Son nefesim

Bölüm 12

Yabancı bi numara merak ederek telefonu acıcakken odaya devrim girdi. Bize icecek ve kek getirmiş. Bişimi koydu acaba yok ya su burda yapmaz. Yemeye başladık su odadan cıktı gitti galiba tepsiyi komidine koymaya calışırken elimden düştü devrim hemen odaya girdi korkuttum galiba.

"İyimisin sen "

"Evet ama tep-"lafımı böldü.

"Önemli değil sen iyimisin?"

"Evet"
Hizmetci cağırdı galiba. Beni kucağına alıp odasına götürdü. Yatağına yatırırken
"Sen kilomu aldın cok ağırsın" dedi yatğa koydu bende
"Hicte bile gayete normal benim kilom" dedim gülümsedi. Sinir edici. Uykum cok gelmişti ilaclar uyku yaptı galiba cok yormadan kendimi. Gözlerimi yumdum devrimde yanıma yatmasının hissiyle gülümsedim bi ses gelmedi diye gözlerimi acmadım..

Sabaha kadar uyumuşum yanıma baktığımda devrim hala burdaydı ve uyuyodu. Yanağından öptüm uyanmamıştı ama gözleri acık değildi
"Günaydın" dedim

"Günaydın sevgilim"

"Sevgilim derken?"

"Evet artık sevgiliyiz"

"Hayır değiliz belki ben istemiyorum"

"Banane ben istiyorum"

"Napabilirim" dedim gözlerim kapalıyken birden dudağımda bi his hissetim gözlerimi actığımda devrim üstümde beni öpüyodu kendimi geri cekemediğim icin karşılık verdim.

"Peki madem sevgili olmak istemiyosun neden bırakmadın?"

"Çünkü yataktayız"

"Olmasak cek cektin yani"

"Bilmem" gülümsedi bu gün ayağımdaki alcı cıkcaktı zaten en cok kolum ezilmişti ayağında bişi yoktu ama yinede alcıya aldılar. Kahvaltıyı odamda yaptık. Pek romantik bi sabah değildi ama idare ederdi. Cok uzatmadan üstümü giymeme yardımcı olan suyla zorlukları atlatık bol bi elbise cizme ve ceket. Harika tamam odadan cıkarken elbise boyuma bakan devrime gözlerini kaptıp tekrardan actım.

"Bakma"

"Nieymiş"

"İstemiyorum"

"Sana bi tek ben baka bilirim başkası bakamaz"

"Ya bakarsa"

"Gözünü alırım"

"İyi yaparsın"dedim kapıya doğru yürümeye başladık. Su gelmicekti biraz gripti. Devrim yavaş yürüdüğüm icin kucağına aldı ve aşağıya indik.

"Devrim benim ev noldu?"

"He iyi hatırlatın sattık"

"Hı tamam" dedim önüme döndüm. Hastaneye geldiğimizde doktor bizi karşıladı orta pediğe aldılar sonrasınada bakmak istemedim zaten devrim elimi tutuyodu cıktığını hissediyodum doktor

"Ayağını hissediyomusun?"diye sordu

"Evet ama bağzen ağrı giriyo"

"O bi kac ay olur hızlı yürüyemezsin ama normal yavaş yürüye bilirsin."başımla onayladım.
Telefonumu evde unutmuştum o yüzden annemi araya madım.

"Aşkım" dedim devrime

"Ne dedin sen?"

"Hic bişi"

"Hayır hayır bişi dedin bi daha de"

"Off aşkım dedim"

Dudağıma birden yapıştı kendimi geri cekemedim yine allahtan doktor yoktu daha doğrusu odada kimse yoktu.

"Devrim "

"Aşkım"

"Gidelim mi artık"

"He evet gidelim"etrafına bakındı kimse olmadığını anlayınca beni yere indirdi yavaş yavaş yürümeye başllamalıydım. Ama ayağım acıyodu yürüdükce acıldı normal adımlarımla yürüye biliyodum.
"Aşkım"dedi

"Ne aşkımı şaka yaptım ben devrim biz sevgili felan değiliz"

"Bak ufaklık sevgiliyiz bi daha itiraz etme olucaklardan ben sorumlusu değilim ve maşallah yani benden hızlı yürüyon" dedi pis pis sırıttı.

"Anlamıyomusun anlatamıyomuyum biz sevgili değiliz ve ufaklık değilim ayriyetten naparsın yinemi öpersin"

"Bu sefer daha kötüsünü yaparım" demesi ister istemez korkuttu beni. biz konuşurken coktan arabaya bindik eve yarılamıştık bende geri kalan yolu cama yaslanarak izledim. Eve geldiğimizde hemen odama gittim telefonuma baktığımda mesaj hala duruyodu. 'Bu son mutlu günlerin tadını cıkar sevgilim..' bune bunu kim yazdı bana etrafıma baktım ama kimse yoktu yatağa oturdum cok sürmeden bi mesaj daha babamı bağlamışlar şerefsizler' baban iyi adamdı be ama artık o yok' diyerek bi mesaj geldi sesli bi şekilde.
"Hayır... hayır olamaz yapma lütfen" diye ağlamaya başladım odaya devrim girdi hemen yanıma geldi telefonumu alıp baktı sonrada evden cıktı su evdeymiş yanıma geldi elini sacıma koydu beraber yatağıma yattık ağlamamı dindirmeye calışıyodu.
-devrimin ağzından-
Denizi ağlayınca görünce sinirlendim bizim kilere haber verdim. Yanıma geldiler olyı ve mesajları anlattım. Biri bizim mekana geldi. Bizim olduğumuz yere buraktı tabi ya bu yaptı napıl düşünemedim hızlı adımlarla aşağı indim önümde duruyodu ki yakasından tutmam bir oldu.