21
"Maybe i think i want honey"
"งั้นมาเป็นที่รักให้ผมดีไหมล่ะ?"
"ตลกล่ะๆ นั่งเฉยๆไปเลย"ฉันหยิบไม้บรรทัดเขียนแบบฟาดแขนเค้าไปทีไล่ด้วยความหมั่นไส้
"ฮันนี่ใจร้าย"
ฉันทำตาดุจ้องอีกคนที่กำลังนั่งทำหน้างออยู่บนเก้าอี้ ก่อนที่ฉันจะก้มลงมาสนใจกระดาษตรงหน้า แก้อีกนิดก็คงเรียบร้อยล่ะ
"เดี๋ยวฉันเอานี่ไปให้ฝ่ายตัดเย็บก่อน นายรอนี่นะ"ฉันพูดก่อนจะม้วนกระดาษแพทเทินที่พึ่งวาดเสร็จมาถือไว้ เดินไปหยิบชาร์ตสีแล้วหยิบโพสอิทมาจดเลขแล้วแปะลงไปบนม้วนกระดาษนี่อีกที
"เปิดคอมเล่นฟังเพลงไปก็ได้นะ เดี๋ยวฉันมา"
Thomas's
"ฮันนี่"เสียงๆหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับประตูห้องถูกเปิดออก นายนี่เข้ามาอีกแล้ว รู้สึกว่าจะชื่อมายด์นะ
"เธอไม่อยู่"ผมตอบกลับไปแบบเซ็งๆ บอกตรงๆผมรู้สึกไม่ชอบหน้าหมอนี่เท่าไหร่เลย
"ให้ฉันเดาน่ะ นายฮันนี่ใช่มั้ย"มายด์ถามกลับ ผมไม่ตอบอะไรเพียงแค่เลิกคิ้วสงสัยกลับไปให้ ก็คงจะดูออก ผมนี่ลงทุนไปรับไปส่งขนาดนี้
"นี่ฉันจะบอกอะไรให้ เธอชอบฉันมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วนะพวก"ได้ยินแบบนี้แล้วรู้สึกหายใจไม่ออกเลยไงล่ะ
"ก็แค่ชอบ หรืออาจจะเคยชอบก็ได้ใครจะรู้ เพราะ คนที่เธอรักน่ะ ต้องเป็นผม"ผมทำนิ่งๆตอบกลับไป เอาจริงๆ ตอนนี้จุกอกเป็นบ้า การที่พยายาม เข้าถึงหัวใจเธอ แต่ก็ยังรู้สึกว่าเธอยังคงปิดกั้นตัวเอง มันเป็นเพราะสาเหตุนี้หรือเปล่า
"หึ...ไว้รอดูล่ะกัน"นายนั่นพูดทิ้งท้าย ก่อนจะกลับออกไป สิ่งที่เหลือทิ้งไว้ให้ผมคือความรู้สึกเคว้งคว้างอย่าบอกใครเลย ให้ตายสิ ผมเป็นพวกขี้หวงซะด้วยสิ
KAMU SEDANG MEMBACA
Beautiful journey
Romansaเมื่อต้องเจอกับฝรั่งที่หล่อน่ารักจนคนที่ไม่ชอบฝรั่งอย่างฉันแทบจะต้านทานไว้ไม่ไหว ชอบมาอยู่ใกล้ๆ ทั้งยังสุภาพบุรุษ อ่อนโยน แต่ก็ขี้เล่นในคราวเดียวกัน ขยันมาแทคแคร์สารพัด ให้ตายสิ ฉันจะทนได้นานเท่าไหร่กัน คำเตือน นิยายเรื่องนี้หวานมากกกก หวานกว่านี้ก็...
