P.o.v Eric
Even bleef ik staan zonder te beseffen wat er aan de hand was. Ik viel terug op de wereld wanneer ik de hulpzoekende blik van Brigitte zag. Alsof het een mechanisme was pakte ik naar mijn pistool en hield het op de man gericht. "Laat mijn collega los." Speekseldruppeltjes schoten uit mijn mond terwijl Brigitte steeds meer en meer door haar knieën zakte. "Ik heb hier een pistool, ik kan u neerschieten als ik wil!"
"Wat is hier aan de hand" kwaad kwam de chef binnengestormd, maar hij bedaarde zich toen hij de situatie zag.
"Laat haar meteen los, we staan met 2 pistolen op u gericht!" Brulde de chef.
Eindelijk liet de man los.'..
Ik liep, met mijn pistool nog steeds op de man gericht naar Brigitte toe. "Alles oke?"
Ze knikte moeizaam en wreef over haar keel, waarop rode plekken te zien waren. "Ergens pijn?"
Ze knikte weer
"Waar?"
"Schouder"
"Koen, Caitlyn kom!" De chef keek ontzettend kwaad naar de man, die met zijn handen in de lucht stond.
"Wat is er hier gebeurd?" Vroeg koen verbaasd kijkend naar Brigitte
"Ik vertel het je later wel, breng nu even deze man naar de cel."
Ze gingen weg en ik richte me weer tot Brigitte.
"Moet ik een ambulance bellen?"
"Hoeft niet"
"Zeker?"
Ze knikte en stond voorzichtig op.
Samen gingen we even naar de vergaderzaal om even een koffietje te drinken en tor rust te komen.
