Okula geldiğimde herkes meraklı gözlerle bana bakıyordu. Derin yanıma geldi. ( Zeynep'ten sonra ikinci en iyi arkadaşımdı. ) Kaan'dan hoşlandığımı sadece o ve Zeynep biliyordu. Ne olduğunu sormaya başladı. Ona herşeyi anlatacak durumda değildim. O yüzden bir şey demedim.
Donmuş gözlerle etrafı izliyordum. İnsanlar sıramın önüne geliyor sonra geri gidiyorlardı. Herkes (Kaan'ın birkaç yakın arkadaşı dışında) normal yaşantısına dönmüş gibiydi. Ben hariç. Yıkılmıştım. Kaan her ne kadar beni sevmese de ben onu seviyordum. Mavi-yeşil gözleri beni mutlu ediyordu. Beni sevmediğinin farkındaydım. Hatta nefret bile ediyor olabilirdi. Ama lise ikiden beri onun benim olması gerektiğini düşünüyordum. TANRIM! ONA AŞIKTIM! Göz yaşlarım yanaklarıma süzülmek istiyordu. Ama hayır! Şimdi olmazdı! Güçlü olmalıydım. Ve Kaan'ın gerçek katilini bulmalıydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İsimsiz Aşk
ChickLit" Git! " diye bağırdım karşımdaki çocuğa. Bağırmaya çalıştım belki de. Sesim o kadar güçsüz çıkmıştı ki, daha çok ölüyor gibiydim. Gözlerine son bir defa baktım. Beni kandıran, yalan söyleyen gözlere. Kendi zindanında yaşarken, benim hayatımı da hat...
