO BA MARUNONG MAG DAHAN DAHAN" sabi ko sa kanya, sinigaw ko na yun, kasi naman sa sobrang tuling namin feeling ko nabibingi na ako. baliw na lang lalaking toh promise, dinaig pa niya ang ride sa mga amusement park eh.
"MABANGA PA NGA TOH EH!!" sigaw niya sakin, napanganga naman ako sa sinabi niya, at mas lalong mapapikit dahil mas binilisan pa niya, sana pala hindi na ako nag pahila sa kanya. huhu ano tong napasok ko. help me plss.
"huhu ayoko na" sabi ko sa kanya, bigla naman siyang bumangal, at huminto siya sa gilid, napatingin naman siya sakin at napakunot ang noo ng makita akong umiiyak.
"okay ka lang?" tanong niya sakin, sinamaan ko naman siya ng tingin, sa tingin niya na okay lang ako sa itsurang toh. Mukha akong batang iyakin, dahil sa kanya. tapos tatanongin niya ako kung okay lang ako. siya kaya ang sipiin ko papuntang universe.
"I'm sorry" sabi niya sakin, hindi mo siya pinansin at umiiyak parin, pero nagulat na lang ako ng bigla na lang niyang alisin ang helmet ko at inalis niya yun ang kamay ko na nakalagay sa mukha ko. dahan dahan naman niyang nilapit ang mukha niya sakin.
"I'm sorry" sabi niya sakin at pinunsan ang mukha ko, pilit kong pinipigilan ang iyak ko pero ayaw talaga, parang nag hihina ako dahil akala ko hindi na ako makakauwi ng buhay dahil sa sobrang bilis niya.
"shhh.. tama na" sabi niya sakin at niyakap ako, sinubsob ko naman ang mukha ko sa dibdib niya.
--
"sakay na" sabi niya sakin, sinamaan ko siya ng tingin, seryoso ba siya, kakatapos ko pa nga lang umiiyak tapos papasakayin niya ulit ako dun, ano siya hibang. May sayad sa utak talaga ang lalaking toh eh. Umatras naman ako. at umiling sa kanya, natawa naman siya sa ginawa ko.
"ayoko na" sino pa ba ang gugustohin na sumakay sa sasakyan na yan, halos patayin na nako ang sasakyan na yan eh. Hindi na ako sasakyan diyan, uuwi na lang ako, kesa sa sumama sa kanya. wala pa akong balak mag pakamatay.
"wag kang mag alala hindi ko na bibilisan ang takbo ko" sabi niya sakin, tinignan ko naman siya sa mata para tignan kung totoo nga ang sinabi niya, pero mukhang totoo naman ang sinabi niya kaya naman sinuot ko na ulit yung helmet at lumapit sa kanya. nilahad naman niya ang kamay niya sakin para makasakay ako ng maayos.
Hinawakan ko naman yun at sumakay na ako.
"hold on tight" sabi niya sakin, yumakap naman ako sa kanya, at pumikit, para hindi ako malula sa sobrang bilis, pero hindi na siya ganun kabilis. Yung tama na lang siya. kaya naman nakahinga na ako ng maluwag. Akala ko naman nag jojoke lang ang lalaking toh eh.
--
"anong gagawin natin sa mall?" tanong ko sa kanya, habang inaalis ko yung helmet ko, inaayos naman niys ang motorbike niya. Akala mo naman saan kami pupunta sa mall lang pala.
"malamang mag lilibang" sabi niya sakin, tumango naman ako sa sinabi niya, sabi ko nga. Common sense na lang kasi eh, nagulat na lang ako ng nag lakad na siya, ang bilis naman mag lakad ng lalaking toh, hindi man lang ako sinabayan, tumakbo ako papunta sa kanya. pumasok naman kami sa mall.
Napatingin naman siya sa isang screen kung saan nakikita yung mga showing na movie.
"nood na lang kaya tayo ng horror movie" sabi niya sakin, tumango naman ako sa sinabi niya, ako pa ba ang hihindi sa sinabi niya, sempre naman, ang takal ko na atang hindi na nood ng horror movie. Tapos wala naman akong oras para manood sa sine dahil nga sa infinite. At wala akong kasamang manonood.
"sige ba, lagi akong game diyan" sabi ko sa kanya, ngitian naman niya ako.
"pero wag kang iiyak ah, at wag na wag kakapit sakin ah" sabi niya sakin, natawa naman ako sa sinabi niya, tignan nga lang natin kung sino ang iiyak sakin dalawa. Hindi naman kasi ako masyadong natatakot sa horror movie, parang sanayan lang din.
"okay" sabi ko sa kanya.
--
"shit, malapit na siya" napailing na lang ako. yumakap lang namna po kasi siya sakin, akala ko ba na bawal yumakap. Pero tignan ninyo siya kalahati na ata yung movie, nakapikit lang ang mata niya. Ang sarap batukan ng lalaking toh alam ninyo. Ang yabang yabang tapos siya din pala ang yayakap sakin.
"hoy, nakapikit ka na nga tapos natatakot pa parin, ang astig mo rin noh" nag gigigil na sabi ko sa kanya, nakakairita na kasi siya, hindi ako makpag considerate sa movie.
"malapit na siya AHHHHHH!!!"
BINABASA MO ANG
Living with the infinite #wattys2016
Fanfiction"it's hard to live with them but i am happy because i meet them" reanna ay isang mayaman, pero bigla na lang siyang naging poor, mas mahirap pa sa daga, paano nangyari yun, at ano ang magiging connection ng inifinite sa buhay niya? at siya ano naman...
