part 10-b

83 17 6
                                    

Τον ακούω και δε μπορώ να πιστέψω αυτά που ακούω .Ο Στέφανος , ο αδελφός μου βάζει γυναίκες ανάμεσα μας? Και ναι καταλαβαίνω οτι αγχώνετε για τη Ρεγγίνα , αλλα η Φαίδρα άπειρη ? Αυτή με το φιλί της με έστειλε στη κόλαση και δεν έβρισκα το δρόμο να γυρίσω , ήταν τόσο καυτή! Όπως παντα ο Στέφανος βλέπει την καλοσύνη και την αθωότητα σε όλους τους ανθρώπους .

<< Καταλαβαίνω πως αγχώνεσαι για τη Ρεγγίνα και με θλίβει γιατί ποτέ δεν έχουν μπει γυναίκες ανάμεσα μας ,αλλα αυτη η αθώα και άπειρη που αναφέρεσαι σίγουρα δεν είναι η Φαίδρα .Με ε΄να φιλί της με έκανε να ξεχάσω ποιος είμαι!>> λέω και σκέφτομαι οτι θα συνεχιστεί ο εξάψαλμος .

<<Δεν πρόκειται να το συνεχίσω αυτο και ούτε θέλω να μαλώσουμε . Δε μ άκουσες ποτέ σου , ελπίζω μόνο να μη βγάλεις πάνω της τ απωθημένα σου . Α και τώρα που το θυμήθηκα γιατι τώρα συγκεκριμένα θυμήθηκες την Λεοντή ? Τηλεφώνησε ο Κωστόπουλος , είπε ότι άρχισε τις έρευνες και είναι σε καλό δρόμο . Νομίζει πως εχει αλλάξει το όνομα της .>>

<<Έπρεπε να μου το πεις κατευθείαν θα τον πάρω τηλέφωνο αύριο μήπως έμαθε το όνομα .>>

<<Πες μου , γιατι τώρα? >> Γιατί τώρα ? Γιατι αν ζουσε τώρα το νεραϊδάκι μου θα ήταν μάλλον στην ηλικία της Φαίδρας .Θα της έμοιαζε ,βλέπω τη Φαίδρα και βλέπω τη γυναίκα που θα μπορούσε να γίνει . Αυτή η γυναίκα( η Λεοντή) ειναι ο λόγος που δε ζει και και ότι άφησα τόσα χρόνια πίσω πρέπει να τα ξανά φέρω μπροστά και να δώσω δικαιοσύνη αλλιώς δε θα λυτρωθώ .

<< Σε παρακαλώ άστο τώρα αυτό>>

<< Οχι δεν το αφήνω και μόλις άρχισα να καταλαβαίνω το κόλλημα σου με τη Φαίδρα. Θυμάμαι πολυ καλά τι μου έχεις πει για το νεραϊδάκι σου κόκκινα μαλλιά σγουρά που πέφταν σαν καταράκτες ,ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα, φακίδες και πράσινα μεγάλα μάτια , στο πρόσωπο της Φαίδρας βλέπεις εκείνο το κορίτσι . Και με την εκδίκηση νομίζεις πως θα τη φέρεις πίσω ?>>

<< Οχι αλλά η ψυχούλα της θα αγαλιάσει , θα δικαιωθεί .>>

<<Μόνο που για να γίνει αυτο , δεν ειναι μόνο αυτής το φταίξιμο υπάρχουν και οι άλλοι που δεν ξέρουμε τι έχουν απογίνει .>>

<< Το ξέρω μ αυτήν θα ξεκινήσω αν βρω αυτήν θα βρω και τους άλλους .>>

<<Σε παρακαλώ πρόσεχε ,θα σε βοηθήσω όπως μπορώ αλλα πρόσεχε τις κινήσεις σου.>>

<<Ναι μην ανησυχείς , το σκέφτηκα καλά .Ο ένας θα με οδηγίσει στον άλλο , μετά βλέπουμε . Αστα αυτα τωρα εδώ ήρθαμε να διασκεδάσουμε . Και έφυγε και η Λουκία και έμεινα μπουκάλα .>> ειπα και γέλασα .

<<Γιατι έφυγε ? Είδε κάτι που δεν έπρεπε?>>

<<Όχι , έπρεπε να φύγει>> τώρα αν του πω οτι την έβαλα στον πάγο μεχρι να δω αν καταφέρω τη Φαίδρα δεν Θα τελειώσει ποτέ αυτη η συζήτηση . Αλλα ποιον κοροϊδεύω ? Τον εαυτό μου ? Δεν θα το έκανα ποτε αυτο στην Φαίδρα .Τι συναισθήματα μου δημιουργεί αυτη η γυναίκα θεέ μου?


ΤΕΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Στο απειροDonde viven las historias. Descúbrelo ahora