Στο απειρο

part 11-b

Ο καφές έγινε , έβαλα ένα φλιτζάνι και κάθισα στον πάγκο  της κουζίνας  παίρνοντας στο χέρι και το τηλέφωνο . <<Καλημέρα Έλσα μου πως είσαι?>>

<<Μια χαρα κορίτσι μου , εσύ είσαι καλύτερα τώρα?>>

<<Ναι μην ανησυχείς αφού σου είπα μια απλή ίωση ηταν . Ήθελα να σε ρωτήσω κατι .>>

<<Ναι αγαπη μου ,πες μου>>

<< Όταν ήμουν μικρή δηλαδή τον καιρό που ήμασταν μαζί ,γνώριζα κανένα αγόρι μεγαλύτερο μου, μήπως κάποιας φίλης σου που είχαν και αυλή?>> η απόλυτη σιγή  <<Έλσα ακούς?>>

<<Ναι , ναι ακούω , απλα μαγειρεύω κιόλας γιαυτό άργησα να απαντήσω  . Όχι απ'οτι θυμάμαι έκανες παρέα με τα παιδιά της τάξης .Δεν θυμάμαι κανένα μεγαλύτερο παιδί.>>

<<Δεν κατάλαβες λέω για όταν ήμουν πιο μικρή γύρω στα 3 με 4 χρονών ?>>πάλι τα ίδια άσε το φαγητό ρε Έλσα  ουφ.

<<Δεν νομίζω μωρό μου μέναμε παντα κεντρικά , δεν έχω αλλάξει σπίτι από τότε και το ξέρεις και απ'οτι θυμάσαι δεν είχα τότε φίλες με παιδιά . Τι έγινε γιατί μου τα ρωτάς όλα αυτά τώρα?>>

<<Τίποτα,τίποτα απλώς είδα ένα όνειρο που με παραξένεψε πολύ>>

<<Βρε Φαίδρα κκαθε χρόνο τέτοιο μήνα θυμάσαι τα γεγονότα που έγιναν τότε που έφυγες απ το σπίτι και στρεσάρεσαι .Άυτο θα φταίει μην αγχώνεσαι .>>

<<Ναι δίκαιο έχεις αυτό θα είναι , άλλο τι γίνετε πότε θα ξανα έρθεις?>>

<<Αυτή τη φορά  πιο νωρίς λέω να κατέβω αυτό ή το επόμενο Σαββάτο>>

<<Αλήθεια ? Αυτο θα ήταν υπέροχο ,όμως μη το κάνεις για αυτά που σου είπα , ειμαι καλά αλήθεια.>>

<<Όχι αγαπη μου μου έλειψες και σκεφτόμουν να έρθω.Η Ρεγγίνα και η Ελπίδα τι κάνουν?>>

Η Ελπιδα τα ίδια  αλλα η Ρεγγινα εχτες βγήκε με τον Στέφανο κατι ψήνετε μεταξύ τους μακάρι να τα βρουν>>

Α εκείνο το καλο παιδί που μου έλεγες ?

Ναι ,ναι που σε έπρηξα μ αυτόν δε λες καλύτερα χαχα τον έχω μες στη καρδιά μου.>>

<<Αντε μακάρι να παν ολα καλά το αξίζει η Ρεγγίνα μας. Εσύ,  δεν υπάρχει ένα τέτοιο καλο παιδί και για εσενα?>>>>

<<Ελσα μου αν υπήρχε δεν θα στο έλεγα?>>  

<<Κι ο Μάνος?>>

<< Ο Μάνος είναι φίλος μου και αδελφός της Ελπίδας >>λεω  απότομα και ξεφυσάω

<<Καλα καλα μην αρπάζεσαι . Αντε κοριτσάκι μου να σε κλείσω γιατι πρέπει να τελειώσω και το φαγητό να μου φιλήσεις τα παιδιά>>

<<Οκ . Τα ξαναλέμε και θα σε περιμένω >>

 Την ώρα που έκλεινα το τηλέφωνο ανοίγει η εξώπορτα .Καλά αυτή δεν κοιμότανε?  <<Επ τι γίνετε?>>  μου λεει με ενα χαμόγελο ως τα αφτιά . <<.Εσυ να μου πεις>> τσιρίζω απο χαρά. <<το γλυκό μας αγόρι σε έπεισε να του δώσεις την καρδιά σου?>> την πειράζω .

<< Προς το παρών λέω να του δώσω όλα τα άλλα εκτός απο αυτήν με τα βλέπουμε>> χαχα τρελή . Περνάει απο διπλα μου και με αγκαλιάζει <<περίμενε να αλλάξω δυο λεπτά και έρχομαι να τα πούμε  ο λ α>>  μου λεει και φεύγει στο δωμάτιο της .

ΤΕΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