15. BÖLÜM

487 22 18
                                    

Biliyorum çok uzun bir süredir yoktum ve yeni bölüm yazmadim. Ama kafam çok doluydu ve sorunlarim vardı. Bu benim görevim ama geri dönüyorum masal ve poyrazin tartışmaları konuşmaları geri dönüyor uzun bir bölüm olmasi dileğiyle sizi seviyorum beklettigim için özür dilerim hadi okuyun bölümü multimedyadaki şarkıyi ilk başlarda ve duygusal yerlerde okursaniz güzel olabilir..

Hayatımız ne kadarda kolaydi tüm bunlari yaşamak için dünyaya geliyorduk. Ama sonu yine ölümdü. Bazılarımizin hayatı bomboş geçerken bazıları ise sonunda öleceğini bile bile hala hayata tutunmak için savaşıyordu. Bu gerçekten büyük bir ironiydi.

Hayatımızdaki insanlar bir piyon görevi görürken neden onlara bu kadar değer veriyorduk? Biz her zaman şahtik. Bizimle oyun biterdi. Kaybedeceğimiz 2 puan için kendimizi kaybediyorduk. Boş bir çaba..

Yapmak istediğim tek şey bana bunlari yaşatan insanlara " artik ölürmüsün" demek. Kafami yasladiğim camdan çektim. Dışarida bir koşuşturma vardi ve ben amaçsız bir şekilde onlari izliyordum. Bu odada hapis kalmıştım. Oda demeyede bin şahit gerek çatı katında bulunan duvarlari tahta ve ucgen şeklinde yere değen cami olan bir odaydi ha bide kucuk bir kapisi vardi ve eğilerek geçiliyordu ne kadarda mükemmel (!) bir oda değilmi?

Bir tane koltuk üstünde yün pike ve küçük yastik vardi. Yerde ise eski bir yirtik bez parçası. Fazlasiyla kirli hissediyordum. 1 haftadir banyo yapmamıştim. Saçlarım yağlanmış ve parlakligi gitmişti. Oldukça yıpranmıştı. Üstümdeki kıyafetlerin kirlenmesi beni iyice çileden çıkarmıştı. Pis kokuyordum. Ah ben size nasil bu hale geldiğimi anlatmadim değilmi ?
AMCAM(!) TARAFINDAN KAÇIRILDIM.

1 hafta önce( amcasinin odaya girdiği yerden başlıyor hatırlamıyanlar sezon finalini bidaha okusun anlarlar)

Amcamin odaya girmesiyle Üstümdeki battaniyeyi biraz daha çektim üstüme sonuçta Çıplaktim. Poyrazin hemen önüme geçmesiyle görüş mesafemde kapanmıştı. Arkadaş biraz yapılı (!) Olduğu için bi bok goremiyordum.

- "poyraz kizi bana ver seninle güvenli değil patron kızı istiyor"

Ne diyor lan bu kiz kim? Poyraz knk poyraz erkek değilmi lan bu gerçekten gerizekali şunu sikin aq burdaki tek kiz sensin mk senden bahsediyor zeki gorl doğru kiz ben olduğuma göre patron her kimse beni istiyor. Patron benden ne istiyor tövbe iç ses sus sen bi mk iyi be ne bok yersen ye ben gidiyorum ozliceksin ama ben burda olmicam he he tm bu patron kim iş iyice amarikan dizisine döndü mk.

-"kizi vermicem beklesin biraz illa omu olucak ölmüş gitmiş bir picin katilini napsin mk saplatili oldu bi iyice bak amca ben bu adama güvenmiyorum bi bokluk var bunda takti bu kiza "
-" poyraz sana fikrini sormadim zaten çekil şurdan" diyip poyrazi itti ve Üstüme gelmeye başladı.

-"dur yolcu ne diyom lan dur üstümü giyinmem lazim çıkın dışarı" diyip poyrazi sg bakışı attim. Oda siritti ve amcami odadan çıkardı kendide çıktı. Bende hemen ayağa kalkıp ne yapacağımı düşündüm. Burasi poyrazin odasi ne bok yicem ben. Geri yatağa dönüp poyraz diye cirladim.

