<<Λες ψέματα , σε είδα πως με κοίταζες , το ξέρω πως ζήλεψες δεν μπορείς να το κρύψεις ουτε απ τα μάτια ούτε απ το τόνο της φωνής σου και κυρίως απο το σώμα σου ,βλέπω και νιώθω το ριγος που διαπερνά το κορμί σου καθε φορά που είμαι κοντά σου.>>
<<με ρώτησες κάτι και σου απάντησα άλλωστε τη δήλωση σου δεν τη πήρα στα σοβαρά
<<Τη δήλωση μου?>>
<<Όλα αυτά που είπες για το πως αισθάνεσαι , τι θες να πετύχεις ?>>μου χαϊδεύει το μάγουλο και τα μαλλιά το άγγιγμα του.....κουνήσου Φαίδρα φύγε ,γύρνα στο τραπέζι παίζει μαζί σου, μη τον πιστεύεις .
Δεν με νοιάζει τι πιστεύεις , απο τη πρώτη φορά που σε είδα , σαν να μη μπορώ μακριά σου σαν να έχεις κάτι δικό μου και πρέπει να σε κυνηγήσω να το πάρω πίσω .>>λέει και κολλάει τα χείλη του με τα δικά μου , το ένα του χέρι με πιάνει απ τη μέση και το άλλο απ τον αυχένα .Το φιλί του ειναι παθιασμένο και επιθετικό η αίσθηση των χεριών του πάνω μου καίει τη σάρκα μου πρώτη φορά που δεν φοβάμαι , θέλω να μείνω εκει για πάντα. Γλύφει το κάτω χείλος μου και μου το δαγκώνει απαλά και γω νιώθω φτερουγίσματα στη κοιλιά μου και μια αίσθηση υγρασίας προς τα κάτω , δεν μου χει ξανά συμβεί αυτό.Εκείνη τη στιγμή ακούγετε το πόμολο της πόρτας , με αφήνει σαστισμένη , παίρνει τα χέρια του από πάνω μου και γω νιώθω σα να πήρε και κάτι δικό μου από μέσα μου.Σκύβει και ψιθυρίζει στο αφτί μου <<Μπορούμε να πάμε στο καμαρίνι της Ρεγγίνας να συζητήσουμε ?>>
Πάνω που ανοίγω το στόμα μου να πω ναι ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η μελαχρινή <<Ανδρέα τι κάνεις στις γυναικείες τουαλέτες ? Και ποια ειναι αυτή?>>
Δεν θα τον αφήσω να μιλήσει όχι,η αλήθεια είναι πως την είχα ξεχάσει αυτή. Όσο με ειχε στα χέρια του οχι μόνο αυτή αλλά και τη ξανθιά ξέχασα . Δεν πρόκειται να αλλάξει για ένα πάθος και εγώ δεν πρόκειται να παθιαστώ περισσότερο και κυρίως να τον ερωτευθώ . Εκείνος γυρνάει προς τη μελαχρινή και πάει να ανοίξει το στόμα του να πει δεν ξέρω και γω τι αλλα τον προλαβαίνω και πετάγομαι μπροστά του
<<Εγώ να φεύγω τώρα , ευχαριστώ που με βοήθησες να βρω το σκουλαρίκι μου .Χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα Ανδρέα , γεια σας .>>είπα και έφυγα γρήγορα πριν προλάβει καν να αντιληφθεί τι είπα , η κοπέλα με χαιρέτησε με ενα ξινισμένο και υποτιμητικό βλέμμα .
Έκατσα στη καρέκλα αναστενάζοντας. <<καλά τι γίνετε εκεί ?Πες μου οτι είδες τον Ανδρέα ?Περασε απο εδω και κατευθήνθικε στις τουαλέτες μόλις έφυγες εσύ .>>
<<Και δεν ήταν ο μόνος !>>
<<Τι εννοείς ?>>
Της είπα με λίγα λόγια τι είχε γίνει ,η Ελπίδα με κοιτάζει με τα μάτια γουρλωμένα θαρρείς και ήμουν εξωγήινος .
<<Κάτσε τώρα, εννοείς οτι σε φίλησε και τον σταμάτησες .>>
<<όχι , εννοώ πως με φίλησε και το δέχτηκα και το απόλαυσα ,και ήμουν διατεθειμένη να πάμε στο καμαρίνι της Ρεγγίνας να συζητήσουμε μέχρι τη στιγμή που μπήκε η μελαχρινή . Αυτή τι φορά με κοιτάζει λες και βλέπει φάντασμα . <<Φαίδρα τι κάνεις ? Δεν τον είδες τις προάλλες είχε τη ξανθιά , πότε πρόλαβε δεν ξέρω και εκτόπισε τη Ξανθιά και τώρα κυκλοφορεί μ αυτήν που σημαίνει ότι τις χρησιμοποιεί και τις πετάει .Τι Θες να συνεχίσεις το χρωματολόγιο ?>>
Πάνω που ανοίγω το στόμα μου να μιλήσω ,να της απαντήσω, περνάει η μελαχρινή νευριασμένη και απο πίσω της αυτός και σταματάει στο τραπέζι μας.
*********************************************
YOU ARE READING
Στο απειρο
Romance{Θα είμαστε μαζί στο άπειρο θα σε προσέχω και θα σε φροντίζω το υπόσχομαι.} {Τι είναι το άπειλο ;} {Άπειρο είναι το παντα , δεν έχει αρχή και τέλος .} {Και εώ θα σε ααπώ στο άπειλο } Είναι καλύτερα να μη γνωρίζουμε το παρελθόν γιατί οτι δεν γνωρίζε...
