P.o.v Floor
We waren net op patrouille vertrokken toen we een melding kregen.
"Dispatch aan bravo 110"
"Bravo 110 luistert over"
"Stafke heeft gebeld, jullie moeten dringend komen want hij heeft een vreemd beest in zijn tuin gevonden"
"Oke we komen er aan over en out"
Ik schudde mijn hoofd en we vertrokken. Wat had stafke nu weer voor ons in petto?
P.o.v koen
Ik kookte van woede. Moest ik nu een vrouw zijn zou ik mijn lange haren één voor één uittrekken en mijn lange gelakte nagels in haar vel zetten. Ik wilde het uitschreeuwen tot ik besefte dat het beter was om niet te doen in een ziekenhuis. Ik wilde er vanalles uitsmijten, tonen wat ze er mij mee heeft aangedaan, maar het enige dat eruit kwam was: waarom?.. aleen dat stomme woord... waarom.. meer kon ik niet over mijn lippen krijgen, maar mijn ogen zeiden genoeg.
"Ik... ik kan het uitleggen" begon ze toen ze mijn blik probeerde te vermijden. "Maar het ligt moeilijk"
Ik zei niets meer want ik wilde haar verhaal horen.
"Al vanaf dat ik hier werkte kon ik het niet laten. Ik weet dat ik altijd asociaal was en altijd slechtgezind leek, maar dat komt allemaal door 1 reden..."
ik keek haar indringend aan, tuurlijk was ik benieuwd naar waarom ze al die tijd zo onuitstaanbaar was.
Ze ging verder:" ik ben jaloers"
Ik keek verbaasd " op wie dan?"
"Op jou en tineke, jullie hebben zo'n goeie band. Jullie kunnen niet zonder erkaar en jullie praten en lachen met elkaar en jullie hebben zo'n sterke band.." haar frustraties welden op bij elk woord dat ze zei: " en altijd als ik jullie samen zie... elke keer krijg ik een gevoel dat me zo machteloos maakt! Jullie hebben zo'n goeie band, zo mooi! En..."
"Ik ben nog steeds niet mee!" Onderbrak ik haar, "waarom? Waarom heb je dat dan gedaan?"
Ze zuchte;" ik wilde dat Tineke kwaad op je gong worden, zodat je niet meer zo'n sterke band zou hebben! Zodat ik.. erbij kon"
"Waar slaat dat nou weer op?" Siste ik
"Koen... zuchte ze... ik.. ik ben verliefd"
Wat denk je ervan? Laat het me weten ;)
