Naamplaatje

225 11 0
                                    

P.o.v Floor
Ik zag hoe hij ineentstuikte en ik wist even niet meer wat te doen. Natuurlijk geloofde ik hem, maar we hadden verder geen bewijzen!
Toen koen tot rust was gekomen zette hij zich terug op sijn stoel
"Waarom... waarom denken jullie dat?" Zijn ogen keken ons wanhopig aan
"Je naamplaatje lag op de plaats delict" zei veli
"Maar... maar dat wilt niets zeggen! Ik was mijn naamplaatje kwijt! Weet je nog?" Riep hij
Ik zuchte 'Koen, rustig. Je kent de standaard procedure.. ik zal gewoon een pv opstellen. Ik geloof je oke?"
Koen knikte terwijl detranen bolden van zijn wangen.
"Laat me terug naar haar gaan" smeekte hij "ik moet bij haar zijn, ze heeft me nodig en ik haar"
"We zullen je begeleiden naar het ziekenhuis" en we vertrokken

Terug van weggeweest de stukjes zullen langer worden

VeradenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu