17
"Sweet as honey"
"โทมัส ตื่นเถอะ กินยาหน่อย"มือบางเขย่าไหล่คนป่วยเบาๆ ไข้ลดลงบ้างแล้วล่ะ อาการน่าจะดีขึ้น โชคดีที่เจ้าตัวไม่เจ็บคอหรือไอ ไม่งั้นคงต้องใช้เวลารักษามากกว่านี้
"อืม..."เสียงต่ำครางรับในลำคอเบาๆ ค่อยๆลุกขึ้นนั่งพิงเตียง มือหนายีผมที่ลงมาปรกหน้าเบาๆแล้วเสยขึ้นไปให้พ้นตา
"กินยาหน่อยนะ"ร่างเล็กส่งเม็ดยาลดไข้ใส่มืออีกคนเอาใส่ปากก่อนจะช่วยประคองหลังแล้วส่งแก้วน้ำแตะริมฝีปาก มือหนาวางทับมือบางแล้วยกแก้วขึ้นดื่ม
"ดีขึ้นมั้ย ตัวยังอุ่นๆอยู่เลยนะ ปวดหัวอยู่มั้ย"เสียงหวานเอ่ยถาม แกะเอายางรัดผมออกจากข้อมือตัวเอง แล้วรวบผมหน้าที่ลงมาปรกตาคนหล่อมัดเป็นจุกไว้
"ไม่ค่อยแล้วล่ะ"โทมัสยิ้ม ยิ้มที่พิมพ์ใจและอบอุ่นกว่าครั้งไหนๆ
"หิวมั้ย หรืออยากนอนพัก?"ฉันรับแก้วมาถือไว้ก่อนจะเอ่ยถาม
"ไม่นึกอยากกินอะไรนะ"เจ้าตัวทำเบะปากส่ายหน้าเหมือนเด็กๆ
"อ่ะ โอเคๆ งั้นขึ้นไปนอนพักบนที่นอนเถอะนะ ก่อนที่นายจะปวดหลังเอา"มือเล็กรับแก้วมาวางไว้บนโต๊ะแล้วพยุงอีกคนขึ้นบนเตียง
ความจริงคนตัวสูงกว่าก็ขึ้นไหวแล่ะ แต่มีคนดูแลทั้งทีนี่หน่า
"ฮันนี่(honey) มานี่หน่อยสิ"โทมัสตบมือลงที่นอนข้างตัวเอง
"ฮันนี่? ฉันแน่ใจว่ายังไม่เคยบอกชื่อเล่นกับนายนะ"วงหน้าหวานเลิกคิ้วทวนคำด้วยความสงสัย
"จริงอ่ะ เธอชื่อ ฮันนี่หรอ"ร่างสูงทำตาโตร้องถามอย่างตื่นเต้น
"อื้อ ก็ตอนเกิด แบบว่า ผิวฉัน สีน้ำผึ้งน่ะ ก็เลยได้ชื่อนั้น"
"อ่า แต่ตอนนี้ เหมือนจะสว่างกว่าที่จะเรียกว่าน้ำผึ้งนะ แต่ก็ไม่ได้ขาวจัด แบบนี้เซ็กซี่ดี ฉันชอบ"
YOU ARE READING
Beautiful journey
Romanceเมื่อต้องเจอกับฝรั่งที่หล่อน่ารักจนคนที่ไม่ชอบฝรั่งอย่างฉันแทบจะต้านทานไว้ไม่ไหว ชอบมาอยู่ใกล้ๆ ทั้งยังสุภาพบุรุษ อ่อนโยน แต่ก็ขี้เล่นในคราวเดียวกัน ขยันมาแทคแคร์สารพัด ให้ตายสิ ฉันจะทนได้นานเท่าไหร่กัน คำเตือน นิยายเรื่องนี้หวานมากกกก หวานกว่านี้ก็...
