CHAPTER15
Laire's POV
Dahil maarte si Alex, napilitan pa tuloy akong magmall kami kanina para lang bumili ng dress. Dahil rin maarte siya, ayaw niya ng maxadong maiksi kaya 1inch above the knee lang ang haba. Di siya sleeveless dahil ayaw rin niya. Infairness, lahat ng ayaw niya, ayaw ko rin :D At siya pa ang pumili ng color... fuchsia pink :')) yay! One of my favourite colors :D
Flashback...
Naglalakad na kami suot suot ang nabili kong dress. Amoy bago pa siya, nakakahiya ngang suotin eh, buti nalang may pefume akong dala.
"Halika dito", sabi niyang bigla at hinigit ako sa isang salon.
"Anong gagawin natin dito? Magpapagupit ka, geh, take your time", at aakto na akong uupo sa couch.
"Ma'am, halika na po dito", inassist ako ng isang babae na nasa mid na ang age.
"Huh? Bat ako? Ayaw ko magpagupit", nagtataka kong tanong kay Alex. Nginitian lang ako ng mokong.
"Ayusan mo na siya, 'yung simple lang ha, 'yung di maxadong naganda dahil baka dumami pa kaagaw ko diyan", sabi naman ni Alex dun sa babae, siya pala si Ate Susan. Nagkekwento si Ate Susan habang mine-make-up-an niya ako, pamangkin daw si Alex nung may-ari ng salon. Kaya naman pala halos parang nasa bahay lang 'tong si Alex kung maka-upo sa couch, nakikita ko kasi siya sa salamin eh, nagbabasa lang siya ng magazine.
After 100years, natapos rin. She just curled my hair sa dulo. She put me lipstick, light pink siya, conting blush, tapos 'yung sa mata pa. Hindi ko na alam tawag dun eh, basta ung kulay sa talukap :D tsaka eyeliner nga ba un? Basta ganiyan.xD
"Ma'am, ang ganda mo po, bagay sa'yo :)", sabi ni Ate Susan.
"Wag mo na po akong i-ma'am", humble ako eh.
"Ganun po kasi kami sa mga customers eh", sabi naman niya. Nginitian niya ako at pinatayo na.
"Sir, okay na po :)", nilapitan niya si Alex. "Sir, wag katulala, nako! Inlove yan! HAHAHA!", pang-aasar ni Ate Susan sa kanya. HAHAHA!
Napakamot sa ulo niya si Alex, "Ate naman eh, sabi ko naman sa iniyo wag niyong gagandahan eh. Tsk", sabi naman ni Alex kay Ate Susan pero sa'kin siya nakatingin. Kinikilig ako :">
"Sir, eh natural na yan! Simple nga lang eh, sir, ang ganda niya", tumingin din sa'kin si Ate Susan. Pareho silang nakangiti sa'kin.
Ilang saglit lang, umalis na kami. Nagpaalam na kami sa lahat ng tao dun sa salon ng tita niya. 8pm na kasi eh, 9pm ang start ng party ni Sophia.
Tinawagan ni Alex si Kuya Atan. Nakalabas na kami ng mall, hinihintay na lang namin siya.
Bumusina na, "Sir, tara na", sabi ni kuya Atan.
Pinagbuksan ako ng pinto ni Alex. "Tara na prinsesa", sabi niya habang nakangiti. :)) "Sabi ko naman sa'yo eh, wag kang maxadong magpapaganda, haaay! Tigas talaga ng ulo mo", sabi niya sakin sabay pisil sa pisngi ko.
End of Flashback.
Alex's POV
Nakakatawa si Laire :D Babae, nag-aaral sa HTA... inosente sa mga koloreteng nilagay sa mukha niya. Hindi niya alam ang tawag eh! HAHAHA!
Nakarating na kami sa ala mansyong bahay nila Sophia. Grabe, talagang may red carpet pa eh! Eto na naman tayo, sabi ko naman kasi, wag pagandahin si Laire eh, sabi ko SIMPLE lang. 'Yung pinagtitinginan na naman kami. Ano ba 'to? :3
"Sabi ko na eh, tsk. Ikaw nga'i yumuko", bulong ko kay Laire. Dapat kasi Phantom of The Opera ang theme dito e. Tsk.
"Ayuko nga, matapilok pa ko", sabay dila niya sa'kin. I pulled her chair and helped her in, gentleman ako e :D

BINABASA MO ANG
Begin Again
Fiksi RemajaDapat bang pagbigyang muli ang pagmamahalang pinakawalan? Paano kung tadhana na ang humadlang? May magagawa pa ba? Tadhana rin kaya ang ang gagawa ng paraan para maipagpatuloy ang nakaraang kanyang hinadlangan? Dito sa istoryang ito, may pangyayarin...