part 12-a

66 14 3
                                    

Ήταν 2 η ώρα και  στις 3 θα περνούσε ο Στέφανος να μας πάρει να παμε έξω για να φάμε.Η Ρεγγίνα επέμενε να μαγειρέψει κάτι στο σπίτι αλλα εκείνος ήθελε να βγούμε εξω , να μη κουραστεί  γιατι το βράδυ δούλευε όπως και γω .Κάθομαι στο δωμάτιο μου ακούω μουσικη και συγχρόνως διαβάζω  μήπως  και ξεχαστώ λίγο και δεν σκέφτομαι πια τον μελαχρινό πειρασμό μου αλλα η σκέψεις δεν μ αφήνουν.Δεν έχω νιώσει ποτέ ετσι δεν ειναι οτι έχω προδοθεί ποτέ απο άντρα  η οτι είμαι ψυχρή και γιαυτό δεν κάνω σχέσεις αλλα δεν έχω νιώσει ποτε κάτι για κάποιον ώστε να περάσω σ αυτό το επίπεδο  . Δεν είχα  νιώσει ποτέ την καρδιά μου να θέλει να βγει απ το στήθος μου , να χτυπάει τόσο δυνατά  μόνο με ένα βλέμμα , μέχρι τώρα. Τις σκέψεις μου διακόπτει  η  Ρεγγίνα που μπαίνει στο δωμάτιο μου φουριόζα   Ηταν σχεδόν έτοιμη , καλά αυτο δεν υπάρχει  έλεος 1 ώρα πριν  για άντρα ?  τέτοιο άγχος για να συναντήσει κάποιον δεν είχε ποτέ. <<Έλα Φαίδρα σου έφερα κάτι να φορέσεις >> μου είπε και κάθισε στο κρεβατι  αφήνοντας το φόρεμα απαλά δίπλα της.

<< Γιατί δεν έχω ρούχα ?>>

<< Έχεις,αλλα αυτό που σου έφερα δεν το έχεις και είναι το αγαπημένο σου απ τα δικά μου .>> Είναι τρελή μου αγόρασε το αγαπημένο μου φόρεμα απο την γκαρνταρόμπα της  που το χω δανειστεί  κανα 2 φορές , μου ειναι στενό γιατι η Ρεγγίνα ειναι πιο αδύνατη αλλα μου αρέσει τοσο πολυ παρόλο που δεν μπορώ να πάρω ανάσα όταν το φοράω.Αυτή το έχει σε κόκκινο και εμένα μου το πήρε σε μαύρο . Έχει υπέροχο μπούστο , μεσάτο και μετα ανοίγει σαν τριαντάφυλλο , βέβαια ειναι κοντούλη για τα μακριά  πόδια μου .

<< καλά είσαι τρελή ? Αφού ξέρεις δεν μ αρέσουν τα δώρα .>>

<< Δεν ειναι δώρο αφού μας αρέσει τόσο ήθελα να το χουμε σε 2 χρώματα .>> ναι καλά 

<< Ναι και γω σε πίστεψα τώρα, γιαυτό το πήρες στο δικο μου νούμερο?>>

<<Φόρα το με τις μαύρες γόβες  σου εκείνες με το κόκκινο τακούνι.>>

<<<< Καλά παιδί μου τρελάθηκες ειναι μεσημέρι που θα πάω τόσο καλά ντυμένη ?>>

<< Ο Στέφανος θα μας πάει σε ένα κυριλέ εστιατόριο ολοι έτσι ντύνονται εκεί .>>

<<Καλα καλα μη μου πεις όμως να ισιώσω το μαλλί .>>

<< Δεν χρειάζεται θα στα πιάσω εγω στο πλάι  όπως σου αρέσουν >>

Ντύθηκα έβαλα τις γόβες μου βάφτηκα απαλά η Ρεγγινα τελείωσε και με τα δικά της μαλλιά και έκανε και τα δικά μου . Παρά πέντε βγήκαμε  απ τη πόρτα .Στο χαλάκι  της πόρτας μας υπήρχε ένα γράμμα .Η Ρεγγίνα το πήρε και όταν κατεβήκαμε στη πιλοτή να περιμένουμε το Στέφανο άνοιξε να το διαβάσει.


                                                                       **********ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ***********


Στο απειροWhere stories live. Discover now