Three words, eight letters

26. Dromen.

⭐️ 26. Dromen.

-

'Ik weet het zeker Adam, ik wil wel eens weer iets nieuws. Zeker nu ik hier blijf wonen.' met een zucht pak ik mijn kleuren collectie er bij. 'Ik zat te denken aan blauw, of anders roze.' Adam neemt een slok uit het appelsap pak. 'Geen roze, dan zou je net zo goed Ken kunnen roepen voor het eten, je dromen opgeven en stewardess worden en je haren mooi blond verven. Plus, dit wonderpalijs van je, lijkt niets op barbie's droomhuis.' ik laat een krampachtig lachje los. 'Het is mentaal verstorend om te horen hoeveel informatie je over Barbie weet.' zeg ik hem lachend, met de blauwe kleur nog over in mijn hand.
'Keep your friends close, but your enemies closer.' Adam kijkt me bloedserieus aan. 'Ik ben blij dat ik je niet als klein meisje heb leren kennen.' vertel ik hem.
Voor Adam door gaat over zijn roze-haat, besluit ik mijn laptop er bij te halen. 'Ik wil een super grote bank, trouwens. En een nieuwe televisie.' Adam lacht. 'En ik ben de kerstman?' ik sla hem op zijn schouder, het moment dat hij naast me neerploft.
'Nee, idioot. Ik krijg mijn geld ergens in de komende dagen terug gestort. Dat kan ik nu in iets anders investeren.' Adam glimlacht. 'Als het maar geen roze bank wordt.' zegt hij. Ik rol met mijn ogen.
'Het begint trouwens al laat te worden, vind je niet?' hint ik Adam. 'Hm,' reageert Adam met een glimlach, zich op de televisie foccussend. 'Ik ben moe van het uitpakken, ga alsjeblieft naar huis.' ik krijg geen reactie. Ik zucht lang en hard. Hij doet dit om me te pesten. 'Adam.' zeg ik iets strenger. 'Ik ga slapen, kijk maar wat je doet.' zucht ik nadat hij me weer negeert. Ik voel me net een kwade moeder.

Ik kleed me om in mijn slaapkamer en ga in mijn net opgemaakte bedje liggen.
'Slaaplekker slaapkop.' komt Adam me nadat ik al een hele tijd in bed gelegen heb vertellen. Hij drukt een kus op mijn wang en alles loopt vast als ik in slaap doezel.

Hij kust mijn wang, mijn schouder en dan mijn nek, voor een seconde langer dan de rest. 'Kom terug naar bed,' vraagt hij me op een smeektoon. Ik lach. 'Nee, wees blij dat ik ontbijt voor je aan het maken ben.' ik hoor hem verveeld kreunen. 'Je mag ook je eigen ontbijt maken, als je dat liever hebt.' nu loopt hij de keuken langzaam aan uit, mij negerend. 'Denk eraan, die kreun had voor jou kunnen zijn.' roept hij me na. Mijn mond valt open. 'Kleed je aan!' roep ik terug, een beetje van mijn stuk gebracht. 'Jij mag me aankleden,' krijg ik terug. Ik rol lachend met mijn ogen. 'Jij bent de grootste kleuter die ik ken.' nu komt hij terug de keuken in, aangekleed en al. 'Ik weet toch niet wat ik zonder je zou moeten.' hij pakt zijn klaargemaakte ontbijt van me over en drukt een snelle kus op mijn lippen. 'Gelukkig hoef je daar ook nooit achter te komen.' grijns ik. 'Ik houd van je, ik zie je vanavond. Veel plezier op je werk.' voor hij de deur uit gaat geef ik hem nog een zoen en zwaai ik naar hem. Verliefd draai ik een rondje van geluk, zodra de deur gesloten is.
Mijn ogen vallen op zijn sleutels. Hij is zijn sleutels vergeten. Snel hol ik naar de voordeur toe. 'Alex!' roep ik, al vind ik hem voor mijn neus. We glimlachen allebei. 'Je sleutels.' ik overhandig hem zijn sleutels. 'Dankje.' hij geeft me nog een laatste kus en rent dan snel naar zijn auto.

Ik schrik wakker. Schrikken is nog een understatement. Het voelt alsof ik een emmer vol met koud water in mijn gezicht moet gooien. Alexander. Ik had een droom over Alexander. Ik was met hem getrouwd, want denk niet dat ik de grote diamant rond mijn vinger gemist had. Ik houd mijn vinger in de lucht, ook al is het nog donker. Ik zie de schaduwen van mijn hand, zonder ring. Geen ring. Geen Alexander. Ik zucht.

'Arie?' ik schrik, nog erger dan vijf minuten geleden. 'Adam? Verdomme, je liet me schrikken.' ik probeer mijn ademhaling terug te krijgen op een normaal tempo. 'Het spijt me,' murmelt hij moe. 'Wat doe je in mijn bed.' klaag ik. 'Ik kon niet slapen op je miniscuule bank.' ik grom iets onverstaanbaars terug. 'Mooie hand, trouwens.' ik hoor hem lachen. 'Ja, ja.' mompel ik in mijn kussen.

_________________________________________

HA, nog een stukje :)