KAÇMA! (düzenleniyor)

13. bölüm

Keşke...

Bazen bu kelimeyi her zaman kullanmak bağirmak, haykirmak istiyordum. Son nefesime kadar. Gün bitimine kadar...

Nefesim daraliyordu. Kalbim sıkışıp nefes alamicak gibi oluyordum. Nefes almak isteyen kimki. Herşey,
Gerçeklikten soyutlanmişti...

Hayal ürünü olan bir hayatimiz vardi. Herşey olmasi gerektiği gibi değil. Herşey olduğu gibiydi. Tamamen hayal ürünü olan bir yaşam elimize verilmişti.

Ve biz bunu gerçeğe dönüştürmeye çalışıyorduk. Fazla komiktik...

Her sabah beni uyandıran bir annem olsaydi . Bir sevgilim olsaydı. En yakin arkadaşım olsaydı. Kafami ona gömüp ağlasaydim. Bir babam olsaydı. Beni sevgilimden kiskanan. Sevgilimle her gece birlikte uyusaydim. Ona sarılsaydim.

Yada...

Çok sicak bir ailem olsaydi. Komik kuzenlerim olsaydı. Ve ben onlari izleseydim. Yada izlenen olsaydim.

Keşke demeseydim...
Gerçek olsaydim...
Annem olsaydi...
Babam olsaydı...

Hiçbiri yoktu. Sarsılarak ağlamaya başladım. Hiçkiriklarim odada yankilaniyordu.

"Keşke annem olsaydi. Keşke babam olsaydi. Neden!!!! Neden hiç bir şey gerçek değil NEDEN BU BEDELI BEN ODEMEK ZORUNDAYIM neden...?" Yatağı dağıttim. Ve makyaj malzemelerini yerlere şaçırdım. sinir krizi geçiriyordum. Saçlarimin diplerini çekmeye başladim. Canim aciyordu. Kalbim olan et parçası parçalaniyordu. Ben yillarca masum bir çocuğa aci çektirmiştim. Ve gerçek bir ailem yoktum gerçek olamayan annem için o kadar ağlamiştim.

Elimi cama geçirmemle uzun olan cam kül gibi yere dökülmüştü. Elimden akan kanin yere düşmesini izledim.

Koltuğa oturdum. Ve yerdeki bir cami aldim. Yorulmuştum. Ölmek için her yolu denemeye hazirdim. Cami bilegime geçirdim. Canim yanmiyordu. Yada kalbimdeki aci daha ağır basiyordu. Cam kiriklarini umursamadan üzerinden basarak geçtim. Ayaklarima camlar batmisti. Ama siktir edip yatağa uzandim. Bilincim kapanirsa belki daha kolay ölebilirdim diye düşünerek yaşli olan gözlerimi kapattim...

Poyrazdan(alevin odadan çiktiktan sonra)

alev masalla konuşmuştu. Ve ağir hakaretler etmişti. Ve çom kötü tokat atmıştı. Ama masal hiçbir şey demeden çik dışarı dedi ve kapiyi yüzüne kapatti. Alev sinirle koltukta oturuyordu.

Kahve fincanini ona uzattim ve yanina oturdum. Kahvssinden bir yudum aldi ve bana döndü.

"Kahve içmek istermisin aşkım "diyip siritti. Kafamla onayladim. Kahveden bir yudum aldi ve dudaklarimi onunkilerle birleştirdim. Ağzimi açmamla kahvenin şekerli tadini hissettim. Ve yuttuktan sonra daha derin öpmeye başladım. Elim bacaklarinda ve kalçalarinda dolaşiyordu. Yukardan birkaç kirilma sesi gelmesiyle alrvden ayrildim.

"Aşkim o gerizekali birseyleri kirmiştir onun için benimi kiricaksin "demesiyle aleve hak verip onu öpmeye devam ettim. Üstündeki bluzu çıkardım. Ve memelerine yöneldim. ( böylr yerleri yazmakta hiç iyi değilim yazarken utandim o yuzden burayi atliyoruz. +18 çunku fkfk)

Uyandiğimda alev yanimda uyuyordu. Akşam olmuştu ve masaldan hiç ses çikmiyordu. Yemekte yememişti. Hemen kalkip asagi indim ve firindaki pizzayi tabağa koydum. Bir bardakta kola koyup yukari çıktım. Odaya girdim ve tepsiyi masaya koyup işigi açtim. Açmamla şok geçirmem bir oldu. Cam kirilmişti. Ve beyaz koltuk kurumuş kan olmuştu. Yerdeki camlardada kan vardi. Ortalik dağilmişti. Kafami çevirmemle masali gördüm ve bir şok daha geçirdim. Çünkü masal hareketsiz bir şekilde duruyordj. Ve bilekleri kan olmuş. Ve ayağindan kan damliyordu...

Hemen örtüyü çekip masali kucağıma aldim. Ve acil durumlar için olan hastane odası gibi düzenlenmiş odaya getirdim. Ve hemen doktorumuz ahmet beyi arayip bağ evine gelmesini söyledim. Ve bende hemen masala yönelip bileğindeki ve vücüdandaki bütün kanlsri temizledim. Ve üstünu çikardim. Iç çamaşırlariyla kalmasini sağladim. Kapının açılmasıyla ahmet bey odaya girdi. Ve hemen masala yöneldi. Bir kaç kontrol yaptiktan sonra bana döndü.

"Durumi kritik çok kan kaybetmiş. Amaliyat gerekiyor. Hastaneye gitmesi lazim "demesiyle sinirlerim tavan yaptı. Hemen telefonumu çikarip aliyi aradim. Ve hastanesini kapanmasını söyledim. Ve durumu anlattim. Ve hemen masali kucakladim. Dışarıda araba önümdeydi. Arabaya binip hastaneye doğru sürdüm. Hastaneye gelince kucakladim ve hemen odaya doğru götürdüm. Bir kaç doktor içeri girmesiyle bende koltuğa oturdum.

16saat sonra...

Doktorun dışarı çıkmasıyla ona doğru ilerledim.

"Durumu nasil"
"Suanlik yoğun bakıma aliyoruz. Fakat çok kan kYbetmesi bizi hali yordu. Ama suanlik iyi. Icerde 2 kere kalbi durdu. Fakat cabarimizla geri döndürdük. Fakat hayayi tehlikeyi hala atlatabilmis degil. Beklemekten başka caremiz yok. Ve sizinle özel birşey konuşmam gerekiyor buyrun odama geçelim. "

Demesiyle onu takip ettim. Odasina girip koltuğa oturdum.

"Poyraz bey hiç uzatmicam. Masal hanimin bebeğini kaybettik. Çok Üzgünüm. Bebek daha 2 haftalik ama kaybettim. Tekrar geçmiş olsun. Ve şöyle bir konu daha var masal hanim fazla kan kaybi geçirmiş ve ayaklarindaki sinir damarlari zarar görmüş felç kalabilir"demesoyle cift capli bir şok gecirdim. Masal o picten hem hamile kalmişti hemde felç olma riski vardi. Ne yapmiştim ben bu kiza. Bu kadar uzmuşmüydum onu ? Tamam belki bebeğini Doğurmasina izin vermezdim. Ama felç geçirirse nasıl bir çöküş yaşardi. O zordu işte.!!

Uzun bir bolumle karşinizdayim nasıl Olmuş bu bölüm düşünceleriniz benim için çok önemli
Sizi Çok seviyorum