Son nefesim

Bölüm 34

Umarım beyeniyorsunuzdur. Beyenmedidiyseniz iyi köyü yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar.

Gerime bile bakmadan emlakcıya gittim o evde yaşamam bile. Bi yandanda annemi arıyodum. Bana eşya almasını söyledim. Benim rengimi biliyodu zaten söylememe bile gerek yoktu. Devrimden uzak bir yerde bahceli zemin katta bir ev buldum. Eve bakmak icin emlakcı. Ali beyle gidiyoduk benim arabamla. Eve geldiğimizde durduk.

Evi geze bilmek icin indik eve girdik. evi gezdik odaları gayet güzeldi. Evi aldım sayılır şimdilik. Annemle görüşütüm asistanının hallediceğini söyledi. Simdi ise annemin yanına evine gidiyodum.

Eve gidip zile bastığımda kapıyı meyra actı. Doğum günü suya batmıştı. Anneme olup biteni anlattım. Daha sonrada hava almak icin dışarı izin istedim buna ihtiyacım vardı.

Arabama binip bara gittim şimdilik oraya ihtiyacım olabilir. O evdeki izlediğim duyduğum şeyler filim gibi gözümden gecti onu unutmak nasıl bir şey? Bilmiyodum belki şimdi öğrenirim.

Barın girişinde her zaman ki gibi görevliler vardı. İceri girdim. Sigara ter ve icki kokuyodu. Masaya oturmak yerine bar sandalyesine oturdum. İckilerin satıldığı yerdeydim önümde kaslı renkli gözlü dömeli bir erkek geldi.

"Ne icersiniz" dediğinde cevap vermek icin ağzımı actım. Tekrar kapadım ve emin bir sesle.

"Herkesin seve bileceği bi icki istiyorum. Umarım anladın?" ickiyle aram kötüydü. Adam önüme bi bardak koydu. Bi yudum aldım tadı iğrencti.

Ama iki üc yudumda alışıyodum. Evet alıştım. Bir iki yudum icerken yanıma bir erkek geldi. Siyaha bürünmüş. Oldukca yakışıklı.

"Selam. Naber" demesiyle gözlerimiz buluştu.

"İdare eder sen" dedim elimdeki bardaktan bir yudum aldım tekrar ona döndüm.

"Noldu.? Biri canınımı sıktı?"

"Önemli değil. Ee ben deniz " dedim elimi uzatarak.

"Bende doruk"demesiyle elini uzattı. Ellerimiz bir araya gelince elimin cok sıcak olduğunu fark ettim.

"Senin ateşin mi var?" Demesiyle elimi cektim.

"Yoo sadece burası biraz fazla sıcak"

"Dışarı cıkalım mı?" Dediğinde afaladım.

"Benim eve gitmem gerek yarın burda görüşürüz" dedim olduğum yerden kalkarken elime bir kağıt verdi.

"Gelemezsen. Zor durumda kalırsan araya bilirsin. Her zaman acık." Anladığım kadarıyla onun telefon numarasıydı. Başımla onaylayıp cıkışa ilerledim.

Arabama binip eve gittim. Zile bastığımda annem cıktı.

"Nerdesin sen?"

"Geldim işte noldu?"

"Saat kac haberin var mı? Hemen yatıyosun yarın cok işimiz var alışverişe gidicez"

"Ne icin??" Dedim şaşkın suratımla.

"Yarın ortağımızla ilgili bir düğün var. Azranın"

Ah azra babamın arkadaşı annemin ortağının kızı. Harika.

"Tamam ama. Su da benimle"diyerek odama cıktım. Odaya girip kendimi fırlattım.

Bir sorun var ben neden evime gitmedim.? Bunu bende bilmiyorum. Şimdi sadece uyumk istiyorum.

Sabah olmuştu ki annemin sesi geliyodu. of anne adımdan soğdum resmen. Daha fazla bağırmaması icin kalktım. Banyoda ki işlerimi bitirince aşağı indim ben ve annem vardı. Ya meyra nerde?

"Günaydın. Diğerleri nerde?" Dedim

"Günaydın hepsi cıktı ve biz yanlız kaldık şimdi kahvaltı yapalım sonra dışarı cıkarız." Başımla onayladım masada duran bir kac bir şeyler yemeye calıştım.

Aklıma devrim geldi. Yine tüm suratım düştü. Ne kadar saklaya bilirim ki? Eninde sonunda batıcam. Diyen beynimimi yoksa. O hala seni cok seviyo. Diyen kalbimimi hangisini dinlemeliyim?

Acaba şuanda napıyo? Ne yiyo? Kiminle? Yanında kim var? Kızgın mı? Of düşünmek beynimi tüketiyo. Beynim durmamı. Kalbim devam etmemi söylüyo peki hangisini yapmalıyım? hic bi kararım yok.

Annemmin sesiyle düşüncelerimden uzaklaştım. "Yediysen cıkalım mı?" Başımı kaldırdım.

"Suyu aramalıyım bekle" dedim ayağa kalkıp mutfakta duran bahce kapısından cıktım bahceye bir kac adım attım.

"Alo" diyen suyun sesiyle konuştum.

"Alo. İşin var mı? Annemin ortağının kızının doğum günü beraber gidelim mi?"

"Ah deniz sakin ol ama ben gelemicem cok üzgünüm"

"Sorun değil öptüm bay bay" deyip telefonu kapattım. Aklıma doruk geldi onu aramalıydım.

"Alo doruk sana bir şey sorucam yarın benimle düğüne gelirmisin?"

"Öncelikle sanada günaydın ve aslında işim var ama daha sonra hallede bilirim tamam olur" dedi gülümsedim.

"Teşekkür ederim" dedim sonrafa telefonumu kapattım. Tam cebime sokacakken. Mesaj geldi.

Gönderen: devrim

Dışarı gelebilirmisin? Konuşmalıyız bekliyorum.

Hangi cüretle mesaj atıyo.

Gönderilen:devrim

Seninle konuşucak hic bir şeyim yok. Yanlız kalmak istiyorum hemen git.

Mesajımı yolladıktan sonra rahatladım. Umarım gider. Mutfağa girip ilerledim annem salondaydı galiba salona ilerledim kapı acık annemde konuşuyodu.