8
"In my arms please don't fear."
ฉันกำลังเตรียมอาหารเย็น ลูกมือก็ไม่ใช่ใคร โทมัสนั่นล่ะ ฉันก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมเค้ามาป้วนเปี้ยนใกล้ๆฉันตลอดเลย แต่ก็เอาเถอะ นายนี่คงอยากให้เสือกับสามมีโอกาสใกล้ชิดกันบ่อยๆล่ะมั้ง และถ้าจะให้อิตานี่ไปใกล้ๆพี่ชา งานวายก็มาอีก ฉันกะว่าเดี๋ยวกินข้าวเย็นกันเสร็จ จะลงไปเล่นน้ำซักหน่อย มาที่นี่ยังไม่ได้เล่นน้ำเลย สระน้ำที่นี่น่าเล่นมาก แต่ฉันว่ายน้ำไม่เป็น ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเล่นได้สมใจอยากมั้ย
"โทมัส ผัดอันนี้ให้หน่อย"ฉันเรียกอีกคนให้มาช่วยผัดบล็อกโคลี่ใส่กุ้งสด ฉันปรุงเสร็จแล้วล่ะ แค่ให้เค้าผัดให้เข้ากัน ก่อนที่ฉันจะหันฉีกเนื้ออกไก่ ไว้ใส่ยำดอกกะหล่ำ ดีที่ตลาดนัดมีถั่วลิสงป่นมาแล้วจะได้ไม่ต้องเสียเวลาตำเอง และคิดว่าเสียงมันคงดังไปรบกวนห้องอื่นๆด้วย
"ผัดนานแค่ไหนน่ะ"คนตัวสูงหันกลับมาถาม "หอมๆนะ ท่าทางน่าจะอร่อย"
"ฉันทำซะอย่าง จะไม่อร่อยได้ไง"อวยตัวเองสุดๆ "ซักนาทีแล้วก็ตักใส่จานได้เลย"
อาหารวันนี้มีไข่เจียวหอยนางรม ผัดบล็อกโคลี่กุ้งสด ยำดอกกะหล่ำ ต้มจืดสาหร่าย และก็ไก่ทอดที่ซื้อมาจากตลาด อ้อ เสร็จแล้วก็มีของหวานตบท้ายด้วยนะ ฉันว่า กว่าโทมัสจะกลับ คงอ้วนก่อนแน่ๆ
"ทำอะไรกันอยู่วววววววว กลิ่นหอมเขามาถึงในห้องนอนเลย"เสือตะโกณพร้อมกับวิ่งออกมาจากห้องนอนและสามที่ตามมาด้วยติดๆ
"อาหารเย็นน่ะ เห็นหลับกันอยู่ เลยไม่อยากปลุกให้ไปหาอะไรกินข้างนอก"ฉันตอบพลางยกจานมาเตรียมไว้
"นี่ๆ ผมทำเองนะ"โทมัสเทผัดบล็อกโคลี่ใส่จานแล้วยกมาวางอวดเสือบนเคาท์เตอร์ แหมมมมมมม ไม่ค่อยเลยจ้า

YOU ARE READING
Beautiful journey
Romanceเมื่อต้องเจอกับฝรั่งที่หล่อน่ารักจนคนที่ไม่ชอบฝรั่งอย่างฉันแทบจะต้านทานไว้ไม่ไหว ชอบมาอยู่ใกล้ๆ ทั้งยังสุภาพบุรุษ อ่อนโยน แต่ก็ขี้เล่นในคราวเดียวกัน ขยันมาแทคแคร์สารพัด ให้ตายสิ ฉันจะทนได้นานเท่าไหร่กัน คำเตือน นิยายเรื่องนี้หวานมากกกก หวานกว่านี้ก็...