-" hiaaaa " ayi dağ ayisi

-" bir gelsene yarram "

Kapiyi hizla açıp

-"ne diyon lan sen diyerek üstüme yürüdü bende hemen lafi kivirarak

-" yarim dedim niye sinirlendinki" diyip parmaklarimla oynadim amaç masum bir görüntü vermek düşünen adama benzedi hani şu deliler hastanesinin önünde olan :) sen sus iç ses poyraza geri dönüp

-"bana kiyafet getirirmisin "
-"dolapta var "
-"ne var"
-"prezarfetif"
-"abov"
-"hazir sende çiplakken"
-"sg poyraz ben giyicek bişey bulurum sana ihtiyacim yok benim çık git şimdi "
-"poyraz diye anirmayi biliyorsun ama ayrıca yarram dediğinide duymadim sanma o yarrak sana giricek " diyip piç smile atti. Ve hemen koşarak çıktı odadan. Bende arkasindan beddularimi edip ayağa kalktim ve dolaptan bulduğum siyah tişörtle siyah dar paça pantolonu giydim. Saçlarımı at kuyruğu yapip bıraktım. Ve yüzümü sabunladim. Her yerim ağrı içindeydi. Yüzüm cok soluktu o yüzden yüzümü soğuk suyla yikadim. Azda olsa kendime gelmiştim. Aynada kendime baktığımda o pis yerde yaşadıklarim geldi aklima sonra poyrazin yaptıkları, küvet, ona bağırişim. Hemen silkelenip kapıdan dışarı çıktım. Amcam benim yanıma gelip kolumdan çekerek dışarı çıkardı sorduğum sorulara hiçbir cevap vermemesi ayri bir sinirimi bozuyordu. Bende kafami cama yaslayarak yeni başlayan serüvene kendimi hazırladım...

Şimdiki zaman
Böyle olmuştu işte kafamda o kadar çok yanitsiz sorular vardiki bu sorular artik beni yormaya başlamıştı. Herşeyden bir sonuç çıkarmış ama sonra bunun yanlış olduğunu düşünüp o cevabi kafamdan silmiş ve tekrar düşünmüştüm. Bu en fazla nereye kadar gidebilirdiki?
Müzik bile dinleyemiyordum ben. Ruhumun gidasini dolduramiyordum. Muzik yoktu hiçbir şey yoktu. Hayal kurarken bile yoruluyordum. Dışardan bir patlama sesi gelmesiyle cama doğru koştum. Silah sesi gibi birşeydi. Ardindan yükselen çığlıklar ve bağırışlar noluyordu orda öyle !

Bir adam ortaya geçmiş ve ateş ediyordu. Ve evden dumanlar çıkıyordu. Bahçe duman olmuştu. Ve o adam sadece insanlarin çıkması için silah patlatiyordu. Ne yani evde yanginmi çıkmıştı!
Hemen kapiya doğru koştum. Ve bağırmaya başladım ama kimse sesimi duymuyordu. Eger yangın alt kattaysa üst kata ulaşması için hala vaktim vardi. Hemen birşey bulmaliydim. Ama nerdeyse 1 aydir kaldığım odanin her karesini ezberlemiştim ve bu odada çıkmama yardim edicek hiçbir şey yoktu. Evin önü alev almıştı ve cayir cayir yaniyordu. Artık bir çıkışımda kalmamıştı. Ve evi boşalttıklarini düşünüyorlardi. Oysaki ben hala burdaydim. Camdan vurmaya başladım tekme atsamda açılmıyordu işte lanet olasica şey. Bir kere daha vurmayi denedim ama çok sert vurmuştum sanirim ayağım fena halde aciyordu. Ah hayir şimdide ayagim burkulmus olamazdi değilmi? O aciyla bir çığlık atmıştim. Ve imkanlarim artik tamamen kisitlaniyordu. Aklima gelen fikirle hemen sandalyeyi yere vurarak bir bacağini kırdım. Ve cama vurdum çatlamisti sadece bir kez daha vurdum ve kırıldı. Ama camlar aşağı düşmüştü neyseki. Okjisen gelmesiyle ferahlamiştim. Atlayamazdim. Ve bağırmaya başladım. Ama kimse sesimi duymuyordu. Korku...

Gerçekten sadece kalbimin hızlanmasi ,nefesiminiz kesilmesi değilmiş. Korku tum vücudunuzun tamamen kitlenmesi ,kalbinizin göğüs kafesini delicek bir şekilde hızlanması, tum vücudunuzun titremesi, ve boğazınizda bir yumru oluşması kadar kötü birşeymiş...

Kapının altindan gelen dumanlarla şok etkisi yaratmıştı. Sanirim aylarca deneyipte yapamadığim şey olucakti. ÖLÜYORDUM...

Ve bölüm sonu evet nasil buldunuz? Biraz kötü bir yerde kesmiş olabilirim ama bu bir geçiş bölümüydu. Yani olan şeyleri ogrenmenizi istedim. Diğer bölüm daha güzel olucak şüpheniz olmasin. Eğer sınavlar başlamassa yeni bölüm haftaya gelir hepinizi çok seviyorum. Ve lütfen oy ve yorum yaparsaniz dahada guzel olur. Hepinizi çok seviyorum. Görüşmek üzere...

KAÇMA! (düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin