part 9-a

68 16 0
                                    

Δεν μπορούσα να τον βγάλω απ το μυαλό μου .Ο Μάνος με τράβηξε απ το μπράτσο ελαφρά << ελα πάμε να χορέψουμε >> μου αρέσει πολυ ο χορός και οταν ερχόμαστε εδώ παντα χορεύουμε στη πίστα ,αλλα τώρα δεν ένιωθα καλά μ αυτό .<<Μάνο συγνώμη όμως ειμαι κουρασμένη >> Εντάξει δεν ήταν και πολύ ψέμα αυτό .

Κάποια στιγμή πέρασε απο δίπλα μας μια εντυπωσιακή μελαχρινή κοπέλα χωρίς να το θέλω την ακολούθησα με το βλέμμα μου τοτε είδα δυο κατάμαυρα ματια να με κοιτάνε επίμονα .Ηταν αυτος ,η μελαχρινή κάθισε διπλα του και τον φίλησε στο μάγουλο με νάζι.Καλά ξανθιές μελαχρινές ουτε συγκεκριμένο γουστο δεν εχει,πότε πρόλαβε ? Η κοπέλα τρίβετε πάνω του και χαμογελάει και αυτός με κοιτάει κατάματα και γω νιώθω να παραλύω τι παει στραβά με μενα , τι παθαίνω , γιατι μου το κανει αυτό ?Γιατί δεν μπορω να παρω τα μάτια μου απο πάνω του?

<<Επ τι επαθες εσυ? Τα μαγουλα σου ειναι κατακόκκινα , είσαι καλά ?Και που ταξιδεύεις ?>> ειπε η Ελπίδα ταρακουνώντας με από τον ώμο κάνοντας με να συνέλθω.<<Δεν αισθάνομαι πολυ καλα>> λέω και σηκώνομαι απότομα <<παω στη τουαλέτα να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου>><<να έρθω? >> Της νεύω αρνητικά <<ο Μάνος που είναι ?>>Αλήθεια πότε έφυγε απ το τραπέζι ? <<Α εσυ όντως δεν είσαι καλά , πριν απο λιγο εφυγε πήγε στους συναδέλφους του >> λεει και μου δείχνει <<ειπε πως θα πήγαινε να τους δει λίγο και του είπες πως δεν υπάρχει πρόβλημα .Τι σου συμβαίνει ?>> <<Τίποτα το ξέχασα απλώς πάω λοιπόν >> <<οκ>>

Στην τουαλέτα ευτυχώς δεν ήταν κανείς πλένω το πρόσωπο μου και σκουπίζομαι απάλα και στηρίζομαι στον παγκο κοιτάζοντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη κλείνω τα ματια μου και παίρνω μια βαθιά αναπνοή .Οταν τα ανοίγω βλέπω μέσα απο τον καθρέφτη τον Ανδρέα να με κοιτάει , οχι οχι οχι τι θέλει εδώ?

<<Τι θέλεις εσύ εδώ ? Ειναι οι γυναικείες τουαλέτες , ασε που θα περιμένει και η καινούργια σου γλάστρα.Στη θέση σου......>> Δεν πρόλαβα να τελειώσω αυτό που έλεγα και με γύρισε πιάνοντας με απ τα μπράτσα <<Πες μου οτι σου συμβαίνει οτι και σε μένα .Πες μου οτι με σκέφτεσαι συνέχεια , οτι νιώθεις να χάνεις το μυαλό σου >> μου λέει ,φαίνεται συγχυσμένος ,ανύσιχος αλλα δε θα το παραδεχτώ οτι νιώθω ετσι .Δεν με πήθει οτι μπορεί να νιώσει αυτός τέτοια συναισθήματα και μάλιστα για εμένα.

<<Ο ο ο χι >> λέω με τρεμάμενη φωνή και εκείνος σηκώνει το φρύδι και μ αφήνει απότομα

****************************

Στο απειροWhere stories live. Discover now