Son nefesim

Bonus Bölüm 1.

Bu bonus bölümün birinçisi olucak geç geldiği için hepinizden özür dilerim.

İyi okumalar.

"Devrim!!" Telefonda bağrışmalarım odada ve telefonda yankılanıyodu. Telefonda bana trip atıyordu. Neden? Hafta sonu arkadaşımla yemeğe çıkmışım diye. Birde neymiş ERKEK. Hayır erkek olsa nolcak?

Tamam ben elbisemle abartmış olabilirim. Ama ama...

Her neyse telefonu yüzüne kapattım. Hala bir bebeğimiz yoktu. En son...

Hatırlayıp ağlamak istemiyordum. İki katlı olan evimizde odamıza çıkıp siyah yatağa kendimi attım. Birazdan Devrim gelicekti ve ben ne yapacağımı bilmiyordum. Yemekmi yapmam gerek? Yoksa oturmakmı?

Umarım yemek yapmam gerekmez. Ne diyorum ben?? Aşağı inip mutfağa gittim.

Ufak tefek bir şeyler hazırlayıp Devrimi beklemeye başladım. Yarım saat geçmeden kapı çaldı. Tabi beklemediğim misafirimde vardı. KAYNANAM.

Tam bi bela... Sırf Devrim için katlanıyordum.

Veee. Onun yanında da sevgilim... Boynuna sarılıp kulağına eyildim. "Hoş geldin hayatımm." Diyip yanağını öptüm. Hala trip atıyordu. Olmuyo ama.

Mavi gözlerini bana çevirmeden içeri girdi ne yani bana bakmiyacakmıydı. Sevgili kaynanam çoktan geçmişti. Bu kadın neden geldi ki?

Nihayet şu cadı kaynana gitti. Neden böyle dediğimi sakın sormayın!! Aramızda kalsın tam bi mahalle karısı.

Kapıyı kapatıp koşar adımlarımla salona Devrimin yanına gittim. Telefonuyla uğraşıyordu. Telefonu kaptığım gibi tekli koltuğa atıp yanına oturdum.

Bana bakmadan "Noldu"diye homurdandı.

"Hep böylemi yapıcaksın. Hadi barışalım lütfenn... Devrim hadi beraber bir yerlere gidelim. Hem kendimi affettiririm." Diye şirince ona baktım. Bana dönüp "Şöyle yapma"diyip kahka patlattı.

"Nasıl yapmiyim."dedim şaşkınca.

"Ahh! Çok tatlısın."diye fısıldayıp gülerek yaklaştı napıcağını anlayarak bende yaklaştım. Dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Hey! Beni affettiğine göre dışarıya gerekk yoktu. Evde dinlene bilirdim.

Geri çekilip ona gülerek baktım. "Sana iyi geceler hayatım. Barıştığına göre dışarıya gerek kalmadı da" diyip kalkmak için doğrulduğumda durdurdu.

"Sence ben seni bırakırmıyım?" Diyip kendini gösterdi öz güvenle güldü başımı olumsuz anlamda sallayıp gülerek "Güzel ozaman 10 dakkaya hazırlan bekleyemem."

"Bunu sana ödeticem." Diyip yanından kalktım. Merdimenlerden çıkarken ona ne yapsam diye düşünmedim değil.

Giysi dolabını açıp içinden elbiselerime göz attım. Siyah staplez dizimin bir karış üstüne gelen elbiseyi yatağa attım. Yerde duran ayakkabılara bakarken siyah platform topukluyu aldım. Üstümü giyip aynanın karşısına geçip saçımı at kuyruğu yaptım. Boynumada Devrimin sevgililer günü hediyesi gümüş kolyeyi taktım.

Makyajımı çok hafif bir kalem siyah far ve kum beji rujla tamamladım. Aynada küpelerimi kakarken odaya Devrim girdi. Beni iyice süzüp banyoya ilerledi.

Girmeden önce "güzelsin güzel aynaya daha fazla acı çektirme"diyip kaçtı siyah el çantamıda alıp odadan çıktım "5 dakkan var bekleyemem" diye bağırdım.

Tam tamına yarım saat sonra nihayet indi "bilerekmi yapıyosun? Hayır sıkıldım yani" diye kapıya gittim. Oda söylenerek arkamdan geldi.

Sonra ne mi oldu? Sonra şey oldu yemeğe gittik. Yemek yedik sonra... sonra eve geldik yattık. Gerçekten sadece yattık. Tamam biraz yakındık ama her zaman olduğu gibi yani. Offf... peki şeyy biraz abarttık o kadar. Susarmısınız artık.