UNLOVE YOU (book 2 of HIY)

chapter 44

KELLY P.O.V

nandito pa rin kami sa pleasant hospital kung saan nandito rin si louise.

nag aantay kami pare - pareho sa E.R habang ginagamot si sandy.

bigla na lang daw nawalan ng malay lahat kami kinakabahan sa nangyayari.

"paano ba nawalan ng malay si sandy ? ano ba nangyari ? bakit niyo ba siya iniwan mag isa ?" tanong ko sakanila

"besh! kasi naman binisita lang naman namin si bakla emotera na kasi siya masyado! tapos itong tomboy na to!!!! pinalayas kami" sabi naman ni barbie

"gusto ko lang makapag pahinga si sandy alam ko naiirita siya kapag maingay. nung nasa labas na kami magkausap kami ni faye tungkol kay louise ng biglang sumigaw si sandy sa loob pag dating namin wala na siyang malay at may dugo na sa ulo niya." explain ni ash

ang dami ng problema pati si louise.
hindi sana mangyayari to kung hindi lang dahil kay jenny at misty.

pero ngayon mas galit ako kay jenny. tinuring siyang kaibigan ni sandy tapos ganito igaganti niya.

pagmamahal nga naman. hindi mo na masasabi kung ano ang tama at mali. hindi mo na malalaman kung tama pa ba yung ginagawa mo. minsan kasi yung pagmamahal yun ang dahilan para mahirapan tayo.

maya maya nag paalam si misty samin

"saan ka pupunta ?" tanong ko sakanya

"si louise. dito rin kasi siya naka confine. ang galing no' tadhana talaga sila...
kahit sa hospital iisa lang." sabi ni misty at biglang tumulo luha niya

hindi ako pwede magalit ngayon kasi kami kami na lang ang pwede mag cheer up. hindi pwede na magising si louise o si sandy na nag aaway away kami.

niyakap ko si misty.

"kelly. siguro magkasama sila ngayon. siguro kaya andito si sandy dahil namimiss na siya ni louise. kung pareho silang walang malay baka magkasama sila...
yung mga kalulu---" hindi ko na pinatuloy yung sinabi ni misty

"stop it misty. mabubuhay silang pareho okay! wag kang mawawalan ng pag asa. naiintindihan mo ? bisitahin natin si louise. kailangan niya maging malakas." sabi ko kay misty

ayoko bumigay kami. ayoko sumuko. oo naisip ko na rin yun. pero hindi pwede masakit.

kung iisipin ang dami na nilang pinag daanan. sobrang sapat na para patunayan nila ang isat isa yung pagmamahal nila.

hadlang ? pagsubok lang sakanila yun.
alam ko ito ngayon isa lang rin pagsubok sakanila.

naglalakad kami ngayon papunta ng ICU.

pag tingin ko kay louise hindi ko mapigilan hindi umiyak.

pag pasok namin hinawakan ko ka agad yung kamay niya.

"louise. remember me ? si kelly to oh. yung kababata mo. yung inaasar mo na maliit. ako to yung pinsan ni sandy. diba sakin ka pa umamin na mahal mo pinsan mo. naalala mo pa ba yun? gising ka na please. hindi na ko maliit ngayon. kelly is here na for you and for my cousin. wake up louise please wake up." sabi ko ng di ko mapigilan hindi umiyak

si misty nasa kabilang gilid lang.

"louise gising ka na daw sabi ni kelly. pinapasundo ka na ni sandy oh. hinahanap ka nila alam mo ba yun kaya gumising ka na ha." sabi rin ni misty

binantayan lang namin si louise ng 2 oras pero maya maya rin umalis muna ko para kamustahin pinsan ko naiwan na si misty kay louise.

________________________________________

ASH P.O.V

nag aantay kami sa labas ng E.R sila kelly at misty pinuntahan muna si louise.

saktong pagbalik ni kelly lumabas ang doctor.
[scripted pati paglabas ng doctor no? haha jk. - singit lang ako tignan niyo kasi mga mukha niyo mga nakapoker face na sobrang seryoso]

"okay na siya. too much depression and stress kaya siya nawalan ng malay. namamaga yung left side ng ugat niya sa utak pero ligtas na siya. tumama lang yung ulo niya kaya nagkaroon ng dugo buti naagapan agad. ililipat na namin siya sa room." yan ang sabi ng doctor

naglalakad na kami papunta sa room na lilipatan ni sandy.

kahit alam namin na ligtas na siya hindi pa rin ako mapakali.

"si misty ?" tanong ni jasmine

"binantayan niya muna si louise." sabi ni kelly

tumango lang kami lahat.

ang tahimik namin, ang tahimik ng buong paligid.

iniisip ko sana magising na si sandy.
pero paano namin sasabihin sakanya coma si louise.

hindi siya pwede ma stress.

haaaays. ang hirap naman nito [ pero mas mahirap mag update swear hahaha jk loveyou guys ]

kinabukasan nagising na rin si sandy

tahimik lang siya.
at naka kunot ang mukha.
parang may inaalala.

_______________________________________

A/N: LAST 2 - 3 CHAPTER tapos EPILOGUE na guys. malapit na siya matapos :))

btw. guys. habang natatagalan ako mag update.
gusto ko sana basahin niyo to.

"the best thing i've ever had (gxg) completed"

"way back home (tbtieh) on going"

MyWholeOthaWorld - author

alam niyo ba binabasa ko yan sobrang na hook talaga ko sa story niyan.

at guys take note! sinabi ko pa sa author niyan na HINDI AKO MAG U-UPDATE KAPAG HINDI SIYA NAG UPDATE. HAHAHAHAHAHA bad ko diba pero syempre.

NAG UPDATE AKO PARA SAINYO :)

walang sawa ba naman kayo mag message sakin.

at sobrang thankful ako sainyo.

lalo na sa mga nagbabasa palang at kakalagay palang nila sa reading list nila. nakakahiya naman :) joke.

october 25 2015 - sunday.

sa mga bagong nagbabasa yan dedicated ko to sainyo. sabog notif ko araw araw eh [alalahanin niyo na lang alam niyo kung sino kayo pag nakarating na kayo dito sa chapter na to ngiti na lang kayo hahahaha]. puro vote dun sa una kong story at syempre sa ngayon.

thankyou sa pagbabasa :)

malapit ko na to tapusin :)

magpapaalam na ko :) baka di na ko gumawa ng story ulit eh pag tapos nito :) loveyou guys.