Begin Again

BA - Past - Chapter4

CHAPTER4

Laire's POV

Like my Kuya said, he wasn't be able to pick me up this afternoon. It's already 4:13 pm, but no one of our drivers try to pick me up here. I'm still waiting for a 'friend' na pwede akong ihatid or isabay manlang pag-uwi.

Nasa corridor ako, nagmumuni-muni, habang ang mga classmates ko naman ay isa-isa nang umuuwi. Wala naman kasi akong kilalang classmate na nakatira din sa subdivision namin, except for that guy, Alex. Ang alam ko, taga-dun din siya pero malayo sila sa street namin, kaya di ko yun nakikita dun. Iba kasi yung nililikuan nila sa nililikuan namin, baka nga sa gate lang ng subdivision kami pwede magkasalubong e. Malaki kasi ang subdivision pero kakaunti lang ang houses.

Tumingin ako sa room, bag na lang namin ni Diane yung nandun. May meeting kasi siya, member kasi siya ng 'MClub' . Paano nga ba ako makikisabay kay Alex? Eh nakaalis na yata. Haaaay! Kung marunong lang sana ako mag-byahe, edi sana kanina pa ako nakauwi.

4:39 pm na, sa wakas, nandito na din si Diane.

"Oh? Bat di ka pa umuwi ha?", biglang tanong sakin ni Diane pagkakita niya agad sakin na nasa corridor.

"Eh wala akong kasabay umuwi eh", napabuntong hininga ako.

"Wala ka nang kasama dito, sasamahan nalang muna kita, pero maya-maya uuwi na din ako ha, mga 4:50", sabay tingin niya sa relo niya.

Etong babaeng 'to talaga, di ako iniiwang mag-isa. Ganito talaga pag true friend =))

Diane was a loyal and faithful person, kaya pati siguro sa crush niya, ganun din siya. She has a crush on someone na matatawag din nating campus heart throb, matalino kasi yung lalaking yun eh, 2years niya nang crush yun. Yun nga lang, taga-kabilang section siya. Tropa din yun nila Lance at Alex before, hanggang ngaun pa din naman pero may kaniya-kaniya na kasi ngayon e. Gian Perez, Diane's crush.

"Teka, nakauwi na ba si Gian? Nakita mo?", pahabol niyang tanong.

"Hindi pa yata, silipin mo kaya sa room nila, classmate mo naman yun dati e, kunwari may sasabihin ka lang. HAHAHA!", sabay hampas ko sa kaniya, natatawa ako sa reaction niya.

"Sira! Nakakahiya! Ikaw kaya! Try mo!", nakakaloka.xD Tinulak niya ako papunta sa room nila Gian. At yun, sumilip ako. "Wala nang tao e, sad part, uhhhhh!".

"Nu ba naman yan?! Sayang!", sabay upo niya sa sahig sa tapat ng room namin. Tumayo ulit siya at sumilip, nakasandal ako sa pinto ng room namin, hinayaan ko lang siya.

Ano yun? May notebook sa sahig, tumayo ako para pulitin iyon, tiningnan ko ang harap ng notebook, pero di nakalagay ang name ng taong nagmamay-ari nun. Siguro sinadya niyang hindi ilagay, tapos computerized ang mga nandun. Pano ko talaga malalaman kung kanino 'to? Sa first page, nakalagay, "Letters For Her". So, lalaki ang nagmamay-ari ng notebook na yun.

Dahil alam ko ang ibig sabihin ng 'privacy' binalik ko sa pwestong yun yung notebook. Nagulat nalang ako ng marinig ko ang sigaw ni Diane. HAHAHAHA!

Hindi ko alam kung nagulat ba siya o kinilig. Silip kasi siya ng silip, tapos biglang dumating si Gian at ginulat siya. Namumula yung buong mukha niya, nakakatawa.xD Parang pinakain ng 162527 pieces ng siling labuyo e.xD Pumasok nalang ako ng room habang nakangiti dahil sa nasaksihan kong pangyayari kanina. Nakakatawa masiyado e :D