Chapter 12 (Phone Calls --- FoYI)
Laire's POV
Nasa kwarto ako at nagtatanto... Hawak-hawak ko ang phone ko dahil nakatingin na naman ako sa imahe ng isang CoolGuy :"> Bukas na ang shooting day! Grabe! 3weeks rin akong naghintay para sa araw na 'yun. Masaya ako, sobra! Hindi ko maipaliwanag 'yung nararamdaman ko e. Para 'yung nararamdaman ko lang para kay Alex. HAHAHA!
Paano ba ako aacting? Paano ako iiyak kung kailangan? Tatawa? Teka, di naman ako magbibida eh, EXTRA lang naman ako. Tss. Ang OA ko ah! Pero... pero... nandun ang ultimate crush ko! Aishhhhhh! >3< Alex... ha?! Bat siya na naman pumasok sa isip ko?! Oras 'to para kay Daniel, kaya pwede... layas layas sa isip ko? HAHA! Joke lang :D
*phone ringing* It's Daddy :))
"Good evening baby", bati ni Dad.
"Good evening din Dad, bakit 'yung roaming 'yung gamit niyo? Don't tell me you're in abroad now?", sabi ko naman sa kaniya.
"Yes baby! You're right! Kaya mapapatagal pa uwi ko ha, siguro before Valentine's Day pa", sabi niya.
"What?! Dad naman e, kailangan before Christmas dapat. 6 months pa before the month of February", sabi ko sa kaniya. Nakasimangot ako at parang hindi na maipinta ang mukha.
"Haaay! Sorry... Busy kasi sa business eh, nagkaproblema anak", dagdag niya pa.
"Dad baka naman stressed ka na masiyado, how are you?"
"I'm okay naman, nandito ako sa hotel ng grandparents mo dito sa Singapore. Mag-iingat ka diyan ha, at bilin ko lang..."
"Ano Dad?"
"Books before boys, okay?", seryoso niyang sabi.
"Crush?"
"Pwede pa yan... pero magpaligaw, FORBIDDEN", sabi niya pa. Stressed talaga 'yung forbidden -____-
"Okay Dad, ingat po kayo 'jan ha! Take care of yourself, wala ang nanay ko 'jan para asikasuhin ka", sabi ko naman sa kaniya. Iniba ko na ang usapan dahil baka kung saan pa mapunta.
"HAHA! Mag-iingat din kayo ha, 'yung bilin ko. Goodbye!", sabi niya. Then, the line was disconnected.
Eh M.U. kaya? Bawal pa din? I asked Mom naman about that eh, okay lang naman daw 'yung M.U. basta alam ang limitations. Isa kaya akong responsableng anak. Kaya nga noong una, ayaw kong pumasok sa HTA dahil feeling ko... hindi ko kayang makipagsabayan sa mga tao dun. Para kasing mga 'di papadapo sa langaw ang mga tao 'dun eh. Mataray ako pero I'm definitely not MAARTE.
I caught myself smiling... tinititigan ko 'yung necklace na binigay ni Alex.
*beep* 1 new message. Galing kay Alex.
*"Hey! Kinikilig ako kapag tinititigan ko 'yung necklace na kapartner nung iyo. HAHAHA! Ano bang pinakain mo sa'kin ha Ms. Benedicto? Miss na miss na agad kita eh. Haaaay :"> ILoveYou
'Yung magtatatalon ka sa kama mo sa sobrang kilig! Naku! Enebeyen? :'3 Mareplyan nga :D
*"Uy! Ano din ba pinakain mo sa'kin at nagkakaganito ako? Babawi lang ako ha. Ititigil ko na ang pananahimik ng puso ko... gusto kong sabihin na MahalKita. Ayan na ha! Pinadala ko na 'din d'yan 'yung puso ko. Pakiingatan ha? ILoveYou
Alex's POV
Nag-ILoveYou na siya!!! HOORAY!!! Mahal niya na ako oh! Grabe! Pero hinding hindi ako magmamadali, I swear! Atsaka alam kong hindi pa siya pwede. Nagiging korni ako dahil sa babaeng 'yun. 'Yung sa una e 'di ko inaakalang mamahalin ko. Pero wala, mahal ko na talaga siya. Kung pwede lang sanang angkinin na siya ng ganito kaaga, kung pwede lang sanang akin nalang siya. Haaaaay!

BINABASA MO ANG
Begin Again
Teen FictionDapat bang pagbigyang muli ang pagmamahalang pinakawalan? Paano kung tadhana na ang humadlang? May magagawa pa ba? Tadhana rin kaya ang ang gagawa ng paraan para maipagpatuloy ang nakaraang kanyang hinadlangan? Dito sa istoryang ito, may pangyayarin...