Στο απειρο

part 10 -a

ΑΝΔΡΕΑΣ

Η Φαίδρα πήγε να χορέψει με τον Μάνο και γω κάθομαι στα καρφιά, τι μου κάνει αυτή η γυναίκα ?Ξέρω πάντα ειχα τα δικά μου πιστεύω για τις γυναίκες,  ειναι όλες ίδιες δεν αξίζουν μία βέβαια ολες εκτός της μητέρας μου και της αδελφής μου. Αλλα αυτή είναι διαφορετική  , θέλω να είναι ,μου φέρνει τόσες μνήμες στο μυαλό, τόσες υποσχέσεις, τόσο  πόνο.Γιατί με το που την είδα θυμήθηκα πράγματα, καταστάσεις που ειχα κρύψει καλά μέσα μου και προσποιούμουν οτι δεν υπήρχαν και δεν έχουν γίνει ποτέ?

Αν μεγάλωνε , αν τα κατάφερνε θα της έμοιαζε τα μαλλιά της και τα μάτια της ειναι ολόιδια .Θα γινόταν πραγματικά πανέμορφη όπως η Φαίδρα.Μα γιατί να μη μπορώ να θυμηθώ το όνομα της ?Ούτε το δικό της ουτε των καταραμένων, μονο της Λεοντής  κι αυτό γιατί ασχολήθικα πολυ ώστε αυτη η γυναίκα να καταστραφεί να μη ξανα γελάσουν τα χείλη της. Αφου κατάφερα να διώξω απ τη μνήμη μου τα ονόματα τους γιατί δεν κατάφερα να κάνω το ιδιο και μ αυτά που γίνανε ?

<<Ανδρέα ξύπνα επιτέλους >>Ακούω τον Στέφανο να φωνάζει 

<<Ναι τι θες?>>

<<Ελα πάμε στο τραπέζι μας θέλω να σου μιλήσω, Ελπίδα συγνώμη που σ αφήνουμε μόνη σου >>

<<Δεν πειράζει Στέφανε θα κατέβουν σε λίγο >>

Σηκώθηκα δίχως να το θέλω  και προχώρησα προς το τραπέζι μας , τι θέλει πάλι ?

<<τι θες μου λες?>><<

<<Σου είπα να μην ενοχλήσεις ξανά τη Φαίδρα >> είπε νευριασμένα 

<<Και τη σε νοιάζει εσένα αφού λιώνεις για τη Ρεγγίνα ?>>

<<Φίλε άκουσε με η Φαίδρα ειναι πάρα πολύ καλό κορίτσι πέρασε πολλά και της αξίζουν τα καλύτερα και οχι ένας μισογύνης σαν και σένα .Είσαι αδελφός μου κι αυτό δεν αλλάζει , αλλά δεν σημαίνει πως είμαι και τυφλός βλέπω πως φέρεσαι στις γυναίκες αλλά αυτή δε μοιάζει με καμιά απο αυτές που σέρνεις μαζί σου.>> Εχει δίκαιο δεν μοιάζει , αν μπορούσα να κρατηθώ μακριά της θα ήταν  όλα καλύτερα ,αλλα δε μπορώ .

<<Όχι , δε μοιάσει έχεις δίκαιο . Μπορεί  να ειναι η μία , η μοναδική.>> Ο Στέφανος με κοιτά με τα μάτια γουρλωμένα , ναι το είπα το έκανα .

<<Τι λες ?Εσυ  τα λες αυτά ? Μη με κοροϊδεύεις .>> Μου ήρθε να γελάσω , αλλα έχει δίκαιο να παραξενεύεται ποτέ δεν εκτίμησα το γυναικείο φύλο  ,ενα πραγμα χρειαζόμουν απο αυτο . Μονο για αυτό ήταν άξιο .Εξάλλου  ενα κορίτσι θα γινόταν κάποτε γυναίκα  αλλά δεν θα γίνει ποτέ. Μια γυναίκα έβγαλε άχρηστο όλο το γυναικείο φύλο  με εξαίρεση την μάνα   μου. Όση καλοσύνη και να εχει δεν μπόρεσε τόσα χρόνια να καταλαγιάσει την καρδιά μου..

<<Δεν ξέρω κι εγώ τι λέω, τι σκέφτομαι , τι νιώθω  αλλα δεν μπορώ να κρατηθώ μακριά της . Δεν είναι παιχνίδι κατάλαβε με.>> Ο Στέφανος δείχνει να επεξεργάζεται ολα αυτα που άκουσε χτυπώντας ρυθμικά τα δάχτυλα του στο τραπέζι.

<<Θέλω το καλό σου και ας πούμε οτι  σε πιστεύω , αλλα να ξέρεις πως δε θα σε αφήσω να πληγώσεις τη Φαίδρα και οχι μόνο για το λόγο οτι προσπαθώ να ξεκινήσω κατι με τη Ρεγγίνα και οτι πληγώνει την μια πληγώνει και την αλλη  αυτομάτως . Αλλα κυρίως για το λόγο οτι η Φαίδρα ειναι πολλή καλή κοπέλα και φαίνεται άπειρη, δεν ξέρει απο αυτά ,  τα κόλπα σου αν πληγωθεί δεν νομίζω να το ξεπεράσει.>>

                                                                  **********************************