11
"i'm an ordinary man."
"กินซะ แล้วก็ขอร้องล่ะ เลิกดื้อซักทีเพราะฉันอดเป็นห่วงเธอไม่ได้หรอก"
เป็นห่วง หรอ ?
ทำไมกัน
"ฉันไม่ได้ดื้อนะ"
"ไม่ดื้อก็กินยาซะ"โทมัสยกแก้วน้ำมาใส่มือฉัน
"โอเคโอเค"ฉันหยิบยาใส่ปากดื่มน้ำตามแล้วคี้ยวให้เหลือชิ้นเล็กๆ แล้วค่อยกลืน
"เห้ๆ เธอจะเคี้ยวทำไม มันไม่ขมหรือไง"
ฉันพยักหน้ารับ "ขมสิ ก็เม็ดใหญ่ๆใครจะกลืนลง"
"นี่นะใหญ่ เม็ดเท่าปลายก้อย"เค้าทำท่าชูนิ้วก้อยขึ้นมากทียบกับเม็ดยา
"ก้อยนายสิเนี่ย ดูนิ้วฉัน"ฉันยกมือชูนิ้วก้อยไปเทียบ
โทมัสจับที่ปลายนิ้วของฉันแล้วยิ้มออกมา "cute"
ฉันดึงมือกลับพลางขมวดคิ้ว "นายนี่ชอบเล่นอะไรไม่เข้าท่า"ฉันหยิบแก้วไปแช่ไว้ที่อ่างล้างจาน ก่อนจะเดินอ้อมอีกคนออกมาจากโซนครัว ทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาหน้าทีวี
"ผมเล่นที่ไหน ก็น่ารักก็บอกว่าน่ารักไง"
"แล้วที่นายจูบฉันเมื่อคืนล่ะ ฉันไม่ใช่สาวๆที่บ้านนายนะจะได้จูบกับใครโดยที่ไม่รู้สึกอะไร"โทมัสยืนบังอยู่หน้าทีวี เลิกคิ้วมองมาที่ฉัน
"งั้นแปลว่าเธอก็รู้สึก"
"หยุดพูดอะไรแนวนี้ได้มั้ย ทำไมนายชอบพูดอย่างกับว่านายชอบฉัน ทั้งที่เราพึ่งเจอกัน"
"แล้วถ้าเคยเจอกันมานานแล้ว แปลว่าจะพูดได้ ?"
"นายนี่กวนประสาทจริงๆ"
โทมัสไม่ตอบอะไร ยักไหล่เบาๆก่อนจะเดินมานั่งข้างๆฉัน "นี่สาวไทย"เค้าทำท่าจริงจัง ขมวดคิ้วก่อนจะเม้มมุมปากแล้วพูดขึ้น "ถ้าเธอซีเรียสเรื่องจูบ โอเค ผมขอโทษ จะไม่ทำอีกถ้าเธอไม่อนุญาติ"
KAMU SEDANG MEMBACA
Beautiful journey
Romansaเมื่อต้องเจอกับฝรั่งที่หล่อน่ารักจนคนที่ไม่ชอบฝรั่งอย่างฉันแทบจะต้านทานไว้ไม่ไหว ชอบมาอยู่ใกล้ๆ ทั้งยังสุภาพบุรุษ อ่อนโยน แต่ก็ขี้เล่นในคราวเดียวกัน ขยันมาแทคแคร์สารพัด ให้ตายสิ ฉันจะทนได้นานเท่าไหร่กัน คำเตือน นิยายเรื่องนี้หวานมากกกก หวานกว่านี้ก็...
