CHAPTER 3
Laire's POV
Nakakatamad namang pumasok. Dahil 1week ang orientation, may 1day pang natitira. Nakakatamad talaga.
*kringggggggggg!* nalate tumunog yung alarm clock ah. Brrrrrrr!
Bumangon na ako't naligo. Kapag nasa banyo talaga, di mapigilang di mag-isip ng WHAT IFs. Haaaaay! Oo nga noh? What if magmahal ulit ako? Huh? Sino naman? Ayaw ko pa rin naman. Pero paano nga noh? Ano kayang gagawin ko? Iiwasan ko kaya? Hmmmm, hindi, hindi ko iiwasan. Baka mawala agad e, sayang din.
Lord, gusto ko, kapag nagmahal ulit ako, siya na talaga, siya na ang last. Pero po, kung hindi pa naman po talaga siya, wag niyo po muna hayaang ma-fall na naman ako. Nakakapagod na din pong masaktan eh, atsaka... atsaka... parang unti-unti nang nakakamanhid.
What if mainlove ka sa kaibigan mo? Nako! Pag-kaibigan kasi, parang sayang 'yung friendship. Dahil ang pagkakaibigan ay maaaring magtapos sa pag-iibigan, pero ang pag-iibigan naman ay mahirap tapusin sa pagiging magkaibigan. Kaya madalas banggitin yung salitang "Di tayo talo".
Si Alex... ha?! Nauuma ako, naalala ko na naman 'tong epal na lalaking 'to. Ang hirap niyang pakisamahan, kahapon nga e, nagsumbatan na naman kami. Akala ko okay na kami e, yun pala, haaaaays! HAHAHA!
"Baby sister, are you done?", kumatok si kuya sa pinto ng bathroom.
"Kuya, wait a minute, saglit nalang 'to", sabi ko naman.
Pagkatapos ng ilang minuto, 'a minute' pero 'ilang minuto'.xD natapos na din ako't nagbihis. Dumiretso na ako sa dining area. I kissed Kuya's cheek.
"Nasan si Mom?", tanong ko kay Kuya Joseph na busy sa pagbabasa ng newspaper.
"Still in her bed", sagot naman ni Kuya. "Busy kasi masiyado si Mommy kahapon sa office niya, 12am na nga yata siya nakauwi e, workaholic".
"Eh sino nagluto?", pagtatanong ko.
"Edi ako, sino pa ba?", sabi ni Manang Elsa.
"Nakssss! Thanks Mana, mamaya po pag-gising ni Mommy, pagluto niyo po ulit siya ha, and coffee", sabi ko sa kaniya, then I hugged her.
"Kuya, ihahatid mo ulit ako?", sabay tingin ko sa direction ni Kuya.
"Yeah! Pero hindi ako ang susundo sa'yo ha, sabay ka nalang ulit sa friends mo", sabi naman ni Kuya.
"Ay! Okay sige", tinapos ko na ang pag-kain ko't niyakag na si Kuya.
"Manang, yung bilin ko po ha", sabi ko kay Manang Elsa bago umalis.
Pinagbuksan ako ng pinto ng kotse ni Kuya. Tiningnan ko lang siya. Parang namomroblema e. Kawawa naman siya.
Ini-start niya na ang kotse.
"Kuya? May problem ba?", tanong ko sa kaniya.
"Laire, ginawa ko na", sa daan siya nakatingin.
"Oh? Really? What happened?", excited kong tanong sa kaniya.
"I told you, she rejected me", sabi ni Kuya. Tumulo luha niya.
"Kuya naman eh, stop crying, please, kundi iiyak din ako", sabi ko sa kaniya, naiiyak na din ako.
"Tama siya, ako ang nang-iwan so bakit pa daw ako babalik? Alam mo, may nalaman pa ako, habang kami pala noon, meron pa siyang iba... Laire! Tinu-time niya ako. Kaya pala di siya affected nung iniwan ko siya, I don't deserve that kind of girl", sabi naman ni Kuya. Halatang inis at galit ang nararamdaman niya para kay Ate Cindy. So, ganun pala ang tunay na ugali ng babaeng yun! >_< Nasayang lang ang pagmamahal ni Kuya.
BINABASA MO ANG
Begin Again
Teen FictionDapat bang pagbigyang muli ang pagmamahalang pinakawalan? Paano kung tadhana na ang humadlang? May magagawa pa ba? Tadhana rin kaya ang ang gagawa ng paraan para maipagpatuloy ang nakaraang kanyang hinadlangan? Dito sa istoryang ito, may pangyayarin...