Only MINE [Chanyeol Fanfic]

Chapter 11

[Jae's P.O.V.]

I woke up the next day like a zombie with dark circles under my eyes. Nakatulog lang kasi ako kaninang alas-tres ng madaling araw at kailangang gumising din agad ng alas-siete dahil may klase ako ng alas-nuwebe. Ang ganda ng schedule, noh? Sirang-sira ang beauty rest ko! Nang dahil lang diyan sa.. sa.. basta 'yun! Arrgh! Ayoko nang alalahanin pa ulit, masyado na'kong na-stressed ng husto kagabi baka 'di na kayanin ng eyebags ko.

I went out of my room after doing my morning routine. And the first thing I noticed are the flowers on top of the table in the living room. Kinusot ko pa ang mata ko just to make sure I'm not seeing things before I decided to look at it in a nearer view while sitting on the sofa. These are.. tulips!

"Woah.. saan kaya galing 'to?", I asked to a particular no one when suddenly I heard a knock on my door. Agad ko naman 'yong tinungo at binuksan. Ano naman daw ba ang kailangan niya ng ganito kaaga? Hindi pa 'ko handang makita siya ngayon!

"Nadiligan mo na 'yung tulips?", tanong niya na may ngiti sa kanyang labi habang nakasandal sa pinto at sa 'di ko malamang dahilan, natulala lang ako sa kanya. So, sa kanya pala galing 'yun?

"I guess, you haven't. How 'bout breakfast?", he asked again as I gave him the same expression making him feel uncomfortable. Napakamot tuloy siya sa batok.

"Umm, papasok.. kung okay lang?", muling tanong niya na nag-aalangan. I stepped aside and opened the door wider, letting him in even though I have no idea why am I doing this. Parang wala siyang ginawa kagabi-- oo tama wala siyang ginawa. WALA! So better stop thinking of anything else before things get worse.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang makaabot siya sa kusina at nagbukas ng refrigerator. Kumuha siya ng mga bagay mula doon at inilapag sa may counter. What's he doing? Out of curiousity, pinuntahan ko siya, naupo sa may table at nagkalumbaba.

"Anong ginagawa mo?", tanong ko. Saglit siyang tumingin sa'kin saka muling ipinagpatuloy ang ginagawa niya.

"Breakfast", tipid niyang sagot at sinimulang magbati ng itlog. Mukhang sanay na sanay siya sa kusina.

"Water the tulips if you wouldn't mind, Jae?", he asked with his back facing me which I did. Pagbalik ko sa kitchen, luto na 'yung mga pagkain at ngayon ay naghahain na siya sa mesa.

"Tara?", aya niya at saka naupo. Umupo naman ako sa upuan katapat niya. Agad niyang inabot sa'kin ang sinangag na kanin habang nakangiti pero tinitigan ko lang siya ng blangko.

"Why are you doing this?" Nagbuntong-hininga siya.

"It's because I'm hungry and so are you kaya kumain na tayo bago pa tayo ma-late sa first class natin", sabi niya at siya na mismo ang naglagay ng kanin pati ulam na itlog, hotdog at bacon sa plato ko.

"That's not what I mean, Chanyeol. Why are you doing these.. these things? Anong kailangan mo?", tanong ko ulit at ngumisi siya. Napalunok ako sa tingin niya.

"Are you sure you want to know the reason why?", he raised a brow with his smirk getting wider.

"I'm doing this para sa ASAWA--"

"Okay fine! J-just shush your mouth at kumain, ayoko nang marinig pa ang sasabihin mo!! Waaah!!", dire-diretso kong sabi habang nakatakip ang mga kamay ko sa tenga.

"What? Sinasagot ko lang naman ang tanong mo, ah?", mapang-asar na sabi niya bago sumubo ng pagkain.

"AISH! BASTA! Kalimutan mo na 'yung sinabi ko!", sigaw ko at mabilis na kumain kahit pa halos mabilaukan na ako. Tinatawanan pa nga niya ako habang pilit kong hindi pinapansin ang ngiti sa labi niya, ang paniguradong namumula ko ng pisngi at mabilis na tibok ng puso ko.