Begin Again

BA - Past - Chapter7

CHAPTER7

Laire's POV

Masiyadong mabilis ang panahon. Shocks! 3weeks na agad simula nung first day. 3weeks na akong nag-eenjoy sa Junior life ko as a highschool student :))

Yung kagabi nga pala, naguguluhan ako eh, ano ba talaga yung nararamdaman ko sa lalaking yun, kay Alex? Hindi ko maintindihan. Pag sinabi ko naman kasing 'LOVE', parang masiyadong mabilis. Pag 'CRUSH' naman, diba nga't di ko siya type? Bat ang gulo? -____-

"Laire!", sigaw ng isang lalaki, malayo ang distansya namin. Nandun palang kasi siya sa gate ng HTA, at ako naman, malapit na sa building namin. Napatingin ako sa likod, si Lance. Patakbo siyang palapit sakin.

Huminto ako sa paglalakad, dami kasing tao kaya mabagal ang pagtakbo niya. "Oh? Ano problema mo? HAHA!", sabi ko sa kaniya nang makarating siya sa tapat ko.

"May pupuntahan ka mamayang hapon?", tanong niya.

"Wala naman, pero-"

Di niya na ako pinatapos. "Tara mamaya, gala tayo, sunduin nalang kita sa iniyo ha, geh, una na ako", sabay pasok sa room nila.

Haaaa? 'Di na ako nakatanggi e. Gusto kong kausapin si Alex. Wrong timing naman 'tong Lance na tu'y.

Pumunta ako sa tapat ng room nila at tinawag si Lance. "Si Lance?", tanong ko kay Rick, tropa nila Lance, classmate ko siya nung first year.

"Yie! Kayo ulit?", tanong ni Rick. Sa pagkakatanda ko, walang 'kami' ni Lance.

"Huh? Pakitawag nga, may sasabihin lang ako", sabi ko naman. Munewan eh.

"Ok sige", sabi naman niya na natatawa. "Lance! Tawag ka ni Laire, makikipagbalikan daw!", sabi ni Rick. Tawa ng tawa si Rick at lumapit sa may pinto. Hinampas ko siya sabay sabing, "Sira!".

"Bakit?", tanong ni Lance pagkalapit na pagkalapit niya.

"Di pala ako pwede mamaya, may lakad yata kami ni Mommy eh", sabi ko naman. Habang ang ibang classmates niya, nag-"yieeeee" "yieeeee" na.

"Kinausap ko na si Tita, siya lang daw aalis, kaya alam kong pwede ka mamaya, punta ka na sa room niyo", sabi naman niya, biglang kindat.

Naiinis ako eh! Sayang 'yung pagkakataon. Nakuha na ni Lance eh, nakakahiya namang tanggihan kasi baka sabihin, bitter pa ako. Haaaaay -_____-

Nakakainis talaga. Alex, please, yakagin mo ko, para may dahilan naman ako. Tsk.

Si Mommy kasi eh, di pa ako sinama. Kung kay Alex, pwede pa. Haaaay! Ewan!

Sana kasi alam nila Mommy yung tungkol sa'min dati edi sana pwede niya pa akong maintindihan. Hindi naman maitatago ni Mommy na boto siya kay Lance,matagal niya na kasing kilala si Lance. Tsaka closest friend ko kasi si Lance noon. Sabi pa nga ni Mommy, "Anak, pag nagpaligaw ka na, si Lance agad ha".

Tapos every week, magtatanong si Mommy, "Kailan ulit pupunta dito si Lance?". Mabuti na nga ngayon eh, nung pumunta si Alex sa'min, wala na yung "Si Lance, Si Lance". Si Alex nalang yata bukambibig nun ngayon. Mas nababanggit niya pa pangalan nun kaysa sa'kin. HAHAHAHA!

Si Mommy kasi eh, kasalanan niya rin yata kaya ako na-fall. HAHAHA! Na-fall talaga eh. 'Yung mga ngiti, titig, boses, tindig... ahhhhhhh! Mind, please stop thinking about him. HAHAHAHA! :'>