ZİFİRİ KARANLIK

Bölüm 4 : "Kömür göz"

Kırılmak hemde ortadan ikiye hemde sebepsizce kendi kendini kırmak parçalamak o göğüs kafesinde atan kalbi söküp atmak ne kadar zorsa yaşadığım şu histe çok zordu ben kayboldum 5 saniye beni yok etti parçaladı üstelik hikayesine göz attım gördüğüm şeyle ağzım açık kalmıştı bu bir video 5 saniyelik bir barda çekilmiş üstelik yanında bizim çocuklar sorun bayan silikon onun kucağındaydı kömür göz önündekini yudumlarken Selin onu yanağından öpüyordu buna içerlerken telefonu kitleyip sağ taradımdaki abajurun yanına bıraktım bacaklarımı kendime çekip bunu açıklamaya çalışıyordum açıklayamıyordum "unut bunu Birsu unut seni ilgilendirmez kimin ne yaptığı kendine gel" diyip kendimi teselli etmeyi denedim hızlıca banyoya gidip yüzüme su çarptım kesmişti gitmiyordu silinmiyordu görüntü kafayı yiyecektim

●

Önümdeki kahveye bakarken amcam bana seslenişiyle ona baktım "hı efendim dinliyorum amca" bana ifadesiz bir şekilde baktı "neyin var senin cadı" omuz silktim "iyiyim sadece,sadece biraz yorgun hissediyorum halsizim" kafasını sallayıp elini dizime vurdu "peki konuştuğumuz gibi bir karar vermelisin okumak istemiyorsan şirkette çalışmaya başlıyabilirsin" bunu düşünmenin sırası değildi olayın üstünden saatler geçmiş ben hala onu düşünüyordum bana mantıksız gelense neden düşündüğümdü kömür göz aklıma geldikçe vücudumdan kan çekiliyordu "amca ben kararımı verdim o okula adım atmak istemiyorum yarın gider kaydımı sildiririm gerisini sonra da konuşabiliriz" izin isteyip ortamdan uzaklaştım ve odama gitmek için yukarı merdivenlere yöneldim odama girip pencerenin önüne oturdum kusursuz gökyüzü bu güne misafirlik ederken özenle yerleştirilmiş yıldızlar göz kamaştırıcıydı yıldız kaydığını fark ettiğimde dilek tutmak için gözlerimi kapattım ellerimi birleştirerek dileğimi diledim sonra ona el sallıyarak bu günün artık bitmesini istediğim için yatağa yönelip kulaklıklarımı takıp gözlerimi usulca kapttım

●

Odam da beliren kuzenime manasız bakışlar atarken "gelmiyorum oğlum benim için bitti okul hayatı yürü yavurcak" diyip onu iteledim sinirlenip "hadi lan giy üstünü yürü sildireceksen bile ben götürücem" dedi onaylayıp aşşağı inmesini hazırlanıp geleceğimi söyledim beyaz gardolabının önüne geçip siyah belden oturtmalı elbisemi çıkarıp üstüme geçirdim altına krem süet topukluları geçiririp saçlarımı tepeden at kuyruğu yaptım normalde pantolon çeker giderdim fakat amcam şirkete gitmem gerektiğini söyleyince mecbur kalmıştım yanıma telefon ve bir kaç bir şey aldıktan sonra aşşağı indim topklu sesini duyan kuzenim ayağı kalkıp beni süzdü " okula mı düğüne mi sikeyim bu nasıl elbise lan " göz devirdim "şirkete uğrayacağım" dediğimde onayladı eliyle belimden ittirip arabaya yöneldi

"Hocam bende böyle olsun istemezdim fakat oldu elden bişey gelmez sizi tanıdığım için çok sevindim kuzenime iyi bakın" diyip kapıya yöneldim kapıyı açtığımda karşımda duran bir çift kömür göz bana bakıyordu bakışlarımı çekip boşluktan kayıp çıkışa yöneldim yukarı sınıfa çıktığımda dün orada unuttuğum kot ceketimi elime alıp merdivenlerden inmeye başladım kolumun çekilmesiyle yönüm değişti "bırak kolumu ne zannediyorsun kendini" sert bedeni iyice gerildiğide " okuldan kaydını aldırmışsın ayrıca ne bu kılık" kaşımı kaldırıp manasızca ona baktım hala kolumda olan eline baktım onu hızlıca ittim geriye yalpalanınca bana dik dik baktı "bana hesap ver Birsu" ilk defa adımı kullanmasıyla içimde oluşan hem mutluluk hem hüzün paha biçilemezdi "bana hesap sormaya kalkışma sana hesap verecekler yukarda" diyip silikon göğüsü ima ettim ama anlamamış gözlerle "ne sikim zırvalıyorsun sen bana çabuk cevap ver nereye" telefonun çalmasıyla onu cevapladım "efendim geliyorum evet bir kaç işim var yarım saate ordayım beni aldırırsın mağlum yeniyim bende seni seviyorum " diyip kapattım kolumdan çevrilemem ile "hasbinallah ne var ya" diyip ona baktım