P.o.v Brigitte
Iedereen ging direct aan het werk, wij haalden de man uit de cel.
. "Meekomen" Ik was echt kwaad op die man, hoe kan hij Tineke dat aandoen?
"Rustig eh flik" bromde hij.
We namen hem mee naar de ruimte en hij ging zitten op de stoel. Ik klikte een nieuw document open en Eric ging voor hem zitten.
"Wel meneer Reniers, vertel het eens" ik kon de boze ondertoon in mijn stem niet onderdrukken.
"Wat zou ik u moeten vertellen?" Antwoordde hij agressief.
"Misschien wat meer over wat u gedaan heeft? Waarom heeft u onze college ontvoerd en verwond? Kent u haar?" Eric was echt kwaad, zo kwaad had ik hem nog nooit gezien, ik wist dat hij het probeerde te verbergen, maar het lukte duidelijk niet.
"Waarom zou ik dat aan jullie domme flikken vertellen, jullie overdrijven echt" hij bleef agressief.
"Onze collega ligt in coma in het ziekenhuis en haar toestand is kritiek, er staan daar zware straffen op ze manneke" antwoordde ik.
"Is ze niet dood, jammer" hij grijnsde.
"We steken hem terug in de cel" zei Eric, daar kan hij zich bedaren.
Eric knikte en trok de man recht. Toen gebeurde er iets waar we niet op gerekend hadden... Één moment van onoplettendheid. De man wrikte zich los uit de greep van Eric en duwde me met een smak tegen de muur. Een steek van pijn gleed door mijn schouder. Hij duwde zijn arm tegen mijn keel en ik kreeg steeds minder en minder lucht.
