P.o.v koen Ik werd wakker door de morgenzon die mijn ogen binnenkwam en rekte mijn rug. Langzaam hees ik me uit mijn bed... Gisteren was het een zware dag geweest; ik had nog uren bij Tineke blijven zitten, hopend op een teken van leven, maar tevergeefs. De verplegers hadden me wegloodsen uit de kamer omdat het bezoekuur al lang overschreden was. Ik zag er tegen op om naar het werk te gaan, maar toch stond ik 20 minuten later voor het massieve gebouw.
Toen ik het gebouw binnenkwam werd ik begroet door de collega's, die allemaal vermoeidheid uitstraalden. Met een voorzichtig glimlachje, om hun terug te begroeten, ging ik zitten.
"Hoe was het gisteren bij Tineke?" De vraag kwam van Floor, die naast Brigitte zat.
Een zucht ontsnapte vanuit mijn lippen en mijn ogen werden langzaamaan vochtig "De dokter zei dat er een kleine kans is dat ze het overleeft" Ik barste in snikken uit, ik kon het niet meer houden. Een zachte hand wreef over mijn rug.
Opeens werd het moment van stilte verstoord door Caitlyn die binnen kwam gestormd "sorry dat ik zo laat ben" ik keen naar de klok op de muur, ze was inderdaad al 20 minuten te laat. Pas toen viel het me op dat we iemand misten. "Waar is de chef" niemand bleek het te weten. "Anders moeten we hem even bellen?" Opperde Eric. Zo gezegd zo gedaan, we belden naar het mobiele nummer van de chef, maar die bleef maar overgaan. "We moeten naar zijn huis gaan, stel dat er iets gebeurd is" Floor stond recht en enkelen stemden toe. "De rest blijft gewoon hier, als hij terugkomt dan laten we het elkaar weten" ze stond vastberaden met haar walki in de ene hand en jas in de andere klaar om te vertrekken... Ik wou niet mee en stelde voor om samen met Caitlyn in het kantoor te blijven. Want je weet nooit, moest er nog iets gebeuren als met Tineke zou ik flippen.
Srry dat het zo lang geleden is.. Kunnen jullie me vergeven?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
