P.o.v Tineke
Het was moeilijk om wakker te blijven
Mijn ogen bleven wegdraaien
Ik bleef vallen in het zwarte gat
Ik wil eruit klauteren
Ik wil niet terug
Ik moet bewegen
Maar ik ben te zwak
P.o.v Koen
Het was al nacht maar ik bleef bij Tineke. De dokter had gezegd dat we moesten afwachten... alweer wachten, altijd wachten. Maar voor Tineke heb ik alle tijd. Ik hoop dat ze er niets aan overhoudt, maar dat kun je pas later zeggen. Af en toe wordt ze wakker en kijkt ze me aan, haar blik houdt me vast, alsof ze iets wil zeggen, maar het niet met woorden kan. Ik zwijg ook, ik deel de stilte. Ik deel de stilte met Tineke.
Mijn ogen vallen dicht.
