Three words, eight letters

1. Speklap van de Jumbo.

⭐️ 1. Speklap van de Jumbo

-

'Ariane, je komt nog te laat! Romeo zit waarschijnlijk al op je te wachten!' mijn beste vriend zit me grijnzend vanachter het autoraampje te bekijken. 'Ja, ja, ik kom al!' zeg ik als ik over de weg strompel terwijl ik aan het einde mijn voet in mijn schoen probeer te proppen.

Adam toetert als teken dat ik op moet schieten. "Ja, rustig!" ik val haast op de harde stoeptegels, maar weet gelukkig nog net mijn evenwicht te behouden.

'Idioot, rennen!' Adam stapt uit de auto, tilt me op, en smijt me zo op de achterbank neer.

'Bedankt, schat. Echt aardig.' Adam kijkt me aan, met een frons op zijn voorhoofd. 'Sinds wanneer ben ik je schat? Als je een relatie wilt moet dat wel besproken worden, kleintje.' zegt hij terwijl hij zich op de autostoel laat zakken.

Ik lach en rol met mijn ogen. 'Je mocht willen dat je iemand als ik kon krijgen' ik flip mijn haar sarcastisch naar achteren. Hij weet dat ik niet echt zo'n egoïst ben. En al nam hij het wel serieus, dan is bij deze de afwijzing aangekomen.

Mijn beste vriend lacht. 'Wacht, ik heb nog een mooie foto van jou.. Hie-' ik sla zijn telefoon uit zijn handen. 'Laat maar. Je hebt gelijk. Je zou iemand als ik makkelijk kunnen krijgen.'

Adam flipt zijn denkbeeldige lange haar naar achteren. 'Weet ik.'

'Rijden, ik kom nog te laat' Adam zucht lang en hard. 'Oké, schat. Ben je op tijd thuis voor het eten? Jij moet de kleine vandaag instoppen.'

'Ik word al misselijk van het idee om samen met jou in één huis te wonen. Dus nee dankje.' zeg ik hem met een zuur gezicht.

'Chagrijn. Was het nou echt zo moeilijk om even mee te spelen?' Adam draait zijn hoofd van me weg en start de auto.

'Ik wil gewoon niet te laat komen. Wat nou als ik ontslagen word en dan de huur niet meer kan betalen? Dan sta ik toch echt met mijn roze koffers, die gevuld zijn met meiden dingen, bij jou op de stoep.' maak ik hem duidelijk, terwijl ik hem aan blijf kijken.

Adam stopt de auto abrupt. Midden op de weg.

'Mislukte aap, rijdt door!' sis ik terwijl ik om me heen kijk, of er geen auto aankomt.

'Als je ook maar met één roze ding, in mijn huis durft te komen.' hij kijkt me dreigend aan.

'Dan wat?' vraag ik hem uitdagend.

'Dan kom je naast de speklap te liggen in de Jumbo.'

Adam is een raar wezen. Hij haat speklap. Hij houdt van spruitjes. Hij draagt geen sokken. Serieus nooit. En hij vond chocolade niet lekker.

Ja, vond. Ik heb hem mijn lievelingschocolade laten proeven en sinds dien was hij verkocht.

Dus het punt is, ik zou toch nooit met hem samen kunnen wonen. Hij zou klagen over mijn sokken, en dat het veel makkelijker is om gewoon weg geen sokken te hebben. Hij zou me dwingen om spruitjes te eten, terwijl ik zijn kamer zou behangen met speklap.

Om een lang verhaal kort te maken: het zou gewoon weg niet werken.

'Wat vind je van mijn nieuwe vriendinnetje?' vraagt Adam.
'Vriendin? Vriendin? Adam, hoe durf je, we zijn al bevriend sinds de basisschool en je durft me niet eens te vertellen dat je een vri-' Adam wijst naar het dansende, Hawaïaanse houten poppetje dat op zijn dashboard staat. 'Ze heet Lilo.' ik rol overdreven met mijn ogen, zodat ik zeker weet dat hij het gezien moet hebben. 'Oké, Stitch, leuk voor je, nu kan je weer doorrijden met honderd kilometer per uur als je wilt dat ik nog optijd kom.'

'Je komt toch al niet meer op tijd. Dus, als je te laat komt, doe het dan goed. Zullen we ijs halen?" vraagt Adam, nu al weer in zijn eigen wereld.
'Oh, ja, tuurlijk. Laten we ijs gaan halen en gewoon eventjes vergeten dat ik werk heb. Wat een perfect idee, Adam.'

Adam lijkt de sarcasme in mijn zin niet op te merken, en rijdt er langzaam aan vandoor.
'Schepijs, gewoon ijs, of waterijs?' vraagt hij me als hij iedereen langs ons heen inhaalt.
'Adam!' roep ik geschokt uit als we bijna een oude vrouw aanrijden. 'Ze leeft hopelijk nog. En anders zeggen we gewoon dat ze is overleden aan ouderdom. Niets om je zorgen over te maken.' ik rol met mijn ogen. 'Onverantwoordelijke kleuter.' noem ik hem. Hij rolt ook met zijn ogen.

'Ik wil geen ijs meer met jou eten. Ik zet je af bij je werk, en haal je weer op. Je krijgt geen ijs van me.' snauwt Adam. Ik lach. 'Bedankt, schat.' nu lacht Adam ook.

'Even eerlijk, wil je echt geen ijs?' vraagt Adam met een pruillip. Ik twijfel. Ik ben toch al te laat.

'Idioot.' zeg ik zuchtend, als teken dat we naar de ijs salon kunnen.

'Je houdt van me.' beslist hij. 'Bijna net zoveel als van pindakaas.' zeg ik liefjes.

'Je haat pindakaas.' Adam klinkt oprecht verward.

'Precies.'

Het is even stil, vooral omdat het duidelijk is dat Adam me express niet aankijkt terwijl hij een arrogante blik op zijn hoofd heeft geplakt.

'Kan je me gewoon naar mijn werk rijden? Dat lijkt me beter,' zucht ik, toch weer van mijn gedachten veranderd. 'Dat was ik toch al van plan, Ariane. Dacht je serieus dat ik nu nog ijs met je wilde eten?' vraagt mijn beste vriend aan me. 'Ja.' biecht ik op. 'Alhoewel dat waar is, zet ik je alsnog af bij je werk.' ik grinnik.

De rit naar mijn werk, praten Adam en ik over van alles en nog wat. Vooral over ijs, waardoor ik honger heb gekregen. Maar ik werk in een café, dus ik zal mezelf dan wel zo trakteren op een stukje gebak, of zo iets.

'Hoe laat moet ik je weer komen ophalen?' vraagt Adam, terwijl hij zijn haar goed doet in zijn achteruitkijkspiegel. 'Rond half vijf? Dan ben ik wel klaar.' zeg ik. Hij knikt. 'Is goed, ik zie je dan!' hij rijdt onbeschoft weg, en ik doe alsof ik zojuist niet uit die auto kwam die een idiote chauffeur met beroerde rijkunsten heeft.

'Ariane,' mijn bazin komt op haar hoge hakken naar me toe gelopen, op het moment dat ik door de deur heen stap. Ik trek even een pijnlijk gezicht, uit zelfmedelijden, voor ik me naar haar toe draai. 'Ja, baas?' vraag ik zo beleefd als mogelijk is. 'Je bent te laat.'

No shit, sherlock.

'Het spijt me,' probeer ik met een glimlach. Ze stuurt me een strenge blik, voor ze naar een klant toeloopt. Ik weet wel nog zeker dat ik haar 'dat word nog een waarschuwing' hoorde mompelen. Ik zucht, en rol met mijn ogen. Ik heb al twee waarschuwingen staan. Ik hang net mijn jas op aan de kapstok, als ik hem zie. De beeldige jongen die hier elke zaterdag, soms ook zondag, komt. En ik weet nog steeds zijn naam niet.

_____________________
Hey! Laat me alsjeblieft weten wat jullie er tot nu toe van vinden :') ik ben super nerveus.. Maar, er komt morgen, of vanavond nog, waarschijnlijk vanavond, omdat ik de spanning dan niet meer aankan, nog een stukje, hahahaha.

Kusjes Allison -XXOO